Wilk Arabski to podgatunek wilka szarego i najmniejszy członek rodziny. Uważa się, że jest wynikiem krzyżówki z psami domowymi.
Ostatnia aktualizacja: 14 maja 2020 r.
Wilk arabski jest jednym z najmniejszych przedstawicieli gatunku Canis lupus. Jak sugeruje ich nazwa, żyją na Półwyspie Arabskim, chociaż ty można je również znaleźć w różnych częściach północnej Azji. W tym artykule powiemy więcej o ich cechach, zachowaniu i środowisku. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej!
Charakterystyka
Ich nazwa naukowa to Canis lupus Arabs i są podgatunkiem szarego wilka. Wraz z Wilkiem Indyjskim są również najmniejsze, mierzą zaledwie 26 cali i ważą zaledwie 44 funty. Uważa się, że są wynikiem krzyżówki z psami domowymi, chociaż ta teoria nie została jeszcze udowodniona.
Chociaż ich głowy są dość małe w stosunku do ciała, ich uszy są proporcjonalnie większe. Pomaga im to regulować ciepłotę ciała, co jest ważne, gdy mieszkają w gorących miejscach, takich jak pustynia.
Podobnie jak inne psowate, nie mają gruczołów potowych. Zamiast tego szybko dyszą, aby kontrolować temperaturę ciała, tak jak psy.
Kolejną ciekawą cechą wilka arabskiego jest to, że opuszki ich trzeciego i czwartego palca są zrośnięte. Pozostawia to inny ślad innym członkom tego gatunku zwierząt, z wyjątkiem afrykańskiego dzikiego psa, który udostępnia tę funkcję.
Mają beżową sierść w szarych odcieniach, która latem jest krótka i cienka, choć z tyłu jest nieco dłuższa, aby przystosować się do upału słonecznego. Zimą włosy na całym ciele odrastają znacznie dłużej.
Wreszcie, mają żółte oczy z czarnymi źrenicami, chociaż niektórzy ludzie obserwowali okazy z całkowicie brązowymi oczami.
Zachowanie i dieta wilków arabskich
Bardzo niewiele wiadomo na temat zwyczajów i zachowań tego wilka . Po pierwsze dlatego, że starają się unikać ludzi, a po drugie dlatego, że ich populacja cały czas się kurczy.
W przeciwieństwie do innych gatunków psów nie potrafią wyć. Nie żyją też w dużych paczkach. Zamiast tego polują nocą w parach lub zespołach liczących do czterech członków.
Latem kopią nory w piasku, aby chronić siebie i swoje młode przed upałem. Są dość terytorialne i mogą walczyć o terytorium z innymi grupami.
Są to głównie zwierzęta mięsożerne, chociaż w niektórych obszarach mogą wykazywać bardziej wszystkożerne nawyki. Ich dieta obejmuje zające, małe kopytne, gryzonie, gazele Dorcas, dzikie kozy, koninę, padlinę, koty i słodkie owoce.
Jeśli nie mogą znaleźć żadnego z nich przez kilka dni, może również jeść ryby, ślimaki lub małe ptaki. Nie zawahają się też przed atakiem na bydło czy kozy, dlatego ich populacja kurczy się w wyniku zastrzelenia przez Beduinów i rolników.
Siedlisko i ochrona
W czasach starożytnych wilk ten żył na kilku obszarach Półwyspu Arabskiego. Jednak obecnie żyje tylko w niewielkich częściach Izraela, Palestyny, Iraku i Jemenu , Oman, Jordania i Arabia Saudyjska. Czasami można znaleźć jakieś grupy w Egipcie.
Polowanie lub strzelanie do ludzi prawie doprowadziło ich do wyginięcia, ale dzięki programom hodowli w niewoli w Zjednoczonych Emiratach Arabskich i obszarach chronionych w Omanie i Izraelu ich liczba stopniowo rośnie.
Co więcej, polowanie na nie jest obecnie zakazane w Omanie, co doprowadziło do niewielkiego odrodzenia ich liczebności i rozszerzenia ich siedlisk. Jest to bardzo ważne, ponieważ zwykle wybierają życie na obszarach o małej aktywności człowieka.
Może Cię to zainteresować…
Przeczytaj to w Moje zwierzęta
Rozbieżność genetyczna między psami a wilkami
Chociaż większość z was prawdopodobnie wie, że psy i wilki są spokrewnione, prawdopodobnie nie wiesz, że psy ewoluowały w procesie zwanym nurkowaniem genetycznym. …
