Niejadowite węże często mają inne niż toksyny mechanizmy unikania drapieżników i polowania na zdobycz.

Ostatnia aktualizacja: 25 listopada 2020 r.

Kiedy myślimy o wężach, często wyobrażamy sobie wydłużone zwierzę z łuskowatym ciałem, dużą szczęką zdolną do zerwania zawiasów i dużymi, ostrymi kłami, które wypluwają jad . Jednak wiele węży nie jest jadowitych i nie wszystkie jadowite mogą znacząco zaszkodzić człowiekowi.
Węże lub węże są podzielone na ponad 3400 gatunków w około 450 rodzajach. Tylko 15% z nich jest jadowite, aw tej grupie tylko 20% z nich stanowi zagrożenie dla ludzi.

Większość węży jest niejadowitych

Istnieje wiele rodzajów niejadowitych węży i ​​są one rozmieszczone w różnych grupach węży. Jad to skuteczna metoda unieruchamiania lub zabijania schwytanej zdobyczy, ale nie jest jedyną w świecie drapieżników.
Na przykład boa duszą swoją zdobycz. W rzeczywistości otulają swoje silne ciało wokół swoich zwykle dużych ofiar i dusi je potężnymi mięśniami, zanim się nimi ucztują.

Nie ma jednej metody na odróżnienie węży jadowitych od niejadowitych, ale istnieją pewne ogólniki, które pozwalają nam oszacować niebezpieczeństwo wężyka:

• Uzębienie. Zęby szczęki są jedynymi te, które zawierają gruczoły jadowe. Węże z wydrążonymi kłami w przedniej części żuchwy są zwykle jadowite. Te nieszkodliwe zwykle nie mają kłów w tej pozycji i nie mają toksycznych gruczołów.
• Kształt głowy. Jadowite węże mają szeroką głowę – prawie trójkątną – i cienką. szyja. Głowy tych nieszkodliwych są zwykle bardziej zaokrąglone.
• Źrenice. Większość niejadowitych gatunków ma zaokrąglone źrenice w porównaniu z pionowym kształtem jadowitych. Wynika to w pewnym stopniu z ich nawyków, ponieważ węże w ciągu dnia mają zaokrąglone źrenice i mają tendencję do wytwarzania toksyn.
• Doły termoreceptora. Węże wykrywają swoją ofiarę na podstawie ciepła, które emitują przez te narządy . Doły można zidentyfikować jako rodzaj dziury między oczami a nosem węża. Większość niejadowitych okazów ich nie ma, chociaż istnieją pewne wyjątki.

Pamiętaj, że nie są to ogólne zasady, więc nie polegaj na tych cechach. Szczegółowa wiedza na temat różnych gatunków pozwoli odróżnić jadowitego węża od takiego, który nim nie jest.

Rodzaje niejadowitych węży

Powszechne jest określanie niejadowitych węży jako Colubridae; jednak termin ten odnosi się do konkretnej rodziny węży. W związku z tym nie jest to całkowicie prawidłowy sposób na rozróżnienie tych zwierząt.
Oto niektóre z bardziej rozpoznawalnych niejadowitych rodzajów węży, ale nie jedyne.

Boa i pytony

Boa to rodzina krępujących się węży. Zabijają swoją ofiarę, owijając wokół siebie swoje umięśnione ciało. Zwierzęta te zamieszkują tropikalne obszary Ameryki Południowej i Środkowej i są doskonałymi pływakami. Wolą jednak w szczególności suchy ląd, puste kłody lub opuszczone nory.

Jeden z tych węży może mierzyć do 13 stóp i ważyć ponad 100 funtów. W zależności od siedliska, w którym są zakamuflowane, ich ciało może być brązowe, zielone, czerwone lub żółte, z tajemniczymi wzorami utworzonymi przez nieregularne linie, owale, romby i koła.
Pytony również mają charakter ograniczający i bardzo przypominają boa. Istnieją jednak istotne różnice między obiema grupami, takie jak sposób ich rozmnażania. Na przykład pytony są jajorodne (znoszą jaja), podczas gdy boa są jajożyworodne (trzymają jajo w środku i rodzą młode żywe). Żyją też w różnych częściach świata.

Colubridae

Ta rodzina zwierząt obejmuje około 1800 różnych gatunków występujących na całym świecie. Większość gatunków nie jest jadowity, ale niektóre z nich są i mogą być niebezpieczne dla ludzi, którzy chcą ich dotknąć.
Generalnie węże są dobowe, a ich źrenice są okrągłe jak ich głowa. Mają duże łuski. Są wśród nich wyjątki, takie jak wąż wodny natricine (Natrix maura), który naśladuje budowę i zachowanie jadowitych węży.

Fałszywy wąż koralowy (Lampropeltis triangulum)

Wiele gatunków w świecie zwierząt wykorzystuje pojawienie się jadowitych zwierząt, aby zmylić zdobycz i drapieżniki. To ewolucyjne zjawisko znane jest jako mimikra batesowska.

Fałszywy wąż koralowy jest tego doskonałym przykładem, ale nie jest jadowity. Jednak jest to stopień imitacji, że trzeba wiedzieć, jakie są specyficzne wzory ich skóry, aby je odróżnić.
Węże koralowe mają czerwone i białe lub żółte odcienie z rzędu. Natomiast fałszywy wąż koralowy ma biało-żółte kolory między czarnymi paskami, co nadaje mu czerwono-czarno-biały lub żółto-czarno-czerwony wzór.

Jak widać, jad nie jest jedyną formą ochrony i metodą polowania w Ophidii. Wiele węży radzi sobie samemu bez pomocy środków toksycznych, od dość potężnej muskulatury do doskonałej mimikry.

Mamy nadzieję, że podobał Ci się ten artykuł.
Może Cię to zainteresować…

Przeczytaj to w Moje zwierzęta
Najbardziej jadowite węże Ameryki Łacińskiej
Przyjrzyj się niektórym najbardziej jadowitych węży Ameryki Łacińskiej i świata. Od znanego grzechotnika po mniej znany krait malajski.