Naukowa klasyfikacja tygrysa syberyjskiego

Królestwo

Zwierzęta

Typ

Strunowce

Gromada

Ssaki

Rząd

Drapieżne

Rodzina

kotowate

Rodzaj

Lampart

Nazwa naukowa

Panthera Tigris Altaica

Status ochrony tygrysa syberyjskiego

• Zagrożone

Lokalizacje tygrysów syberyjskich

• Azja
• Eurazja

Fakty o tygrysach syberyjskich

Pożywienie

Jeleń, bydło, dzik

Siedlisko

Gęsty las tropikalny

Dieta

Mięsożerny

Średnia wielkość miotu

3

Lokalizacja

Kraj Nadmorski, Kraj Chabanowski, dolny bieg Amuru

Siedlisko

Lasy mieszane i iglaste

Ciekawostka

W 1947 roku w ZSRR wydano całkowity zakaz polowań na tygrysa

Styl życia

Samotnik

Ulubione jedzenie

Jeleń

Typ

Ssak

Hasło

Znany również jako amurski tygrys

Charakterystyka fizyczna tygrysa syberyjskiego

Kolor

• Czarny
• Biały
• Pomarańczowy

Rodzaj skóry

Futro

Prędkość

60 km/h

Długość życia

18-25 lat

Waga

100 kg – 350 kg

Obrazy tygrysa syberyjskiego

Przejrzyj wszystkie nasze obrazy tygrysa syberyjskiego w galerii.

Zobacz wszystkie zdjęcia tygrysa syberyjskiego!

Szukaj

Tygrys syberyjski, królewski symbol siły, potęgi i hartu ducha, jest jednym z najbardziej zaciekłych drapieżników na świecie.

Dzięki swoim ogromnym rozmiarom i potężne ciało, tygrys syberyjski grasuje w gęstych lasach Azji Wschodniej w poszukiwaniu zdobyczy. Specjalnie przystosowany do mroźnego klimatu, w którym występuje, jest wyrafinowanym drapieżnikiem zdolnym do zabicia prawie każdego innego zwierzęcia, niezależnie od jego wielkości. Jednak ze względu na wartość, jaką przywiązuje się do luksusowego futra i rzekomych właściwości leczniczych jego części, zwierzę jest stale zagrożone wyginięciem w wyniku działalności człowieka. Aby zwiększyć obecną liczbę ludności, konieczne będą skrupulatne wysiłki na rzecz ochrony przyrody i ochrona ze strony władz lokalnych.

Niesamowite fakty o tygrysach syberyjskich!

• Inne popularne nazwy tygrysa syberyjskiego to tygrys amurski, tygrys mandżurski i tygrys koreański.

• Tygrys syberyjski jest ważnym mitologicznym symbolem dla niektórych tubylców kultury w regionie, w którym się znajduje.

• Podobnie jak ludzki odcisk palca, żadne dwa tygrysy nie mają dokładnie tego samego wzoru pasków.

• Paski na tygrysie pomagają zakamuflować tygrysa, dzięki czemu może podkraść się i zabić ofiarę jednym potężnym ciosem.

• Tygrysy syberyjskie wymagają ogromnych ilości naturalnego terytorium, aby wędrować czyni je szczególnie podatnymi na ingerencję człowieka i utratę siedlisk.

Nazwa naukowa tygrysa syberyjskiego

Naukowa nazwa tygrysa syberyjskiego to Panthera tigris altaica. Słowo „tygrys” w starożytnej grece oznacza tygrys. Jednak Grecy najwyraźniej zapożyczyli to słowo z innych języków, takich jak perski. Słowo „altaica” pochodzi od nazwy grupy języków ałtajskich, używanej w Azji Środkowej i Wschodniej.

Tygrys syberyjski jest obecnie klasyfikowany jako podgatunek tygrysa, co sprawia, że ​​jest blisko spokrewniony z tygrys kaspijski, tygrys bengalski i tygrys malajski. Odbyła się debata na temat tego, ile podgatunków tygrysa naprawdę istnieje, ale analiza genetyczna potwierdziła pomysł, że być może w sumie istnieje aż sześć różnych podgatunków. Chociaż technicznie rzecz biorąc są to ten sam gatunek, grupy te są oddalone geograficznie o tysiące mil w całej Azji.

Tygrys należy do tego samego rodzaju co lew, jaguar i lampart. Prawdopodobnie oddzielił się od reszty rodzaju kilka milionów lat temu, być może gdzieś w Azji Środkowej. Tygrys jest bardziej spokrewniony z żbikami, kotami domowymi i kuguarami z innych rodzajów z rodziny kotowatych.

Wygląd i zachowanie tygrysa syberyjskiego

Tygrysy syberyjskie są największe i najbardziej potężne podgatunki tygrysów na świecie – i należą do najpotężniejszych zwierząt dowolnego gatunku na świecie. Wielkość tygrysa może się znacznie różnić, ale największe okazy mogą mieć około 11 stóp długości i ważyć blisko 700, a nawet 800 funtów, co sprawia, że ​​zwierzęta te są prawie wielkości fortepianu.

Tygrysy syberyjskie mają grubą sierść, która chroni je przed mroźnym klimatem ich rodzimego środowiska. Futro składa się głównie z jasnopomarańczowych kolorów wokół głowy, nóg i pleców oraz dodatkowych białych kolorów wokół oczu, pyska, policzków i wewnętrznych nóg. Najbardziej charakterystyczną cechą tygrysa syberyjskiego są wąskie czarne paski wokół głowy i ciała, które zapewniają kamuflaż i ukrywanie się w lasach. Ma jednak stosunkowo mniej pasów w porównaniu z innymi podgatunkami tygrysa.

Inne cechy wyróżniające tygrysa syberyjskiego to grube łapy, krótkie spiczaste uszy, spłaszczona głowa i pysk, duże muskularne ciało i rurkowaty kształt ogon z czarno-białymi znaczeniami. Ma dłuższe tylne nogi niż przednie, co pozwala mu skakać naprawdę imponujące odległości w powietrzu, aby ujarzmić zdobycz. Ich długie i przerażające pazury i zęby pozwalają im się zatrzasnąć i zapobiegają ucieczce ofiary.

Tygrysy komunikują się głównie poprzez zmysł węchu i ograniczone wokalizacje. Ich długie wąsy pomagają im również poruszać się w ciasnych przestrzeniach, zwłaszcza w ciemności. Jednak, podobnie jak wiele innych gatunków kotowatych, tygrysy syberyjskie nie mają złożonej struktury społecznej. W większości są to samotne stworzenia, które agresywnie kontrolują swoje terytoria poprzez ślady pazurów na drzewach lub ślady zapachowe spryskane moczem i wydzielinami. To mówi innym tygrysom, aby uważały na wtargnięcie na obecne tereny łowieckie osobnika.

Pomimo ich zaciekłej agresji terytorialnej, te tygrysy są w rzeczywistości nieco mobilnymi zwierzętami, o których wiadomo, że podróżują setki mil na raz w poszukiwaniu domy i możliwości krycia. W szczególności młode dorosłe samce mogą często przemieszczać się, zanim osiedlą się na bardziej trwałym terytorium. Terytoria samców i samic często pokrywają się w niewielkim stopniu w celach godowych.

Siedlisko tygrysa syberyjskiego

Tygrys syberyjski zajmował kiedyś większy obszar na współczesnym rosyjskim Dalekim Wschodzie, północno-wschodnich Chinach, i Półwysep Koreański. Jednak z powodu utraty populacji podgatunek jest obecnie ograniczony do wąskiego pasma wokół pasma górskiego Sikhote-Alin w pobliżu rosyjskiego wybrzeża Pacyfiku. Możliwe jest również, że zasięg rozszerza się nieznacznie na Koreę Północną i Chiny. Te tygrysy preferują gęste lasy mieszane w regionie. Wydaje się, że ich rozmieszczenie opiera się na obecności zdobyczy na tym obszarze.

Dieta tygrysa syberyjskiego

Tygrys syberyjski to mięsożerny drapieżnik wierzchołkowy, który żywi się prawie wyłącznie mięsem. Jego dieta składa się głównie z dużych ofiar kopytnych (czyli zwierząt kopytnych), takich jak łosie, sarny i dziki. Inne potencjalne ofiary to króliki, łosoś, a nawet, w rzadkich przypadkach, niedźwiedzie. Wiadomo również, że żywią się zwierzętami hodowlanymi na obszarach, w których tygrysy i ludzie nakładają się na siebie. Wolą polować w nocy, kiedy ich ofiara jest najbardziej aktywna.

Pomimo swoich ogromnych rozmiarów, tygrysy są cichymi i ukradkowymi łowcami, którzy podkradają się do ofiary pod osłoną skał i drzew, by zaskoczyć ją i niemal natychmiast zabić mocne ugryzienie w szyję. Mogą również biegać z maksymalną prędkością od 30 do 40 mil na godzinę przez krótkie okresy, aby ścigać zdobycz.

Tylko niewielki ułamek zasadzek doprowadzi do pomyślnego zabicia, więc tygrys musi być stale czujność na dobre możliwości polowania. Mogą zjeść do 60 funtów jedzenia podczas jednej udanej nocy, ale mogą przeżyć o wiele mniej, jeśli nie mogą złapać odpowiedniej ilości jedzenia. Tygrys zwykle nie zjada każdej części zmarłej ofiary, pozostawiając część tuszy dla innych zwierząt.

Tygrysy syberyjskie prawie zawsze starają się unikać kontaktu z ludźmi, ale wiadomo, że niektóre zwierzęta zjadają ludzi jeśli ich tradycyjna zdobycz jest nieobecna lub nie mogą skutecznie polować, ponieważ są chore lub stare. Tego typu „grzywiaste” są rzadkie, ale kiedy już zaczną jeść ludzkie mięso, często mogą stać się stałym elementem ich diety.

Syberyjskie tygrysy drapieżniki i zagrożenia

W pełni dorosły tygrys syberyjski stoi w obliczu kilku naturalnych zagrożeń ze strony innych zwierząt poza rzadkimi przypadkami śmierci wilków lub niedźwiedzi. Jednak pomimo ich względnej izolacji od populacji ludzkich, zarówno kłusownictwo, jak i utrata siedlisk przez ludzi są ciągłymi problemami. Na tygrysy syberyjskie poluje się z kilku powodów, w tym z powodu ich wykorzystania w odzieży, trofeach i tradycyjnej medycynie. Rozwój regionu pod kątem pozyskiwania drewna i hodowli również przyczynił się do spadku liczebności tygrysa syberyjskiego.

Obecnie uważany jest za zagrożony podgatunek.

Rozmnażanie tygrysa syberyjskiego, dzieci i długość życia

Tygrysy syberyjskie nie mają ustalonego harmonogramu rozrodu. Zamiast tego mogą kojarzyć się w dowolnym momencie w ciągu roku. Cykl godowy zwykle rozpoczyna się, gdy jeden z tygrysów pozostawia zapach lub ślady zadrapań na pobliskich drzewach, aby przyciągnąć partnera. Mężczyzna i kobieta spotkają się i spędzą ze sobą kilka dni samotnie. Samiec niedługo potem odejdzie, pozostawiając samicę, która sama się opiekuje i wychowuje młode.

Po trzech miesiącach noszenia nienarodzonych młodych tygrysów samica wyda mioty po dwa do sześciu młodych naraz. Ponieważ rodzą się one zazwyczaj ślepe w norach, młode są w tym okresie najbardziej wrażliwe i wymagają sporej troski i uwagi. Samica może zostawić je same w legowisku na krótki czas, gdy szuka pożywienia.

Pełne odsadzenie młodych od mleka matki może zająć kilka miesięcy. Matka musi wtedy nie tylko polować na siebie, ale także na swoje szybko rosnące młode, które dopiero w wieku około 18 miesięcy staną się bardziej samowystarczalne. Pozostaną z matką przez dwa do trzech lat, po czym będą wędrować samodzielnie i zakładać własne terytoria.

Tygrysy syberyjskie mają podobną długość życia jak inne gatunki kotowate. Zakładając, że umrą z przyczyn naturalnych, przeważnie żyją na wolności co najmniej osiem lat. Wiadomo jednak, że niektóre tygrysy dobrze żyją po dwudziestce. Mogą potencjalnie żyć jeszcze dłużej w niewoli.

Populacja tygrysów syberyjskich

Czerwona lista Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN), która klasyfikuje stan ochrony populacji zwierząt na całym świecie, obecnie wymienia tygrysa syberyjskiego jako zagrożony podgatunek, w porównaniu z krytycznie zagrożonym w 2007 r. Tygrys syberyjski osiągnął swój szczyt w XIX wieku, kiedy wędrował po większości Półwyspu Koreańskiego i części Mandżurii. Uważa się jednak, że po latach wyczerpania populacja osiągnęła najniższy poziom, wynoszący zaledwie 20–30 osobników w latach trzydziestych XX wieku.

Dzięki pracowitym działaniom na rzecz ochrony, liczba ta wzrosła do setek. Na podstawie szacunków populacji z badania z 2005 r. Na wolności było około 360 osobników, z których 250 było w wieku rozrodczym. Inne szacunki z 2015 roku wskazują, że we wschodniej Rosji żyje około 500 tygrysów syberyjskich. Znaczna liczba tygrysów syberyjskich jest również trzymana i hodowana w niewoli.

Część tego sukcesu można przypisać starannej ochronie i utrzymaniu populacji dzikich tygrysów oraz zakazowi międzynarodowego i krajowego handlu częściami tygrysów . Jednak nielegalne kłusownictwo (a także niedbałe egzekwowanie protokołów przeciwdziałania kłusownictwu) nadal stanowi poważne zagrożenie dla ich przetrwania. Innym istotnym problemem jest mała różnorodność genetyczna spowodowana spadkiem liczebności populacji. Ekolodzy mają nadzieję na dalsze zwiększenie liczebności populacji poprzez ponowne wprowadzenie tygrysa syberyjskiego z powrotem do części jego dawnego zasięgu, dalej na zachód i południe.

Zobacz wszystkie 86 zwierząt, których nazwa zaczyna się na literę S

Tygrys syberyjski – często zadawane pytania (często Zadawane pytania)

Czy tygrysy syberyjskie są mięsożerne, roślinożerne czy wszystkożerne?
Jak wszystkie tygrysy, tygrys syberyjski jest mięsożercą. Ich dieta składa się głównie z dużych zwierząt kopytnych. Jednak będą też jeść króliki, łososia i czasami niedźwiedzie.

Jak duży jest tygrys syberyjski (długość i waga)?
Rozmiar tygrys syberyjski zależy od płci osobnika, a także genetyki i zdrowia. Ze względu na zjawisko zwane dymorfizmem płciowym samce tygrysów są zwykle większe niż samice. Samice mogą ważyć od 200 do 400 funtów i zazwyczaj osiągają do sześciu stóp długości, nie licząc ogona. Samce zazwyczaj ważą do 650 funtów i osiągają około dziesięciu stóp, czasem więcej. Udokumentowano, że największe tygrysy ważą zdumiewające 800 funtów.

Ile tygrysów syberyjskich pozostało dziś na świecie?
Na podstawie poprzednich szacunków z 2015 r. na wolności może pozostać nawet 500 pojedynczych tygrysów syberyjskich. Jest to szacowana liczba około 4000 tygrysów na całym świecie. Tygrys syberyjski może również krzyżować się z pozostałymi podgatunkami tygrysa. Jednak ze względu na to, że inne tygrysy znajdują się na obszarach w całych Indiach i Azji Południowo-Wschodniej, tygrys syberyjski jest silnie odizolowany we własnym zakątku świata. Utrudniło to zachowanie gatunku tygrysa.

Jak silny jest tygrys syberyjski?
Istnieje wiele sposobów mierzenia siły, np. Bieganie , skacząca i gryząca siła. Tygrys syberyjski wyróżnia się w większości tych środków. Szacuje się, że ich ugryzienie może wywierać siłę około 1000 funtów na cal kwadratowy. To pozwala im szybko zabić ogromną zdobycz, taką jak łosie, za pomocą samych szczęk. Wiadomo, że przeciągają zwłoki ofiar na duże odległości, zanim je zjedzą.

Co zjada tygrys syberyjski?
Żywy dorosły tygrys syberyjski ma niewielu znanych drapieżników. Istnieją udokumentowane doniesienia o zabijaniu i żerowaniu przez dojrzałe niedźwiedzie tygrysów, zwłaszcza młodych młodych, ale te przypadki są prawdopodobnie rzadkie i nie reprezentują normalnej sytuacji na wolności.

Jakie Królestwo czy należą tygrysy syberyjskie?
Tygrysy syberyjskie należą do Królestwa Animalia.

Do jakiego gromady należą tygrysy syberyjskie?
Tygrysy syberyjskie należą do gromady Gromada.

Do jakiej klasy należą tygrysy syberyjskie?
Tygrysy syberyjskie należą do klasy Mammalia.

Do jakiej rodziny należą tygrysy syberyjskie?
Tygrysy syberyjskie należą do rodziny kotowatych.

Do jakiej kolejności należą tygrysy syberyjskie Tygrysy należą?
Tygrysy syberyjskie należą do rzędu Carnivora.

Do jakiego rodzaju należą tygrysy syberyjskie?
Tygrysy Syberyjskie należą do rodzaju Panthera.

Jaki rodzaj okrycia mają Tygrysy Syberyjskie?
Tygrysy syberyjskie pokryte są futrem.

W jakim środowisku żyją tygrysy syberyjskie?
Tygrysy syberyjskie żyją w gęstych lasach tropikalnych.

Jaka jest główna ofiara tygrysów syberyjskich?
Tygrysy syberyjskie polują na jelenie, bydło i dziki.

Jaka jest średnia wielkość miotu tygrysa syberyjskiego?

Średnia wielkość miotu tygrysa syberyjskiego to 3.

O czym jest ciekawy fakt Tygrysy syberyjskie?
Tygrysy syberyjskie są również znane jako tygrys amurski!

Jaka jest naukowa nazwa tygrysa syberyjskiego?
Naukowa nazwa tygrysa syberyjskiego to Panthera Tigris Altaica.

Jaka jest długość życia tygrysa syberyjskiego?
Tygrysy syberyjskie mogą żyć od 18 do 25 lat.

Jaka jest długość życia tygrysa syberyjskiego?
Tygrysy syberyjskie mogą żyć od 18 do 25 lat.

Jak szybki jest tygrys syberyjski? </strong>

Tygrys syberyjski może podróżować z prędkością do 60 mil na godzinę.

Jak powiedzieć tygrys syberyjski w …

czeski Tygr ussurijský

duński Amurtiger

niemiecki Sibirischer Tiger

angielski tygrys syberyjski, tygrys amurski

hiszpański Tigre Siberiano

fiński Siperiantiikeri

francuski Tigre de Sibérie, Tigre de l’Amour

Galicyjski Tigre Siberiano

hebrajski טיגריס סיבירי

chorwacki Sibirski tigar

węgierski Szibériai tigris

japoński ア ム ー ル ト ラ

holenderski Siberische tijger

angielski Sibirtiger

polski Tygrys syberyjski

portugalski Tigre Siberiano

angielski Tigru Siberian, Tigru Amur

turecki Sibirya kaplanı

chiński 東北 虎