Klasyfikacja naukowa Sea Squirt
- Królestwo
- Zwierzeta
- Typ
- Strunowce
- Gromada
- Żachwy
- Nazwa naukowa
- Polycarpa aurata
Stan ochrony tryskaczy
- W pobliżu zagrożenia
Miejsca wytrysków morskich
- Ocean
Fakty o pryskającym morzu
- Pożywienie
- Plankton, algi , składniki odżywcze w wodzie
- Siedlisko
- Wody przybrzeżne
- Dieta
- Wszystkożerny
- Średnia wielkość miotu
- 1000
- Tryb życia
- Osadniczy
- Ciekawostka
- Użytkowane kulinarnie w kuchnii dalekowschodniej i środziemnomorskiej
- Ulubione jedzenie
- Plankton
- Nazwa zwyczajowa
- Sea Squirt
- Liczba gatunków
- 3000
- Lokalizacja
- Na całym świecie
- Hasło
- Istnieje ponad 3000 znanych gatunków!
Charakterystyka fizyczna tryskania morskiego
- Kolor
-
- brązowy
- żółty
- czerwony
- niebieski
- biały
- zielony
- pomarańczowy
- różowy
- Waga
- 100-200 g
- Rożmnazanie
- Zarówno płciowe jak i bezpłciowe
Obrazy tryskaczy morskich
Kliknij wszystkie nasze obrazy tryskaczy morskich w galerii .
Zobacz wszystkie zdjęcia Sea Squirt!
Strzykwa morska to wysoce rozwinięte zwierzę morskie z kręgosłupem, chociaż wygląda jak roślina.
Tryskacz morski jest morskim kształtem ziemniaka zwierzę, które również wygląda jak tuba. Większość tryskaczy żyje pod wodą, trwale przymocowanych do twardej powierzchni. Ale niektóre mogą poruszać się do 1,5 cm dziennie. Mogą mieszkać w miejscach takich jak kadłub statku, skała, grzbiet dużego kraba, muszla lub filary mola. Tryskawki to zwierzęta, które mogą żyć samotnie lub w kolonii.
5 faktów dotyczących tryskaczy
- Tryskawki to zwierzęta, które otrzymują pożywienie i tlen z wody, przepływa przez ich ciało.
- Dieta morska składa się z planktonu i pozostałości martwego życia morskiego.
- Tryskawki posiadają zarówno męskie, jak i żeńskie narządy rozrodcze.
- Larwy tryskacza są jak kijanki i swobodnie pływają.
- Tryskawki często przyczepiają się do statków i przemieszczają się w nowe obszary oceanu.
Sea Squirt Nazwa Naukowa
Inną nazwą tryskacza morskiego jest ascidian. Zwierzęta te należą do bezkręgowców z klasy Ascidiacea, gromady Gromada i podtypu Urochordata, zwanego także Tunicata. Pierwsze znane użycie terminu ascidian morskiego pojawiło się w 1823 r. Nazwa ta pochodzi od nowołacińskiego ascidia z greckimi korzeniami askidion i askos, co oznacza bukłak lub pęcherz. Istnieje ponad 2300 podgatunków żyjących w słonowodnych środowiskach na całym świecie. Od nazwy podtypu Tunicata, tryskacze są często nazywane osłonicami.
Wygląd tryskaczy
Istnieje ponad 2300 gatunków tych zwierząt. Są to barwy od mięsistych beży, bieli i brązów do głębokich błękitów, fioletów, żółci, różów i zieleni. Kolory, kształty i rozmiary różnią się w zależności od podgatunku i środowiska, w którym żyją. Typowe kształty dla ascidian obejmują bardziej powszechny kształt rurki, a także ciała okrągłe, w kształcie dzwonu i urny.
Ich rozmiary wahają się od 0,5 cm do 10 cm.Jednym z bardziej interesujących tryskaczy jest Polycarpa aurata, który wygląda jak fioletowo-żółte serce zwierzęcia. Dlatego ludzie nazywają to ascydianem serca wołu. Innym intrygującym typem jest morska panda szkieletowa. Swoją nazwę zawdzięcza białym tkankom, które tworzą kręgosłup i czaszkę z niesamowitymi rysami twarzy podobnymi do pandy.
Zachowanie tryskających wodą
Te zwierzęta mogą dobrze się rozwijać w każdej głębi morze. Można je znaleźć od płytkich głębin stref międzypływowych po najgłębsze i najciemniejsze wody oceanu. Żyją samotnie, przyczepione do twardej powierzchni lub w kępach lub koloniach. W kolonii każdy osobnik morski nazywany jest zooidem. W niektórych koloniach ciała zooidów łączą się w jedną całość. W innych rodzinach występują określone osobniki niezależnie płynące z prądem. Jeden koniec cylindrycznego lub zaokrąglonego ciała zwierzęcia jest mocno przytwierdzony do stałej powierzchni.
Ten mocujący koniec ma wgłębienia lub grzbiety, czasem z mackami przypominającymi korzenie, które pomagają ascidianowi chwycić podstawę. Reszta ciała ma gładką, ale grubą skórzaną tunikę wykonaną z celulozy, protein i soli wapnia. Ale ta tunika nie jest martwą skorupą. To żywa tkanka, często ukrwiona.Na przeciwległym końcu od podstawy wody znajdują się dwa otwory.
Te otwory, zwane syfonami, pobierają i wypychają wodę w celu uzyskania pożywienia i tlenu. Większy syfon działa jak usta, zasysając wodę do ciała i przez brzuch. Po pobraniu składników odżywczych i tlenu z pobieranej wody zwierzę wypuszcza wodę przez mniejszy syfon znajdujący się w górnej części ciała. Jeśli zwierzę zostanie wyjęte z wody, może gwałtownie wypchnąć wodę z obu syfonów.
Dlatego nazywamy to „tryskaczem morskim”.Chociaż nie widać jego organów z zewnątrz ciała, tryskacz ma wiele części podobnych do ludzkich ciał. Należą do nich gardło, serce i narządy rozrodcze. Ich ciała zawierają również sznury tkanki łącznej, które pomagają zachować jej kształt, włókna mięśniowe i nabłonek. Mają także układ nerwowy, układ pokarmowy i układ krążenia.
Siedlisko tryskacza morskiego
Te zwierzęta żyją w ciałach słonowodnych na całym świecie. Większość osiada na dnie morza, w którym żyją, przyczepiając się do skał i innych twardych gruzów lub ziemi. Ich kolory, rozmiary i kształty różnią się w zależności od podgatunku i rodzimego pochodzenia. Na przykład morska panda szkielet, która ma oznaczenia przypominające pandę.Zwierzęta te łatwo przyczepiają się do statków, a następnie przenoszą się z jednego akwenu na drugi, gdy statek płynie.
Doprowadziło to do inwazji gatunków obcych w różnych częściach świata w ciągu ostatnich kilkuset lat. Mocując się do kadłubów statków, doków lub skorupiaków, takich jak kraby i ostrygi, powodują problemy ekonomiczne. Usunięcie osłon z tych powierzchni kosztuje zarówno czas, jak i pieniądze. Ich kolonie również rosną bardzo szybko i mogą przytłumić gatunki rodzime, niszcząc lokalne środowisko.
Dieta tryskaczy
Zwierzęta te pobierają pożywienie i tlen z wody, którą pobiera przez większy z dwóch syfonów, otwory w górnej części korpusu. Woda wpływa do syfonu, następnie przepływa przez gardło i przez szczeliny skrzelowe. Jeśli ascidian żyje w głębokiej wodzie, rozwija się na planktonie z wody. W pobliżu brzegu w ramach swojej diety pobiera martwe szczątki roślin i zwierząt.
Po przetworzeniu pobieranej wody na pożywienie i tlen zwierzę wyrzuca swoje odchody przez mniejszy syfon. Niektóre składniki odżywcze pozyskują także z glonów rosnących na ich ciałach. Niektóre większe gatunki ascidianów używają macek do łapania cząstek pokarmu unoszących się obok nich w prądzie wody. Największe strugi morskie mogą nawet złapać meduzę i inne zwierzęta morskie jako pokarm.
Sea Squirt Drapieżniki i Zagrożenia
Te zwierzęta są łatwym łupem dla dużych ryb, ślimaków, skorupiaków i węgorzy. Ponieważ osłony od najmłodszych lat spędzają życie przywiązane do jednej powierzchni, przemijające stworzenia mogą się na nich paść do woli.Ludzie również jedzą te zwierzęta.
W Japonii i Korei w 1994 r. Na stoły w jadalni przedostało się 42 000 funtów strzykawek z ananasa morskiego. Jest to najpopularniejszy gatunek ascidianów spożywanych przez ludzi, ale konsumowane są również inne podgatunki. Według Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN) zwierzęta te nie są uważane za zagrożone ani zagrożone. najmniej troski o ochronę.
Rozmnażanie tryskaczy morskich, dzieci i długość życia
Te zwierzęta mają zarówno męskie, jak i żeńskie narządy rozrodcze, dzięki czemu mogą wytwarzać zarówno jaja, jak i plemniki. Ale jest mało prawdopodobne, aby jedna osoba zapłodniła własne jaja. Zamiast tego jaja i plemniki są uwalniane do morza w celu zapłodnienia. Z zapłodnionych jaj wylęgają się larwy przypominające kijanki, które przez krótki czas swobodnie pływają.
Larwy znajdują twardą powierzchnię, na której się przyczepiają, a następnie wyrastają tam do postaci dorosłej. Strzykwy morskie z kolonii mogą wykorzystywać inne metody rozmnażania, takie jak pączkowanie. Podczas pączkowania u jednego zwierzęcia pojawia się guz. Tworzy go DNA dwojga rodziców.
Guz osiąga pełny rozmiar i ostatecznie się odrywa, stając się nowym zwierzęciem i częścią kolonii.Te zwierzęta mogą żyć na wolności przez 10 lat lub dłużej. Larwy osiągają dojrzałość płciową w ciągu kilku tygodni od przyczepienia się do swojego stałego miejsca pobytu.
Populacja tryskacza morskiego
Zwierzęta te żyją w każdym ciele morskim na świecie, gdzie zasolenie wynosi co najmniej 2,5 procent. Populacje nadal rozwijają się w większości podgatunków, a niektóre najeżdżają nowe regiony i niszczą rodzime siedliska. Ta inwazja odbywa się za pośrednictwem kadłubów statków i niektórych hodowanych skorupiaków. Stan ochrony tryskaczy jest najmniej niepokojący.Wyświetl wszystkie 87 zwierząt, których nazwy rozpoczynają się na literę S
Często zadawane pytania (często zadawane pytania) dotyczące tryskaczy morskich.
Co czy struga morska?
strużka morska to wysoce rozwinięte zwierzę. Wygląda jak roślina, zwykle w kształcie ziemniaka lub rurki i przymocowana do twardej powierzchni, takiej jak skała lub molo. Ale wewnątrz prostego, rurowego korpusu strzykawki znajdują się skomplikowane systemy trawienia, rozmnażania i krążenia. Mają też układ nerwowy.
Czy strugi morskie są mięsożerne, roślinożerne czy wszystkożerne?
Tryskacze są wszystkożerne. Ich dieta składa się z planktonu, bakterii, szczątków martwych zwierząt i szczątków martwych roślin z nurtu wody. Pobierają wodę morską przez większy otwór syfonu, pobierając składniki odżywcze z wody do układu pokarmowego. Wydalają ścieki i inne odpady przez swój mniejszy otwór syfonowy.
Czy strugi morskie zjadają ich mózgi?
Tryskacze morskie zaczynają swoje życie jak kijanki larwy. Te larwy przechodzą metamorfozę wielu zmian fizycznych. Jedna z tych zmian polega na zmniejszeniu ich zwoju mózgowego. Te zwoje kontrolują ruchy, tak jak robią to w mózgu kręgowców. Chociaż tryskacz nie „zjada” własnego mózgu, wchłania poprzedni materiał mózgowy, gdy jego ciało zmienia się w dorosłą postać.
W jaki sposób strugi morskie chronią się?
Tryskacze są łatwym łupem dla wielu zwierząt morskich. Niektóre z tych tunik używają chemicznej obrony, aby powstrzymać drapieżniki przed zjadaniem ich. Te chemiczne mechanizmy obronne obejmują wysokie stężenie wanadu, co powoduje, że mają bardzo niskie fizyczne pH. Mogą również wytwarzać toksyczne metabolity w swoich ciałach, które szkodzą drapieżnikom, które je zjadają.
Gdzie można znaleźć tryskacze?
Tryskacze morskie są w każdym ciele słonej wody na świecie, w którym zawartość soli wynosi 2,5% lub więcej. Rozwijają się na dnie siedlisk morskich, na skałach i innych twardych powierzchniach, a także na skorupiakach, dokach i pirsach oraz na dnie statków. Ponieważ często mieszkają na kadłubach statków, statki te przewożą je z portu do portu i umożliwiają obcokrajowcom atakowanie nowych obszarów.
Do jakiego królestwa należą tryskacze?
Tryskacze morskie należą do Królestwa Animalia.
Do jakiego gromady należą tryskacze morskie?
Tryskacze morskie należą do gromady Gromada.
Jaki rodzaj pokrycia mają Sea Squirts?
Sea Squirts są pokryte przepuszczalną skórą.
Co jedzą tryskacze morskie?
Tryskacze morskie jedzą plankton, algi i składniki odżywcze w wodzie.
Jakie są niektóre drapieżniki strzykawek morskich?
Do drapieżników strzykawek morskich zalicza się węgorze, ślimaki i rozgwiazdy.
Jaka jest średnia wielkość miotu strzykawki?
Przeciętna wielkość miotu dla tryskacza morskiego to 1000.
Co jest ciekawego o tryskaczach morskich?
Istnieje ponad 3000 znanych morskich Gatunki tryskające!
Jaka jest naukowa nazwa tryskacza morskiego?
Naukowa nazwa tryskacza to Urochordata.
Ile jest gatunków tryskawki morskiej?
Istnieje 3000 gatunków tryskawki morskiej.
Ile jest gatunków trykotów morskich?
to 3000 gatunków tryskacza morskiego.