Ostatnia aktualizacja: 17 lipca 2018
r. Deerhound szkocki, znany również jako Deerhound to duży, dostojny, cichy i posłuszny pies. Ich futro sprawia, że są idealne do zimnych klimatów.
Pochodzenie rasy
Rasa ta jest możliwym bezpośrednim dekadentem prymitywnego psa gończego celtyckiego. Te psy były hodowane przez szkockie klany w celu wykorzystania ich do polowania na wilki i gruby zwierz. Chociaż szkockie jelenie były na skraju wyginięcia, Sir Walter Scott i XVIII-wieczne szkockie trendy przyniosły rasie powrót i nadal istnieją. W rzeczywistości w XIX wieku sama królowa Wiktoria miała jednego jako zwierzaka.
Źródło: kennysarmy
Wygląd szkockiego jelenia
jeleń szkocki jest psem dużych rozmiarów który może mieć sierść w różnych odcieniach szarości. Ma dobre proporcje i stosunkowo małą głowę. Mówiąc morfologicznie, jego wysokość w kłębie musi wynosić co najmniej 76 centymetrów u mężczyzn i 71 centymetrów u kobiet. Jeśli chodzi o ich wagę, samce zwykle ważą 45 kilogramów, a kobiety 36 kilogramów.
Scottish Deerhounds zwykle ma szare futro, chociaż niektóre Deerhoundy mają czerwonawy piasek lub czerwonawo-brązowe futro z czarnym pyskiem, nogami i ogonem. Czasami mają białe włosy na piersiach, łapach i na końcach ogonów.
Źródło: Adam Singer
Osobowość jeleni szkockich
jelenie szkockie są czułe i posłuszne, ale są też niezależne i wymagają własnej przestrzeni. Są spokojni w domu, co jest dziwne w przypadku zwierzęcia biegnącego z taką prędkością, jak zwykle u psów gończych.
Opieka i zalecenia
Ich futro może doskonale dostosować się do nierównego terenu i niesprzyjających klimatów. Dlatego są idealne w klimacie przybrzeżnym, zimnym i na dużych wysokościach. Dobrze znoszą zimno, ale upały są dla nich bardziej niebezpieczne, ponieważ grubość ich skóry zwiększa ryzyko udaru cieplnego.
Mogą żyć przez wiele lat, chociaż potrzebują przestrzeni, ruchu i życia w rodzinnym otoczeniu. Ich mięśnie są silne i potężne, dlatego muszą stosować dietę bogatą w białko. Podobnie jak większość psów dużych ras, istnieje pewne ryzyko rozwoju chorób, takich jak skręcenie żołądka lub dysplazja stawów biodrowych. Wszystkim tym stanom można jednak zapobiegać dzięki regularnym badaniom weterynarza.
Źródło zdjęć: Adam Singer i kennysarmy