Szynszyla rodzaj ssaka z podrodziny Chinchillinae-zwierzę domowe

Hej dzięki wam mamy juz ponad 1200 subów.

Subskrybuj

Szynszyla

Góry, Środowisko, Ssaki, Strunowce, Szynszyla, Zwierzęta, Zwierzęta użytkowe

Szynszyla rodzaj ssaka z podrodziny Chinchillinae w rodzinie szynszylowatych. Występuje głównie w Andach. Argentynie Chile, Peru i Boliwi.

Szczypta historii

Indianie od najdawniejszych lat polowali na szynszyla. Ze skóry tego ssaka wyrabiali wierzchnie okrycia. Okrycia z futer szynszyla stały się oznaką luksusu.

W 1782 roku jako pierwszy badacz szynszylę opisał w swojej Historii natury w Chile chilijski jezuita i naturalista Juan Ignacio Molina
W 1846 roku wydano prace George”a Waterhouse”a Historia naturalna ssaków.

Szynszyla podstawowe informacje

Szynszyla pochodzi z Andów, zwłaszcza z Chile i Peru. Jest to inteligentny, uroczy członek rodziny gryzoni o wyjątkowo miękkim, pluszowym futrze. Zwierzę to ma szare futro, ale może też być czarne, białe, podpalane lub beżowe. Ssak ten jest aktywny , kochający i jest doskonałym zwierzęciem domowym dla rodziny, która jest gotowa poświęcić jej uwagę, której pragnie.

W rzeczywistości zwierzę to może bardzo przywiązać się do swojej rodziny. Jednak nie jest ona zalecana dla małego dziecka które może nieświadomie obchodzić się z nim brutalnie. Niezależnie od tego, czy rozważasz zakup szynszyla, czy po prostu chcesz dowiedzieć się o nim dowiesz się czytając niniejszy opis.

Jak duża jest szynszyla?

Ciało przeciętnej szynszyli rośnie do około 25 cm długości, ale może mieć od 20 cm do 30 cm, a jej ogon ma zazwyczaj około 12,5 cm długości. W pełni rozwinięta szynszyla zwykle waży od 0,5 kg do 1,5 kg. Zdrowa szynszyla o dużej budowie nie powinna ważyć więcej niż 8,25 kg. Samica szynszyla rośnie większa niż samiec.

Hodowla, krycie i narodziny szynszyla

Wiek rozrodczy tego ssaka może rozpocząć się w wieku około ośmiu miesięcy. Krycie odbywa się sezonowo w oparciu o cykl świetlny, na przykład okres godowy na półkuli północnej występuje od listopada do maja. Samica gryzonia ma zwykle długą ciążę, która trwa około 110 dni. Młode szynszyla, rodzi się zwykle rano. Liczebność miotu jest zwykle mała i ma tylko dwoje młodych, ale może zdarzyć się ich sześć.

Młode rodzi się pokryte futrem, z otwartym okiem i waży około 0,005 kg. Młode tego ssaka jest bardzo aktywne i już od urodzenia zaczyna bawić się i biegać. Samica szynszyla jest niezwykle opiekuńcza wobec swoich młodych, ale samiec może być agresywny w stosunku do młodego i może próbować go zabić. Zwierzę to jest wystarczająco silne , aby przenieść ją do nowego domu po odsadzeniu, czyli w wieku 8 tygodni.

Co je szynszyla?

Jako wegetarianin, zwierzę to ma wrażliwy żołądek , więc musi stosować określoną dietę, aby zachować zdrowie. Dieta Twojego ssaka powinna zawierać granulki pokarmowe, które są specjalnie przygotowane dla tego zwierzęcia.

Wraz z komercyjnie produkowanymi granulkami spożywczymi je siano, które jest ważne dla jej diety, a także pomaga przy wzroście zęba. Zwierzę to uwielbia jeść smakołyk, ale należy go ograniczyć, zwłaszcza jeśli zawiera dużo cukru lub tłuszczu, co może prowadzić do problemów trawiennych.

Smakołyk może zawierać nasiono , orzech, liść hibiskusa, liść mniszka lekarskiego i suszony owoc. Ssak ten powinien również mieć dostęp do bloku soli, aby pomóc jej uzyskać niezbędny minerał, których może brakować w jej organizmie.

Ważne jest również, aby był dostęp do dużej ilości świeżej, czystej wody, na przykład podawanej przez butelkę. Jeśli sierść szynszyla zaczyna wyglądać na falującą, najprawdopodobniej jest to spowodowane zbyt dużą ilością białka w diecie.Ilość białka w organizmie szynszyla wróci do normy jeśli zastosujemy zbilansowaną dietę.

Higiena szynszyla?

Ssak ten to czyste zwierzę, ale nie kąpie się w wodzie, zamiast tego bierze kąpiel w kurzu. Kąpiel w kurzu pomaga zachować miękkość futra i odtłuszczenie. Zwierzę to nie należy kapać w wodzie ponieważ woda zmatowi jej grube futro.

Jakiego siedliska potrzebuje szynszyla?

Klatka dla tego gryzonia powinna być odporna na żucie i dość duża, minimum 40 cm wysokości, 50 cm szerokości i 40 cm głębokości. Potrzebuje dużo miejsca do zabawy i spania.

Jest zwierzęciem aktywnym, więc w klatce powinno znaleźć się duże koło do ćwiczeń, tunel i kryjówka. Jest czystym zwierzęciem i lubi, gdy klatka jest czysta. Klatka powinna być czyszczona dwa razy w tygodniu, ze wszystkimi precjozami które się w niej znajdują.

Kiedy śpi szynszyla?

Ssak ten to zwierzę nocne, co oznacza, że bawi się i jest bardziej aktywna w nocy a śpi w ciągu dnia. Ssak ten jest zwierzęciem półmrocznym, co oznacza, że jest najbardziej aktywne między zmierzchem a świtem.

Gryzoń ten na wolności budzi się o zachodzie słońca, bierze kąpiel w kurzu, szuka pożywienia, a następnie bierze kolejną kąpiel piaskową, gdy wschodzi słońce, zanim uda się spać. Z reguły śpi w ciągu dnia w jaskini gdzie ma chłód i schronienie przed drapieżnikiem.

Fizjologia szynszyla

Temperatura tego ssaka waha się w przedziale 38/39 stopni celcjusza. Puls 100-150 na minutę. Mocz jest skoncentrowany. Odchody są podłużne i twarde.

Mogą być ciemne. Wielkość zależy od wieku osobnika i od płci. Zwierzę to jest bardzo czyste dba o swoja sierść. Czyści ją kapiąc się w piasku, robi to w norze wchodząc tam i myjąc się.

Temperament szynszyla

Zwierzę to jest spokojne i towarzyskie, prowadzi nocny tryb życia. Kiedy zaś widzi zagrożenie staje się nerwowe i agresywne. Może wtedy gryźć i szczypać. Stroszy sierść i zęby oraz może polać intruza swoim moczem.

Jak długo żyje szynszyla?

Dziki gryzoń ma żywotność około 8-10 lat. Jednak w niewoli, przy odpowiednim odżywianiu i pielęgnacji, żywotność tego zwierzaka sięga nawet 20 lat. Istnieje kilka powodów, dla których ssak ten żyje w niewoli dłużej niż na wolności.

Jednym z powodów, dla których nie żyje tak długo na wolności, jest to, że pada ofiarą większych zwierząt, takich jak lis i dziki kot. Zagrożeniem jest również człowiek, który poluje na futro tego zwierzęcia. Dlatego szynszyla stała się gatunkiem zagrożonym.

Zdrowie szynszyla ?

Gryzoń ten może żyć długo, szczęśliwie i zdrowo, o ile będzie karmione dobrze zbilansowaną dietą, dbanie o tego ssaka również przyczyni się do jakości i długości życia.

Jednak zwierzę to może też zachorować. Jedną z pierwszych oznak, że ssak ten nie czuje się dobrze, jest to, że przestanie jeść i zacznie drastycznie tracić na wadze. Właśnie jedną z głównych przyczyn śmierci gryzonia jest odmowa jedzenia.

Zwierzę to podobnie jak inny gryzoń, ma zęba, który nie przestaje rosnąć.Jeśli rośnie zbyt duży utrudnia mu to jedzenie lub powoduje infekcje , która może być przyczyną śmierci. Niezwykle ważne jest, aby rutynowo sprawdzać zęba lub zlecić lekarzowi weterynarii zbadanie zęba oraz zapewnić gryzoniowi dużo siana do żucia, co pomaga oczyszczać i sukcesywnie ścierać zęba.

Ssak ten woli niższą temperaturę, lepiej żeby się nie przegrzał. Gryzoń ten dość szybko przywiązuje się do człowieka.Trzeba też ze zwierzęciem tym obchodzić się delikatnie i subtelnie. Zbliżając się do zwierzaka, powinieneś poruszać się powoli i spokojnie, dopóki zwierzę to nie obdarzy cię zaufaniem.

Ssak ten jak wiele innych zwierząt gryzie. Wtedy gdy jest przestraszone może być też agresywne. Jednak może również gryźć lub szczypać, gdy jest spokojna i szczęśliwa. Gryzoń ten ma taki właśnie temperament i okazuje to właśnie gryzieniem i szczypaniem. Młode również może ugryźć, ale nie jest to gryz celowy zadany człowiekowi wynika to z jego temperamentu. Jest to dobre zwierzę domowe i poprzez prace z tym zwierzęciem można tego ssaka odpowiednio ułożyć i wytrenować.

Głos szynszyla

Zwierze to komunikuje się za pomocą dźwięków. Bardzo rożne są te sygnały każdy wydany dźwięk ma swoje znaczenie. Są to na przykład sygnały alarmowe dla stada , dźwięk wyrażający np. zdenerwowanie itp.

Choroby u szynszyla

Ssak ten zapada na wiele chorób takich jak :pasożytnicza choroba Chagasa.

Ma też w sobie wiele pasożytów np. ogoniastek jelitowy, chorobotwórcze pierwotniaki i Eimeria chinchillae.Jest więc to zwierzę wątłe i kruche i wymaga należytej opieki.

Klasyfikacja naukowa szynszyla

Królestwo: Zwierzęta
Typ: Strunowce
Gromada: Ssaki
Rząd: Gryzonie
Rodzina: Szynszylowate
Rodzaj: Szynszyla
Nazwa naukowa: Chinchilla Lanigera

Stan ochrony szynszyla

Zagrożona

Miejsce występowania szynszyla

Ameryka Południowa

Szynszyla fakty

Główna zdobycz: Owoc, orzech, nasiono
Cecha charakterystyczna: Gęsta futro i długa tylna noga
Siedlisko: Regiony suche i górzyste
Drapieżniki: Sowa, lis, kuguar
Dieta: Roślinożerny
Średnia wielkość miotu: 3
Styl życia: Samotnik
Ulubione jedzenie: Owoc
Rodzaj: Ssak
Hasło: Pochodzi z Andów!

Charakterystyka fizyczna szynszyla

Kolor

Brązowy
Szary
Beżowy

Typ skóry

Futro

Prędkość maksymalna </ dt>

15km/h

Długość życia

10-18 lat

Waga

400g – 500g

Długość

25 cm – 35 cm

Pożywienie szynszyla

Gryzoń ten jest roślinożercą je krzewy trawę, zioło, nasiona. Do ulubionej potrawy należy roślina zielna oraz trawa. Zwierze to zjada cześć krzewów.

Podczas jedzenia gryzoń ten trzyma pokarm w przednich łapach i jest wyprostowany. Zmienność menu uzależniona jest od pór roku i obfitości opadów w poszczególnych latach. Pora sucha trwa w Chile od października do kwietnia, zaś opady są stosunkowo częstsze między majem a sierpniem

Szynszyla w naturze

Szynszyla jako zwierzę płochliwe śpi w ciągu dnia w jaskiniach, dziurach w glebie lub gęstych zaroślach. Jedzenie przyjmują dopiero po zmierzchu.

Jedzenie ze względu na warunki klimatyczne, jest ubogie w składnik pokarmowy czy błonnik. W naturze zwierzę to odżywiaj się korzeniami określonych gatunków kaktusów i ich kwiatami oraz nasionami określonych krzewów, kwiatów oraz trawiacz porannej rosy czerpie wodę.

Szynszyla ochrona

Zarówno szynszyla mała, jak i szynszyla krótkoogonowa są zaliczane przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody (IUCN) do gatunków krytycznie zagrożonych na wolności.

Szynszyla a gospodarka

Na gryzonia tego w przyszłości polowali Indianie dla skór. Robili z nich ciepłe ubiory i stroje.

Przemysłowe polowania rozpoczęły się w północnym Chile w 1828 roku. wyspecjalizowani myśliwi zwani „chinchillero” wykorzystywali fretki domowe do penetrowania nor szynszyli i wypłaszania ich na zewnątrz, gdzie zabijali je kijami lub łapali przy pomocy specjalnie do tego celu wytresowanych psów.

W latach 1900–1909 oficjalna liczba wyeksportowanych futer przekraczała średnio pół miliona sztuk. Światowy popyt na skóry tego zwierzaka zaczął być zaspokajany przez powstające w Stanach Zjednoczonych i w Europie fermy hodowlane.

Hodowla szynszyla

Jest to bardzo popularne zwierzę domowe hodowane hobbystycznie. Hodowane na całym świecie.

Bardzo łatwo przystosowuje się do rożnych warunków klimatycznych i środowiskowych. Hodowane jest również w Polsce można spotkać tego ssaka w wielu domach prywatnych.

Warunki do hodowli szynszyla

Warunki do hodowli tego ssaka powinny być następujące. Temperatura około 25 stopni celcjusza. Zaś wilgotność powietrza około 50%. Klatka nie duża o wymiarach długość 1m i wysokość 0,5 m.

Musi być też poidło na wodę i karma specjalistyczna dla tego gryzonia. Musi w niej być dużo białka tłuszczu i włókna. Dzienne spożycie to około 30 gramów karmy. Ssak ten potrzebuje regularnie ścierać zęby. Dlatego trzeba mu kupić specjalne konary do ścierania.

Zwierzę to powinno mieć jeszcze kółko do biegania i specjalny piasek. Wielkość klatki w zależności od rozmiaru gryzonia. Zwierze to musi czuć się wygodnie i komfortowo w swoim klatkowym domku.

Podsumowanie

Choć ssak ten należy do gatunków zagrożonych, to jest on bardzo popularny w hodowli hobbystycznej na całym świecie.Jest to zwierzę bardzo mile przyjacielskie i żywotne.

Może jednak stać się agresywne w przypadku zagrożenia.Wtedy może gryźć i szczypać.Niestety populacja tego zwierzęcia na wolności coraz bardziej się zmniejsza gdyż hurtowo jest łapane i zabijane dla skór.Nie pozwólmy aby wyginęło z naszego świata. Trzeba dbać o każdy rodzaj naszej fauny i flory aby coś z natury zostało dla potomnych. Powinna pozostać również szynszyla.

Szynszyla a badania naukowe

Zwięrze to wykorzystywane jest do badan medycznych głównie nad narządem słuchu, ponieważ zakres słyszenia (który wynosi od 20 Hz do 30 kHz) oraz wielkość ślimaka (część ucha wewnętrznego) są zbliżone do ludzkiego.

Wykorzystywany do badan nad chorobą Chagasa z zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi czy zapaleniem płuc czy listeriozą.