Klasyfikacja naukowa Tarsier

Królestwo

Zwierzęta

Typ

Strunowce

Gromada

Ssaki

Rząd

Naczelne

Rodzina

Wyrakowate

Rodzaj

Wyrak

Nazwa Naukowa

Tarsius Tarsier

Stan ochrony Tarsierów

• Zagrożony

Lokalizacje Tarsów

• Azja
• Oceania

Tarsier Fakty

Pożywienie

Owady, jaszczurki, ptaki

Imię młodego

Niemowlę

Zachowanie grupowe

Samotnik

Ciekawostka

Każde oko waży więcej niż cały mózg!

Szacunkowa wielkość populacji

Malejąca

Największe zagrożenie

Utrata siedlisk

Najbardziej charakterystyczna cecha

Długie i potężna tylne nogi

Inne nazwy

Tarsier, Filipiński Tarsier

Okres ciąży

180 dni

Siedlisko

Lasy, namorzyny i zarośla

Drapieżniki

Koty, węże, ptaki drapieżne

Dieta

Mięsożerny

Średnia wielkość miotu

1

Styl życia

Nocny

Nazwa zwyczajowa

Tarsier

Liczba gatunków

18

Lokalizacja

Południowo-wschodnia Azja , wyspy

Grupa

Ssak

Slogan

• Każde oko waży więcej niż cały mózg!

Tarsierskie cechy fizyczne

Kolor

• • Szary
  • Płowy

Rodzaj skóry

Futro

Długość

9,7-14 cm

Waga

Samic 52-143 g, Samce 48,1-150 g

Tarsier Obrazy

Klikaj wszystkie nasze obrazy Tarsierów w galerii.

Zobacz wszystkie obrazy Tarsierów!

Znajdź swoje ulubione Zwierzęta!

Szukaj

Klasyfikacja i ewolucja Tarsier

Tarsier to mały gatunek naczelnych zamieszkujący dobrze zarośnięte lasy na wielu wyspach w południowo-wschodniej Azji. Chociaż skamieniałości pokazują, że wyraki są zwierzętami, które kiedyś można było znaleźć w Azji kontynentalnej, Europie, Ameryce Północnej i Afryce, współczesne Tarsiery są obecnie ograniczone do zaledwie kilku wysp w Malezji, Indonezji i południowych Filipinach. Pomimo ciągłej debaty wśród naukowców na temat nazewnictwa i klasyfikacji gatunków Tarsier, w 2011 roku opisano 18 różnych podgatunków Tarsiera, które są podzielone na trzy grupy ogólnie w zależności od ich położenia geograficznego, którymi są Tarsiery Zachodnie, Tarsiery Wschodnie i Tarsie Filipińskie.

Chociaż nauka powoli odkrywa coraz więcej Tarsierów w naturze, gromadzenie danych może być trudne ze względu na ich nieśmiałą i nieuchwytną naturę, a w połączeniu z ciągłym zamętem dotyczącym klasyfikacji oddzielnych gatunków utrudnia wysiłki na rzecz ochrony.

Anatomia i wygląd Tarsiera

Tarsier to wyjątkowe i wyróżniające się zwierzę, które rozwinęło szereg specyficznych cech, aby wspomóc jego nocny i nadrzewny tryb życia. Chociaż dokładny wygląd Tarsiera może się nieznacznie różnić między gatunkami, wszystkie są stosunkowo podobne, mają małe, krępe ciało i długi ogon, który jest albo słabo pokryty futrem, albo ma kępkę na końcu. Ich niezwykle miękkie futro zmienia się od szarego do brązowego lub ochry w zależności od gatunku, ale wszystkie wyraki mają charakterystyczne długie tylne łapy, które umożliwiają im skakanie na odległość do 5 metrów między gałęziami. Długie palce  Tarsiera są zakończone opuszkami i gwoździami, które pomagają im chwytać gałęzie i zdobycz, z długimi, zakrzywionymi pazurami na drugiej i trzeciej cyfrze, które są używane do pielęgnacji.

Najbardziej charakterystyczne cechy Tarsiera znajdują się jednak na ich głowach, które (dzięki specjalnie przystosowanym kręgom) są w stanie obrócić się o 180 stopni w obie strony, dzięki czemu ten naczelny może widzieć za sobą bez poruszania ciałem. Ich ogromne oczy mogą mieć do 16 mm średnicy i pozwalają Tarsierowi polować na zdobycz i uważać na drapieżniki w ciemności. Wyraki mają również duże, przypominające nietoperze uszy, które są niewiarygodnie czułe, aby wykryć nawet najdrobniejsze dźwięki w pobliżu.

Rozmieszczenie i siedlisko wyraków

Chociaż kiedyś znajdowano je na całym świecie, dziś Wyraki są ograniczone do kilku wysp w południowo-wschodniej Azji. Zwierzęta z zachodnich Tarsierów, które zwykle występują w nizinnych lasach pierwotnych lub w lasach niskogórskich na wyspach Borneo, Sumatra, Bangka, Belitung, Kalimanta i na okolicznych wyspach.

Wschodnie wyraki to zwierzęta, które można znaleźć tylko na Sulawesi i okolicznych wyspach, ale wydają się być bardziej przystosowane do siedlisk na różnych poziomach lasu, z wyjątkiem Pygmy Tarsier, który jest ograniczony do bardzo wysokogórskich lasów.

Filipińscy Tarsierzy preferują lasy nizinne i są rozmieszczone na wielu wyspach na południowych Filipinach, w tym na Bohol, Samar, Leyte i Mindanao. Pomimo ograniczonych informacji na temat rozmieszczenia, w szczególności wielu podgatunków, uważa się, że ogólna tendencja populacyjna spada, głównie z powodu utraty siedlisk i fragmentacji tak małych i unikalnych ekosystemów wyspiarskich.

Zachowanie i styl życia wyraków

Do niedawna uważano, że wszystkie gatunki tarsów są samotnikami, jednak ostatnie badania wykazały, że zachowania społeczne różnią się między różnymi gatunkami, przy czym wschodnie wyraki są najbardziej towarzyskie i spędzają czas w grupach dwie lub trzy osoby, w których zachodnie Tarsierzy wydają się być bardziej samotni, łącząc się tylko w celu kopulacji. Wyraki spędzają większość swojego życia trzymając się pionowych gałęzi drzew, gdzie odpoczywają w ciągu dnia. Są jednak niesamowicie wyjątkowi wśród naczelnych, ponieważ wyraki nie wspinają się ani nie poruszają się w poszukiwaniu pożywienia, a zamiast tego trzymają się gałęzi drzewa, gdzie są w stanie radykalnie odwrócić głowy, aby zbadać otoczenie. Następnie używają swoich niewiarygodnie potężnych, długich tylnych nóg, aby pomóc im przeskoczyć na inną gałąź lub rzucić się na ofiarę wyściełanymi opuszkami palców i pazurami, zapewniając im niezbędny chwyt podczas lądowania. Wyraki są również zwierzętami stosunkowo głośnymi i chociaż liczba i częstotliwość wezwań zależy od gatunku, często jest to najłatwiejszy sposób na odróżnienie jednego podgatunku Tarsiera od drugiego, przy użyciu różnych wokalizacji w różnych sytuacjach.

Rozmnażanie się i cykle życiowe wyraków

Oprócz jednego gatunku wyraka wschodniego (widmowego), który ma bardziej specyficzne okresy lęgowe między kwietniem a majem, a następnie październikiem i listopadem, wyraki rozmnażają się przez cały rok z samicami rodzącymi jedno dziecko po okresie ciąży trwającym około sześciu miesięcy. Małe Tarsiery są bardzo dobrze rozwinięte i rodzą się z pełnym futrem oraz otwartymi oczami i potrafią się wspinać w wieku zaledwie jednego dnia.

Samica Tarsier ssie swoje młode przez około dwa miesiące, kiedy niemowlę zaczyna stosować dietę dla dorosłych (wiadomo, że niektóre osobniki potrafią polować niezależnie od matki, zanim osiągną wiek nawet miesiąca). Niemowlęta tarsie są noszone w ustach matki lub przylegają do jej futra.

Gdy już są w stanie samodzielnie polować, młode wyraki opuszczają matkę, aby założyć własne terytorium i zwykle są w stanie rozmnażać się, zanim osiągną wiek od jednego do dwóch lat. Długość życia wyraków zależy od gatunku, w przypadku którego filipińskie wyraki mają około 20 lat, podczas gdy zachodni i wschodni wyraki mogą mieć odpowiednio 15 i 12 lat.

Dieta wyraków i zdobycz

Tarsier to wyjątkowe zwierzę, ponieważ są jedynymi całkowicie mięsożernymi naczelnymi na świecie. Pod osłoną nocy Tarsierzy siedzą przywiązani do pionowych gałęzi, gdzie czekają bez ruchu i oglądają otoczenie pod kątem 180 stopni w każdą stronę, uważnie obserwując swoimi wielkimi oczami i wychwytując nawet najmniejszy hałas swoim niesamowicie czułym słuchem. Po zlokalizowaniu jedzenia Tarsier zbliża się do niego, po czym wskakuje na niego i łapie go przednimi rękami.

Długie palce u rąk i nóg Tarsiera pozwalają mu również uwięzić latającą ofiarę w powietrzu i zapewniają niemal klatkę, aby zapobiec ucieczce, zanim Tarsier go zabije. Owady stanowią większość diety Tarsiera wraz z małymi kręgowcami, takimi jak żaby, jaszczurki i małe ptaki.

Wiadomo nawet, że niektóre gatunki Tarsier polują na jadowite węże i potrafią łapać w powietrzu małe nietoperze. Wyraki trzymają zdobycz w przednich dłoniach, aby ją zjeść, używając silnych szczęk i zębów, i znane są z szerokich ust ze względu na ich mały rozmiar, aby umożliwić im pożeranie większej zdobyczy.

Tarsier Drapieżniki i Zagrożenia

Ze względu na niewielkie rozmiary Tarsiera, w zależności od regionu, w którym żyją, polują na nie liczne gatunki zwierząt w okolicznych lasach, w tym koty, ptaki drapieżne, duże węże i małe drapieżniki. Wyraki są w stanie dobrze wyczuć obecność potencjalnego drapieżnika i często wykorzystują swoje silne tylne nogi, aby przeskoczyć na bezpieczniejszą gałąź.

Jednak pozostałe populacje Tarsier są bardziej zagrożone przez ludzi niż cokolwiek innego, głównie w postaci degradacji i fragmentacji ich siedlisk.

Wycinka lasów w większości ich naturalnego zasięgu dla rolnictwa (np. Olej palmowy i plantacje), górnictwo i wycinka gruntów pod wypas zwierząt doprowadziły do ​​drastycznego spadku liczby ich populacji. Często są też łapane w celu handlu egzotycznymi zwierzętami domowymi, ale wiele z nich umiera w ciągu kilku dni z powodu braku dostępnego żywego pożywienia lub odpowiednich miejsc do spania.

Ciekawostki o wyrakach

Tarsier ma niezwykle długą kostkę, która umożliwia mu skakanie na odległość ponad 40 razy większą niż długość jego ciała. Kości są znane jako Tarsale, stąd nazwa Tarsier. Tarsier jest jednym z najbardziej wyjątkowych naczelnych na naszej planecie i wiadomo, że mają największe oczy każdego ssaka w stosunku do wielkości ich ciała (każde oko jest w rzeczywistości cięższe od mózgu).

Rozciąga się to dalej na ich młode, a kobiety, o których wiadomo, że rodzą największe dzieci w stosunku do ich dorosłego rozmiaru. Wiadomo, że Tarsier jest dość wyjątkowy pod względem geograficznym ze względu na jego dystrybucję na całej Linii Wallace’a. Wallace’s Line biegnie na południe między Borneo i Sulawesi i oddziela centra ewolucyjne zwierząt występujących w Eurazji i Australii. Ogólnie rzecz biorąc, gatunki zwierząt można znaleźć tylko po jednej stronie Linii Wallace’a, ale Tarsier znajduje się po obu. Uważa się, że Tarsierzy zamieszkują ten obszar świata od co najmniej 40 milionów lat.

Relacje Tarsiera z ludźmi

Tarsier to niezwykle nieuchwytne zwierzę, o którym wiadomo, że jest szczególnie nieśmiały w stosunku do ludzi. Wraz ze wzrostem aktywności człowieka na obszarach obejmujących większość ich naturalnego zasięgu, wyraki są wypychane do mniejszych i bardziej odizolowanych obszarów ich niegdyś rozległych i bogatych siedlisk.

Nie wiadomo również, że są szczególnie przystosowane do obszarów zdegradowanych lasów, często ze względu na brak obfitości pożywienia i drzew, na których mogą nie tylko spać, ale także siedzieć i wypatrywać zdobyczy lub potencjalnych drapieżników.

Możliwym czynnikiem drastycznie zmniejszającej się populacji Tarsier wyspy Siau jest to, że lokalna ludność była znana z polowania na nie w poszukiwaniu pożywienia, co wraz z bardzo ograniczonym zasięgiem na ich wyspie doprowadziło do sklasyfikowania ich wśród 25 najbardziej zagrożonych naczelne na świecie.

Stan ochrony i życie wyraków wdzisiejszych czasach

Obecnie wiele różnych gatunków Tarsierów jest wymienianych przez IUCN jako zagrożone lub wrażliwe z numerem (w tym Siau Island Tarsier) są wymienione jako krytycznie zagrożone w ich naturalnych siedliskach. Niektóre gatunki są wymienione przez IUCN jako z brakiem danych ze względu na brak informacji o ich statusie na wolności.

Chociaż prace konserwatorskie, szczególnie w Tarsierze Filipińskim, mają na celu ochronę tych zwierząt i pozostałych obszarów lasów pierwotnych, są one nadal zagrożone utratą siedlisk na większości ich naturalnego zasięgu.

Programy hodowlane w niewoli są dość nieskuteczne, ponieważ mówi się, że tylko około 50% schwytanych wyraków wyłowionych przeżywa w swoich nowych domach, ogólnie z powodu braku żywego pożywienia, a także występuje wysoki wskaźnik śmiertelności niemowląt oraz powolny wskaźnik reprodukcji osobników trzymanych w ogrodach zoologicznych .

Zobacz wszystkie 27 zwierząt, których nazwy rozpoczynają się na literę T

Najczęściej zadawane pytania dotyczące wyraków

Czy wyraki są roślinożercami, drapieżnikami czy wszystkożernymi?
Wyraki są mięsożercami, co oznacza, że ​​jedzą inne zwierzęta.

Do jakiego królestwa należą Tarsiery?
Wyraki należą do królestwa Animalia.

Do jakiej klasy należą Tarsiery?
Tarsierzy należą do klasy Mammalia.

Do jakiej klasy Wyraki należą?
Wyraki należą do typu Gromada.

Do jakiej rodziny należą Tarsiery?
Tarsiery należą do rodziny Tarsiidae.

Do jakiej kolejności należą Tarsiery?
Wyraki należą do rzędu naczelnych.

Jaki rodzaj okrycia mają Tarsiery?
Wyraki są pokryte futrem.

Do jakiego rodzaju należą Tarsiery?
Tarsiery należą do rodzaju Tarsius.

Gdzie żyją Tarsiery?
Wyraki żyją na wielu południowo-wschodnich wyspach Azji.

W jakim środowisku żyją?
Wyraki żyją lasy, namorzyny i zarośla.

Jakie są drapieżniki wyraków?
Do drapieżników wyraków należą koty, węże i ptaki drapieżne.

Ile dzieci ma Tarsier?
Średnia liczba dzieci, które ma Tarsier to 1.

Co to jest ciekawy fakt na temat Tarsierów?
Każde oczy Tarsiera ważą więcej niż cały jego mózg!

Jaka jest naukowa nazwa Tarsiera?
Naukowa nazwa Tarsiera to Tarsius.

W co to jest długość życia Tarsiera?
Tarsierzy mogą żyć od 12 do 20 lat.

Jak nazywa się mały Tarsier?
Mały Tarsier to niemowlę.

Ile jest gatunków Tarsiera?
Jest 18 gatunków Tarsiera.

Jaka jest długość życia Tarsiera?
Tarsierzy mogą żyć od 12 do 20 lat.

Co to jest nazywa się mały Tarsier?
Mały Tarsier to niemowlę.

Ile jest gatunków Tarsiera?
Jest 18 gatunków Tarsiera.

Jakie jest największe zagrożenie dla Tarsiera?
Największym zagrożeniem dla Tarsiera jest utrata siedlisk.

Jaka jest inna nazwa Tarsiera?
Tarsier jest również nazywany wyrakiem zachodnim, wschodnim lub filipińskim.

Jak szybki jest Tarsier?
Tarsier może podróżować z prędkością do 24 mil na godzinę.

Jak powiedzieć Tarsier w …

czeski Nártoun

niemiecki Koboldmakis

angielski Tarsier

hiszpański Tarsius

fiński Kummituseläimet

francuski tarsier

holenderski Spookdiertjes

portugalski Tarsius

szwedzki Spökdjur