Zachowanie tygrysa pozostaje częścią tajemnicy, ponieważ obserwowanie go w jego otoczeniu jest trudne. Jednak w tym, co o nim odkryto, nie ma nic nudnego.

Ostatnia aktualizacja: 15 lipca 2021r.

Imponująca postawa tego kota i jego delikatne ruchy jest wyraźnym znakiem tego, jak niesamowite może być zachowanie tygrysa. Zagłębiając się w to, możesz odkryję wszystkie legendy z tym związane!
Jeśli jesteś ciekawy, jak wygląda życie tego wielkiego kota na wolności, oto zestawienie tego, co wiemy o jego zachowaniu. Ponadto zdobycie większej ilości informacji na ten temat jest kluczem do ochrony gatunku.

Cechy tygrysa

Tygrys (Panthera tigris) jest członkiem rodziny Felidae, należącej do rzędu Carnivora. Na kontynencie azjatyckim występuje 6 podgatunków tygrysów.
Dorosły tygrys bengalski ma około 3 metry długości (prawie 10 stóp), łącznie z ogonem. Samce mogą osiągnąć 260 kilogramów (570 funtów), a kobiety od 100 do 160 kilogramów (220-350 funtów). Jednak tygrysy żyjące w regionach o wysokich temperaturach są zwykle mniejsze i cieńsze niż te, które żyją dalej na północ.

Podobnie jak reszta kotowatych, ich dieta jest ściśle mięsożerna. Tygrys nie poluje codziennie, ale stara się oszczędzać energię, łapiąc dużą zdobycz, która pozwala jej nasycić się w różnych odstępach czasu.

Postać tygrysa

Tygrys to samotny i terytorialny ssak, który spędza większość dnia na poszukiwaniu zdobyczy na swoim obszarze. To cichy i subtelny łowca, który ma szczyty aktywności podczas zachodu słońca i w nocy.

Porozumiewanie się z tygrysami

Komunikacja węchowa i chemiczna w zachowaniu tygrysów odbywa się poprzez ślady moczu na granicach terytorium. Dzięki związkom chemicznym obecnym w ich moczu te kotowate uzyskują informacje o płci, stanie zdrowia i czasach reprodukcji innych osobników. Wykonują odruch Flehmena, gdy wykryją te substancje.

Podczas odruchu Flehmen zwierzęta cofają usta, aby przyciągnąć do nosa cząsteczki chemiczne z otoczenia.

Wizualne wskazówki do oznaczania terytorium składają się z zadrapań i innych znaków na drzewach lub w ziemi. Ich wyraz twarzy wyraża również różne komunikaty, gdy spotykają jeden z tego samego gatunku i są wspólne dla innych kotów na wypadek, gdyby miały je zaatakować lub zagrozić.

Tygrysy mogą komunikować się za pomocą dźwięku, warcząc, rycząc, miaucząc i parskając. To najbardziej bezpośredni sposób na przekazanie ich stanu umysłu i intencji. Na przykład ryk oznacza dominację i terytorialność, podczas gdy jęk oznacza uległość.

Zachowanie tygrysów

Te podstawowe cechy biologii i komunikacji są podstawą do rozpoczęcia badania zachowań tygrysów. W kolejnych akapitach możesz przeczytać o ich zwyczajach w różnych scenariuszach życiowych.

Zachowanie tygrysa w jego naturalnym środowisku

Większość dnia tygrysa to odpoczynek i patrolowanie jego terytorium w poszukiwaniu pożywienia. W rzeczywistości obecność tygrysów w danym środowisku jest bezpośrednio związana z istnieniem zdrowych populacji dużych zwierząt kopytnych. Te, wraz z dzikimi świniami, są głównym pożywieniem tygrysa.
Chociaż jest myśliwym dysponującym znaczną bronią do łapania zdobyczy, jego samotność zmusza go do oportunizmu. W ten sposób można również zaobserwować tygrysa pożerającego małe zwierzęta, jeśli nie jest to zbyt trudne do złapania .

Jego metoda polowania polega na zasadzce, a pionowy wzór w paski sprzyja kamuflażowi wśród wysokich traw. Co ciekawe, jego pomarańczowy kolor, tak skontrastowany z zielenią roślinności dla ludzi, jest odbierany jako zielonkawy w wizji ofiary. Dla nich tygrys jest doskonale zakamuflowany.

Zachowanie tygrysa w niewoli

Kiedy tygrys zostaje zmuszony do życia w niewoli, traci większość swojej codziennej aktywności, polegającej na chodzeniu i żerowaniu przez podchody i podążanie śladami zapachowymi. Wewnątrz kompleksu, w którym ma zapewnione jedzenie i nie ma nic do roboty poza odpoczynkiem, jego zdrowie psychiczne cierpi.
W zachowaniu tygrysów często obserwuje się stereotypy, tak jak w przypadku każdego innego dzikiego kota w niewoli, zwłaszcza podczas chodzenia. Mają również tendencję do znacznego zmniejszania aktywności i wykazują oznaki letargu, ponieważ nie muszą się ruszać, aby się pożywić.

Zachowania reprodukcyjne

Badania ich zachowań reprodukcyjnych w niewoli nie były badane tak bardzo, jak byśmy chcieli, ponieważ ich szeroka dystrybucja utrudnia ich lokalizację i monitorowanie. Z tego powodu większość danych pochodzi z osobników w niewoli.

Samice tygrysy wchodzą w ruję co 3–9 tygodni, kiedy to reagują na nie przez 3–6 dni. W tym czasie mężczyzna musi ją zlokalizować, aby ją uwieść i kojarzyć. Gatunek ten osiąga dojrzałość płciową w wieku 4 lat.

Samica powinna spożywać dwa razy więcej jedzenia, gdy jej młode są w okresie laktacji. Dlatego tam, gdzie ludzkie działania zmniejszają liczbę ofiar, populacje tygrysów stają się niezrównoważone.

Od czasu do czasu obserwuje się dzieciobójstwo przez mężczyzn, co skutkuje przydatną strategią dla samicy, aby ponownie wejść w ciepło i utrwalić swoje geny. Jeśli przeżyją, potomstwo płci męskiej ostatecznie migruje i szuka innego terytorium. Z drugiej strony samice mają tendencję do zajmowania obszarów zbliżonych do matki.

Związek tygrysa i człowieka

Pomimo swojej reputacji jako zabójcy i łowcy ludzi, nie jesteśmy częścią diety tygrysa. Zgłoszone przypadki ataków na ludzi zwykle mają miejsce, gdy populacje ludzkie pokrywają się z terytoriami tych kotów.

Ponadto jeśli tygrys poluje na człowieka w poszukiwaniu pożywienia, zwykle oznacza to, że ma trudności ze schwytaniem swojej prawdziwej ofiary, na przykład podeszły wiek lub choroba. Te koty mogą również zaatakować, jeśli czują się zagrożone, zwłaszcza kobiety z młodymi.

Z drugiej strony zauważ, że ludzie polowali na tygrysy niemal do wyginięcia. Bez względu na to, czy zagrażają hodowcom zwierząt, handlu częściami ciała czy handlu okazami, ludzie polują na tygrysy od niepamiętnych czasów.

Czy możesz oswoić tygrysa?

Nie. Tygrys jest dzikim, samotnym kotem z instynktem łowieckim i musi żyć w swoim naturalnym środowisku. Aby takie zwierzę stało się posłuszne, zwykle wymaga fizycznego i psychicznego znęcania się, aż się „załamie”. Jego zachowaniem w niewoli rządzi wyłącznie strach i wyuczona bezradność.

Jak wszystkie drapieżniki spełnia nieodzowną funkcję w ekosystemach. Dlatego też zapobieganie jego zanikowi jest konieczne, aby w dłuższej perspektywie utrzymać zamieszkiwane przez niego środowiska.

Może Cię to zainteresować…

Przeczytaj to w Moje zwierzęta
Dziki tygrys: powrót stulecia
W w ciągu ostatnich 30 lat liczba światowej populacji dzikich tygrysów spadła. Na szczęście organizacje pozarządowe i kilka rządów pomagają im przejść na emeryturę…