Czy Twój pies liże się bez przerwy? Nie stresuj się – może to być choroba z bardzo prostym rozwiązaniem
Ostatnia aktualizacja: 25 lutego 2018 r.
Niektóre zwierzęta kompulsywnie liżą obszary ciała. To jest główny objaw psiego akralnego zapalenia skóry wywołanego lizaniem. Dotknięty obszar znajduje się zwykle na nogach i liżą, aż tworzą rany.
Ciągłe lizanie powoduje puchnięcie skóry zwierzęcia. Dotknięty obszar może z czasem stwardnieć. Pęknięte są mieszki włosowe i gruczoły apokrynowe (odpowiedzialne za pocenie się). Mogą również wystąpić infekcje bakteryjne.
Leczenie tego stanu jest zwykle dość długie i niewygodne zarówno dla zwierzaka, jak i jego właścicieli. Jednak po potwierdzeniu diagnozy pies musi przejść leczenie bez zatrzymywania się, aż do wyzdrowienia.
Objawy i czynniki, które przyczyniają się do powstania tej choroby
Głównym objawem akralnego zapalenia skóry u psów jest to, że zwierzę w sposób kompulsywny i niestrudzony liże. W niektórych przypadkach lizaniem towarzyszy ugryzienie o średniej i dużej intensywności. .
Rany mogą pojawić się w krótkim czasie (w ciągu kilku godzin). Od momentu, w którym zwierzę nabierze nawyku, może minąć kilka tygodni, aż do pojawienia się pierwszych zmian chorobowych.
Źródła tej choroby są różne:
- Świąd spowodowany alergią na czynniki środowiskowe lub jedzeniem niektórych pokarmów.
- Bakterie, grzyby, pasożyty lub roztocza działające na warstwy skóry.
- Użądlenia owadów.
- Urazy stawów (złamania), którym zwykle towarzyszy silny ból.
- Zapalenie stawów.
- W niektórych przypadkach przypadkach może towarzyszyć rakowi.
- Zaburzenia hormonalne.
- Czynniki psychologiczne, takie jak zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (OCD).
-
< li>Stres, nuda lub niepokój.
- Stereotypia (Kiedy zwierzę powtarza bezużyteczną czynność. Psy zamknięte w małych przestrzeniach lub w schroniskach częściej cierpią na to zaburzenie).
Rasa i czynniki genetyczne
Do tej pory nie było możliwe ustalenie znaczącego związku między czynnikami genetycznymi a pojawieniem się zapalenia skóry u psów. Jednak statystycznie rzecz biorąc, niektóre rasy są bardziej podatne na tę chorobę.
Większość zarażonych psów to duże rasy:
- owczarek niemiecki
- złoty retriever
- mastif hiszpański
- dogi niemieckie
- Labrador Retrieveer
- Doberman Pinscher
Diagnostyka i leczenie
Zdecydowana większość właścicieli zwierząt dotkniętych chorobą przyprowadza je do weterynarza tylko wtedy, gdy choroba jest w zaawansowanym stadium. To bardzo utrudnia pracę specjalisty. Trudna będzie nie tylko diagnoza, ale i leczenie.
Kiedy lekarz po raz pierwszy ocenia psa z widocznymi ranami, nie jest w stanie określić, które objawy pojawiły się jako pierwsze. Musi wiedzieć, czy lizanie było spowodowane ranami, czy odwrotnie.
Aby uniknąć niepotrzebnych komplikacji, właściciele, którzy przyłapują swoje psy na kompulsywnym lizaniu, powinni udać się bezpośrednio do weterynarza. To samo dotyczy tych, którzy zauważą, że stopy ich zwierząt są zawsze wilgotne.
Ponieważ przypadki akralnego zapalenia skóry u psów są spowodowane różnymi czynnikami, leczenie może być zróżnicowane. Zanim będzie mógł przepisać leczenie, specjalista musi dokładnie wiedzieć, co spowodowało objawy niepożądane.
Kontrolowanie objawów
Pierwszą rzeczą, którą należy zrobić, to kontrolować objawy: zapobiegać pies przed lizaniem się. W ten sposób jego rany mogą się zagoić. Możesz użyć obroży elżbietańskiej (szyszki dla zwierząt), aby uniemożliwić mu dotarcie do dotkniętych obszarów. Możesz również zastosować bandaże, aby chronić rany.
Jednak jedynym sposobem na naprawienie tego zachowania jest całkowite wyeliminowanie pierwotnej przyczyny, czy to fizycznej, środowiskowej czy psychologicznej.
Po potwierdzeniu diagnozy akralnego zapalenia skóry potrzebni są inni specjaliści. Idealnie, co najmniej jeden dermatolog weterynaryjny i psi etolog powinni monitorować postępy pacjenta.
Jak uniknąć zapalenia skóry akralnej u psów
Wszystkie psy i ich właściciele powinni przestrzegać najsurowszych zasad higieny i czystości. Konieczne jest ograniczenie występowania bakterii, grzybów, roztoczy lub pasożytów. Ważne jest również, aby unikać stresu i nagłych zmian w rutynie Twojego zwierzaka.
Rasy takie jak Golden Retriever lub bokser potrzebują dużo ćwiczeń fizycznych, aby wykorzystać całą energię tkwiącą w nich. Jeśli nie mogą tego zrobić, nie tylko się znudzą, ale także staną się bardzo niespokojni.
Inne rasy, takie jak owczarki niemieckie, nie tylko muszą chodzić na spacery, biegać i skakać. Potrzebują również gier umysłowych, aby się zrelaksować i uciec od monotonii.