Tereny podmokłe są prawdziwymi bastionami bioróżnorodności biologicznej, ale niestety działania człowieka sprawiły, że te ekosystemy znalazły się w centrum uwagi. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o utracie terenów podmokłych.

Ostatnia aktualizacja: 25 lutego 2021

Mokradła to jeden z najcenniejszych ekologicznie ekosystemów na Ziemi. Jednak są one w ciągłym spadku z powodu zmian klimatycznych i ekspansji branż dostarczających produkty do użytku przez ludzi. Niestety straciliśmy około 15,3 miliarda drzew, co odzwierciedla obecny upadek ekosystemu. Kontynuuj czytanie, aby dowiedzieć się więcej o utracie terenów podmokłych z biegiem czasu.
Dlaczego znikają tereny podmokłe? Jakie są konsekwencje dla społeczeństwa i różnorodności biologicznej? A co możemy zrobić, aby temu zapobiec? Na te i wiele innych pytań odpowiemy w kolejnych wierszach.

Mokradła: cenne ekosystemy

Mokradła to ekosystemy, które są okresowo lub stale zalewane płytką wodą. Niski poziom wody pozwala na założenie wszystkich rodzajów roślin, co z kolei sprzyja ogromna różnorodność zwierząt.

Tereny podmokłe są stosunkowo rzadkim ekosystemem, ale mimo to są bardzo ważne. To dlatego, że są domem dla bardzo wysokiego poziomu bioróżnorodności, zwłaszcza ptaków. Ich obecność zapewnia schronienie i pożywienie setkom ryb, ptaków, bezkręgowców, płazów i ssaków.

Tam, gdzie siedliska są ubogie, zwłaszcza w regionach rolniczych, głównym źródłem niejednorodności są tereny podmokłe. Zapewniają schronienie i miejsca postoju dla milionów ptaków wędrownych, takich jak żurawie i bociany.
Jednak ze względu na nieokiełznany rozwój człowieka większość terenów podmokłych Ziemi jest zagrożona lub zniknęła . Czemu? Powiemy Ci poniżej.

Procesy historyczne, które eliminują ekosystemy

Na przestrzeni dziejów było wiele wydarzeń historycznych, które zgodnie z dominującymi ideami lub potrzebami ekonomicznymi tamtych czasów, zmodyfikowały i/lub wyeliminowały całe ekosystemy.
W świecie zachodnim zmiany w użytkowaniu gruntów spowodowały utratę wielu terenów podmokłych. Popularna do końca XIX wieku miazmatyczna teoria chorób wiązała choroby zakaźne ze „złym powietrzem” z terenów podmokłych i bagiennych.

Idee higieniczne, które kojarzyły tereny podmokłe z chorobami i mechanizacją rolnictwa, były głównymi siłami prowadzącymi do zniknięcia terenów podmokłych na przestrzeni historii.

Idee te pojawiły się w parze z rozprzestrzenianiem się mechanizacji w rolnictwie, co doprowadziło do wysychania milionów terenów podmokłych dla rolnictwa na całym świecie.

Utrata terenów podmokłych w liczbach

Straty terenów podmokłych na całym świecie są naprawdę dramatyczne. Niektóre badania oszacowały, że 87% terenów podmokłych Ziemi zniknęło od XIX wieku.
Na przykład, biorąc pod uwagę sam środkowy zachód Stanów Zjednoczonych, niektóre badania szacują, że w latach 1850-1930 ludzie odprowadzili minimum 125 milionów akrów terenów podmokłych dla rolnictwa.

W Hiszpanii znamy z dokumentów historycznych ogromne znaczenie setek tysięcy terenów podmokłych, które zamieszkiwały terytorium Półwyspu Iberyjskiego. Niektóre ogromne jeziora, takie jak Antela w Ourense lub La Nava w Palencii uległa planom rozwoju rolnictwa XX wieku.

Plany rozwoju rolnictwa z dawnych czasów uważały pewne obszary za nieciekawe i niepotrzebne. W rezultacie spowodowało to masowe zniknięcie wielu terenów podmokłych. Jednak sytuacja szybko się zmieniła, jak zobaczymy w następnej sekcji.

Odnowa ekologiczna tych ziem

Pomimo woli rządów i interesów gospodarczych, ruchy konserwatorskie wkrótce zaczęły walczyć o zachowanie terenów podmokłych. Osiągnęli to, wykazując wartość i znaczenie terenów podmokłych dla setek gatunków.
Na przykład w latach 70. powstała Konwencja Ramsar, która proponowała ochronę milionów hektarów terenów podmokłych o znaczeniu międzynarodowym. Obecnie ponad 2 miliony kilometrów kwadratowych terenów podmokłych jest chronionych przez tę konwencję.

Odzyskanie laguny Nava, raju dla ptaków

Mamy również tysiące przykładów odrestaurowanych terenów podmokłych. Jeden z najbardziej charakterystycznych znajduje się w Hiszpanii, a konkretnie w lagunie Nava w Palencii. Przed XX wiekiem laguna ta była jednym z najważniejszych obszarów podmokłych na półwyspie, zajmując w porze deszczowej prawie 5000 hektarów.</strong >

W XIX wieku lagunę opisywano jako niezrównane siedlisko dla ptaków, jak wskazuje wiele świadectw:

„Służy jako schronienie, szczególnie zimą, dla nieskończonej liczby gatunków ptactwa wodnego z różne kształty, w tym trzy rodzaje gęsi, wiele rodzajów kaczek, kosy, sowy, jerzyki wodne, kuliki i inne niezwykle kolorowe i nieznane w reszcie kraju ptaki”.

Pascual Madoz, Słownik statystyczny (1859)

Po raz kolejny dwudziestowieczne plany rozwoju zniszczyły bioróżnorodność, a laguna została osuszona w 1968 roku dla rolnictwa. Jednak od 1990 r. hiszpańska Junta de Castilla y León przejęła częściową renowację laguny, która była jednym z najlepszych przykładów renowacji starych mokradeł w Hiszpanii.

Od 1990 roku odzyskano nieco ponad 15% pierwotnego obszaru.

Ta laguna jest miejscem o globalnym znaczeniu dla gęgawy (Anser anser), z około 12 000 osobników odnotowanych w okresie zimowania. Schronienie znajdują tu inne ważne ptaki stepowe, takie jak drop (Otis tarda) czy kaczka białogłowa (Oxyura leucocephala).

Przy wystarczających środkach finansowych i woli politycznej można przywrócić utracone przez człowieka tereny podmokłe.

Dbanie o tereny podmokłe to troska o bioróżnorodność

Podsumowując, możemy powiedzieć, że tereny podmokłe są niezwykle ważne ekosystemów dla wielu zwierząt, zwłaszcza ptaków. Jeśli pomożemy w ich ochronie, promujemy długoterminową trwałość tysięcy gatunków, których domem są tereny podmokłe. Dlatego dbanie o tereny podmokłe jest troską o bioróżnorodność.

Może Cię to zainteresować…

Przeczytaj to w Moje zwierzęta
Czy wszystkie gatunki są ważne dla zachowania różnorodności biologicznej?
Dla wielu ekolodzy specjalnie selekcjonowali i chronili niektóre gatunki w nadziei na zachowanie bioróżnorodności