Żwacz jest odpowiedzialny za trawienie złożonych związków roślinnych na prostsze, aby zwierzę mogło je przyswoić. Dlatego istnieje symbioza między ekosystemem drobnoustrojów a przeżuwaczami.
Ostatnia aktualizacja: 2 listopada 2020 r.
Przeżuwacze żywią się związkami, których nie trawią inne gatunki, takie jak ludzie. Dzieje się tak dzięki dużej różnorodności mikroorganizmów odpowiedzialnych za beztlenowe (beztlenowe) trawienie tych składników odżywczych w żwaczu, w procesie zwanym fermentacją.
Proces ten jest niezbędny do przetrwania wielu gatunków o znaczeniu rolniczym, takich jak krowy. W dzisiejszym artykule omówimy, czym jest żwacz i niektóre mikroorganizmy zaangażowane w ten fascynujący proces.
Żwacz
Przeżuwacze (bydło, kozy, jelenie i owce) mają nieco złożony charakter układ pokarmowy, składający się z czterech jam:
-
- siatka
- żwacz
- omasum
- tralec
</ul > Wewnątrz żwacza tysiące mikroskopijnych istot wytwarzają enzymy, które pomagają trawić włókna roślinne i celulozę. Dlatego mówimy, że
żwacz jest ekosystemem mikrobiologicznym, w którym bakterie stanowią 60% populacji mikroorganizmów.
Proces żwacza
Żwacz komunikuje się z jamą ustną przez przełyk; są to etapy, które wykonuje pokarm aż do jego strawienia:
-
-
- Po pierwsze, zwierzęta spożywają rośliny zawierające celulozę, skrobię, pektyny i inne elementy, których przeżuwacze nie mogą strawić bezpośrednio, ponieważ nie mają niezbędnych enzymów .
- Następnie pokarm przechodzi z ust do żwacza, gdzie mikroorganizmy przekształcają te złożone cząsteczki w prostsze, takie jak kwasy tłuszczowe o niskiej masie cząsteczkowej, dwutlenek węgla i metan.
- Kiedy te cząsteczki zostaną całkowicie rozłożone na inne, które jelito zwierzęcia może wchłonąć, pokarm wraca do pyska, gdzie jest ponownie przeżuwany i ponownie spożywany.
- W końcu, częściowo strawiony pokarm przechodzi do retikulum, a następnie do omasum i trawieńca (główny żołądek), ponieważ tam zachodzi proces trawienia.
-
Fermentacja
Te zbiorowiska drobnoustrojów wytwarzają enzymy z niezbędnymi funkcjami rozkładania węglowodanów (z celulozy, skrobi i cukrów), a także nit związki genowe i lipidy. Ten rozkład zachodzi w procesie fermentacji.
Proces ten jest niezbędny do pozyskiwania energii (w postaci ATP), do wzrostu samych mikroorganizmów oraz do wytwarzania niezbędnych dla zwierząt cząsteczek, takich jak glukoza . Są również ważne w związkach zawierających azot, który jest niezbędny do syntezy białek.
Same mikroorganizmy wytwarzają je wewnątrz, a układ pokarmowy zwierzęcia pozyskuje źródło energii bez konieczności sięgania do elementów zewnętrznych, takich jak witamina B czy niezbędne aminokwasy.
Żwacz – relacja symbiotyczna w środowisku beztlenowym
Musimy podkreślić, że jak widać, żwacz jest przykładem symbiozy mutualistycznej: przeżuwacze zapewniają mikrobom odpowiednie środowisko do ich rozwoju i aktywność. W zamian mikroorganizmy dostarczają żywicielowi składników odżywczych, których inaczej by nie strawił.
W ten sposób przeżuwacze mają dietę bogatą w błonnik i ubogą w białko.
Ten ekosystem żwaczy składa się z szerokiej gamy mikroorganizmów. Nawiązują one symbiotyczny związek w środowisku, w którym nie ma tlenu.
Ta mikrobiota zawiera bakterie, archeony, pierwotniaki i grzyby. Bakterie są najbardziej podatne na właściwości fizykochemiczne żwacza. Te, które dominują w tej społeczności, należą do dwóch różnych filozofii:
-
-
- Firmicutes – zwłaszcza z rodzaju Butyvibrio, Lachnospira, Succiniclasticum i Ruminococcus
-
- Bacteroidetes – Prevotella jest tu dominującym rodzajem
-
Archeony stanowią około 1% masy drobnoustrojów, a u eukariontów występują pierwotniaki. Stanowią one jedną trzecią całości i są też grzyby.
Bakterie
Krowy muszą prawidłowo trawić celulozę, główny składnik ściany komórkowej roślin. Dlatego bakterie celulolityczne są niezbędne.
W tym przypadku pH niższe niż 5,5 wpływa na proces trawienia włókien, a temperatura 39 stopni osłabia zdolność adhezji bakterii.
Bakterie amylolityczne są również ważne ze względu na obecność skrobi w diecie bydła i krów żywionych zbożem.
Bakterie kwasu mlekowego metabolizują kwas mlekowy i kontrolują jego akumulację. W ten sposób pomagają utrzymać pH w odpowiednim zakresie.
Wreszcie bakterie rozkładające pektyny również odgrywają ważną rolę, ponieważ pektyna stanowi 10-20% wszystkich węglowodanów w diecie tych zwierząt.
Łuki metanogenne
Aktywność mikroorganizmów jest głównym źródłem gazów cieplarnianych w rolnictwie. Metan jest wytwarzany przez łuki metanogenne i otrzymywany jako końcowy produkt fermentacji. Niektórzy uważają to za stratę energii, ponieważ stanowi 6 – 10% całkowitej energii.
Gaz ten przyczynia się do efektu cieplarnianego, gdy przenika do środowiska. Podczas metanogenezy poziom CO2 i wodoru w medium spada; jest to dobre, ponieważ jest konieczne. 80% metanu pochodzi z fermentacji włókien (celulozy), a pozostałe 20% z rozkładu obornika.
Protozoa
Te drobnoustroje zmniejszają ryzyko kwasicy po spożyciu pokarmów o wysokim stężeniu łatwo przyswajalnych cukrów.
Główną funkcją 90% pierwotniaków orzęsków jest hydroliza i fermentacja celulozy. Ciliate Diplopastron afina wykazuje aktywność amylolityczną, dzięki której wytwarza maltozę i glukozę.
Grzyby
Niektóre grzyby celulolityczne wytwarzają pewne enzymy zdolne do hydrolizowania celulozy i ksylanów. Aktywność grzybów wspomaga trawienie ściany komórkowej warzyw.
Są one ważne przede wszystkim, gdy przeżuwacze spożywają zdrewniałe substraty. Na przykład Neocallimastix frontalis rozpuszcza wyściółkę w ścianach komórkowych, dzięki czemu bakterie mogą bez problemu uzyskać dostęp do celulozy.
Znaczenie drobnoustrojów
Jak widać, mikroorganizmy są niezbędne w rozkładającym się metabolizmie pokarmu spożywanego przez przeżuwacze. Jest to więc kolejny przykład znaczenia tych jednokomórkowych istot w świecie zwierząt.
Na koniec musimy wyjaśnić, że ta mikrobiota musi pozostać w dobrym stanie, aby uniknąć problemów fizjologicznych u zwierzęcia, takich jak kwasica.
Może Cię to zainteresować…
Przeczytaj to w Moje zwierzęta
Czym są przeżuwacze?
Istnieje wiele rodzajów przeżuwacze. W tym artykule opowiemy Ci wszystko o tych zwierzętach i o tym, co czyni je wyjątkowymi.