Klasyfikacja naukowa Quoll

Królestwo

Zwierzeta

Typ

Strunowce

Gromada

Ssaki

Rząd

Niełazokowate

Rodzina

Niełazowate

Rodzaj

Niełaz

Nazwa Naukowa

Dasyrus

Stan ochrony Quoll

• Bliski zagrożenia

Lokalizacje Quoll

• Oceania

Quoll Facts

Pożywienie

Owoce, orzechy, małe zwierzęta i gady

Siedlisko

Lasy i łąki

Drapieżniki

Człowiek , węże, krokodyle

Dieta

Wszystkożerny

Średnia wielkość miotu

4

Styl życia

Samotny

Ulubione jedzenie

Owoce

Typ

Ssak

Hasło

Znalezione w Australii i Papui Nowa Gwinea!

Charakterystyka fizyczna Quoll

Kolor

• Brązowy
• Szary
• Czarny
• Biały

Typ skóry

Futro

Prędkość maksymalna

15 km/h

Długość życia

3-6 lat

Waga

1,3-7 kg

Quoll Obrazy

Przejrzyj wszystkie nasze obrazy Quoll w galerii.

Zobacz wszystkie obrazy Quoll!

Quoll może wyglądać na małego i nieśmiałego, ale jego skromny rozmiar maskuje przerażające usposobienie.

Quoll jest jednym z wielu unikalnych torbaczy nie znaleziono nigdzie indziej z wyjątkiem Australii i Nowej Gwinei. Podobnie jak wiele innych torbaczy, w tym kangur, ewolucja quoll została ukształtowana przez geograficzną izolację i różnorodność regionu. Ale przez ostatnie kilka stuleci quoll jest zwierzęciem oblężonym w swoim rodzimym środowisku. Te wyjątkowe stworzenia, delikatne i zagrożone, mogą potrzebować pomocy konserwatorów przyrody, aby przetrwać.

Ciekawostki z Quoll

• Kapitan James Cook napotkał quoll podczas swojej pierwszej podróży do Australii wybrzeża w 1770 roku. Najwyraźniej zebrał kilka okazów dzikich.

• Kiedyś nazywany przez europejskich osadników „rodzimym kotem”, termin quoll zyskał szerszą akceptację w latach sześćdziesiątych XX wieku. Pochodzi od jednego z imion Aborygenów, które Cook napotkał podczas swojej pierwszej podróży.

• Quolle są z natury zwierzętami nocnymi. Większość polowań i żerowania wykonują w nocy.

Quoll Nazwa Naukowa

Dasyurus to naukowa nazwa całego rodzaju quoll. W tłumaczeniu z łaciny nazwa ta oznacza „włochaty ogon”, odzwierciedlając najbardziej charakterystyczną cechę zwierzęcia. Quoll jest blisko spokrewniony z diabłem tasmańskim, dunnartem i kilkoma innymi małymi torbaczami.Rodzaj Dasyurus obejmuje sześć żywych gatunków. Cztery z tych gatunków żyją w Australii lub Tasmanii: quoll wschodni, quoll północny, quoll zachodni i quoll tygrysi (znany również jako quoll cętkowany lub quoll cętkowany).

Pozostałe dwa gatunki żyją na Nowej Gwinei: quoll z brązu i quoll z Nowej Gwinei.Na podstawie analizy genetycznej naukowcy doszli do wniosku, że pierwsze quolle wyewoluowały około 15 milionów lat temu, a sześć żywych gatunków może śledzić ich początki sięgają wspólnego przodka około cztery miliony lat temu. Na podstawie zapisu kopalnego zidentyfikowano kilka wymarłych gatunków.

Wygląd i zachowanie Quoll

Quoll to mięsożerny torbacz. Wyróżnia się długim pyskiem, różowym nosem, owłosionym ogonem, dużymi uszami, ostrymi zębami, długim tułowiem oraz brązowym lub czarnym umaszczeniem z białymi plamami. Cechą charakterystyczną torbacza jest duży worek brzuszny, w którym nosi i chroni nierozwinięte potomstwo. Jednak tylko quoll tygrysa ma prawdziwą sakiewkę. Pozostałe pięć gatunków ma fałdy na skórze skierowane w stronę ogona. Te fałdy rozwijają się w okresie lęgowym.Quoll to zwierzę, które wykazuje szeroką gamę różnych rozmiarów. Najmniejszy gatunek, północny quoll, jest mniej więcej wielkości kotka, podczas gdy wschodni i zachodni quoll są mniej więcej wielkości dorosłego kota. Imponujący quoll tygrysi (aka cętkowany) krasnoludki wszystkich pozostałych.

Rozciągając się 30 cali od stóp do głów (plus kolejne 15 do 20 cali z całkowicie wyciągniętym ogonem), jest jednym z największych mięsożernych gatunków torbaczy w całej Australii. Samce są zwykle większe niż samice, ale poza tym występuje niewielki dymorfizm płciowy, co oznacza, że ​​trudno jest odróżnić płcie od siebie na podstawie samego ich wyglądu.Quolle są samotnymi i samotnymi stworzeniami które mają tendencję do samodzielnego polowania, żerowania i życia. Interakcje poza sezonem godowym są ograniczone, ale zdarzają się na niektórych obszarach. Na przykład quolle wydają się mieć odpowiednik wspólnych toalet. Te szeroko otwarte przestrzenie, położone wokół skalistych wychodni, mogą służyć jako miejsce spotkań.

Wydaje się, że samice dzielą legowiska z innymi przedstawicielami swojego gatunku, samcami lub samicami. Jednak samce rzadko będą dzielić ze sobą nory.Quolle zrobią w domu prawie wszystko: szczeliny skalne, wydrążone drzewa lub kłody, podziemne nory, a nawet kopce termitów. Większość dni spędzają odpoczywając w jaskini, ale czasami mogą wychodzić na zewnątrz, aby wygrzewać się w słońcu. Każdy quoll ma mały zasięg podstawowy plus większy zasięg domowy, który może rozciągać się na ponad milę w każdym kierunku. Będą bronić swojego terytorium przed intruzami z zewnątrz i pomimo swoich rozmiarów potrafią być dość agresywni. Samce mają zwykle większy zasięg niż samice.

Siedlisko Quoll

Quoll zamieszkuje lasy, lasy i łąki w całym regionie Australii. W ich siedliskach opady deszczu są zwykle umiarkowane do obfitych. Każdy gatunek przystosował się do nieco innego obszaru.

• Wschodni quoll lub Dasyurus viverrinus: niegdyś szeroko rozpowszechniony w większości południowo-wschodniej Australii, obecnie występuje prawie wyłącznie na wyspie Tasmanii, gdzie wchodzi w konflikt z diabłem tasmańskim.

• Tygrys lub Dasyurus maculate: znany również jako cętkowany quoll (ponieważ plamy sięgają aż do ogona), gatunek ten zamieszkuje gęste lasy wschodniej Australii, w tym wyspę Tasmanię.

• Northern quoll lub Dasyurus hallucatus: Dowody sugerują, że gatunek ten zamieszkiwał kiedyś większość północnej Australii. Teraz jest ograniczony do kilku nieciągłych miejsc w północnych częściach trzech stanów Australii: Australii Zachodniej, Terytorium Północnego i Queensland.

• Western quoll lub Dasyurus geoffroii: ten gatunek kiedyś zamieszkiwało blisko 70 procent Australii. Teraz jest ograniczony do małego zakątka stanu Australia Zachodnia.

• Quoll z Nowej Gwinei lub Dasyurus albopunctatus: ten gatunek jest rozległy i ciągły w północnej części Nowej Gwinei . Siedliska obejmują łąki, podmokłe lasy i lasymchowe na różnych wysokościach.

• Brązowy quoll lub Dasyurus Spartacus: ten gatunek zajmuje wąski zakres sawanny i łąk w południowej części Nowego Gwinea.

Dieta Quoll

Quoll to oportunistyczny padlinożerca, który pożera prawie wszystko, co znajdzie, żywe lub martwe. Do ich najczęstszych posiłków należą owady, ptaki, myszy, szczury, jaszczurki i żaby. Wiadomo również, że największe gatunki quollów zjadają średniej wielkości ptaki i ssaki, takie jak kolczatki, króliki i oposy. Chociaż są przede wszystkim mięsożercami, quoll może również zjadać owoce i sporadycznie warzywa.

Spędzają większość czasu na żerowaniu na ziemi, ale quolle potrafią też nieźle się wspinać. Wiadomo, że wspinają się na drzewa w poszukiwaniu ptaków do polowania. Zwykle podróżują kilka mil w ciągu nocy w poszukiwaniu pożywienia.

Quoll Drapieżniki i Zagrożenia

Quoll musi stawić czoła wielu niebezpiecznym zagrożeniom na wolności. Przywiezione do Australii obce zwierzęta, takie jak lisy i koty, miały destabilizujący wpływ na populacje quollów. Nie tylko żerują bezpośrednio na quollach, ale konkurują z quollami o pożywienie i zasoby. Inne źródła potencjalnego niebezpieczeństwa to pytony, dingo, orły i sowy.Dorosłe quolle mogą gryźć i drapać, aby się bronić, a jeśli wszystko inne zawiedzie, mogą uciec i ukryć się. Młode szczenięta są najbardziej narażone na drapieżnictwo, ponieważ są prawie całkowicie zależne od swoich matek w zakresie ochrony.

Wprowadzenie trującej ropuchy trzciny do Australii w 1935 r. Również wywarło niszczycielski wpływ na miejscową populację quollów. Pierwotnie przywieziona do Australii z Ameryki, ropucha trzcinowa uważana była za skuteczną w zwalczaniu szkodników, ale zamiast tego miała niezamierzony efekt zatrucia i zabicia drapieżników. Ropucha nadal występuje w większości północno-wschodniej Australii, zagrażając pozostałym populacjom quollów. Wydaje się, że Quolle nie mają naturalnej odporności ani odporności na truciznę. Jedyną gwarantowaną obroną jest całkowite ominięcie ropuchy.Quollom grozi kolejne zagrożenie ze strony ludzi.

Wędrując na terytorium ludzi, mogą paść ofiarą ataków psów, trujących przynęt, wypadków samochodowych i celowego prześladowania ludzi. Chociaż quollowie polują na owady i szkodniki, które niszczą plony, spowodowały również szkody, napadając na fermy drobiu, co prowadzi do odwetu ze strony rolników. Utrata siedlisk spowodowana wyrębem, rolnictwem i urbanizacją ograniczyła również naturalny zasięg quollów. W przyszłości quolls mogą być szczególnie podatne na zmiany klimatu planety. Podczas gdy pożary buszu szaleją w całym kraju z większą intensywnością, zmiana klimatu może zniszczyć duże segmenty naturalnego siedliska quollów.

Rozmnażanie się, dzieci i długość życia quollów

Sezon lęgowy quollów rozpoczyna się w Australii. sezon jesienno-zimowy od kwietnia do lipca. Kopulacja Quoll może być długa i niebezpieczna, pełna gryzienia i gryzienia. Na przykład tiger tygrysi potrzebuje około ośmiu godzin, aby w pełni się sparować, z czego większość jest szkodliwa dla samicy. Zwierzęta mogą mieć wielu partnerów w okresie godowym. Niektóre gatunki mogą mieć do 30 potomstwa na raz, ale przeżywa zwykle tylko sześć do ośmiu szczeniąt, ponieważ jest to maksymalna liczba, jaką matka może karmić jednocześnie . Pozostałe młode są skazane na śmierć.

Ciąża u quollów trwa około trzech tygodni. Małe i nierozwinięte młode pierwsze miesiące życia spędzają w ukryciu w torbie matki, karmiąc się mlekiem ze strzyków. W miarę wzrostu młode szczenięta przyczepią się do brzucha matki, a później do pleców. Osiągnięcie pełnej niezależności zajmuje około pięciu miesięcy, a dojrzałość płciowa – około roku. Typowa długość życia wynosi od dwóch do pięciu lat, w zależności od wielkości gatunku. Niewiele osobników żyje poza pierwszym lub drugim okresem godowym. Maksymalna długość życia, jaką kiedykolwiek udokumentowano w niewoli, wynosiła około siedmiu lat.

Populacja Quoll

Quolls kiedyś obejmował większość kontynentu Australii, ale pojawienie się europejskich osadników pod koniec XVIII wieku rozpoczął się okres upadku zwierząt. Teraz są ograniczone do krańców Australii. Ponieważ quolle potrafią się ukrywać, ekolodzy mogą mieć trudności z ich policzeniem i śledzeniem. Jednak z tego, co wiemy, quolle są w niepewnym stanie. Zagrożone są zarówno wschodni, jak i północny quoll. Pozostałe gatunki są wrażliwe lub bliskie zagrożenia. Zgodnie z Czerwoną Listą Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN), każdy gatunek ma około 10 000 do 15 000 osobników.

Konserwatorom udało się wyhodować quoll w niewoli, aby uchronić go przed zniszczeniem i zapewnić populacje zapasowe. Dopóki ta chroniona populacja pozostanie, ekolodzy mogą przygotować quoll do ponownego wprowadzenia do jej poprzednich siedlisk. Jeśli coś pójdzie nie tak, mogą dostosować swoją strategię, aby to zrekompensować.Wschodni quoll to ciekawe studium przypadku. W dużej mierze zniknął z Australii kontynentalnej w 1960 roku, poza kilkoma obserwacjami. Gatunek jest obecnie chroniony na Tasmanii, gdzie jest mniej zagrożony.

W 2016 r. Ekolodzy zaczęli ponownie wprowadzać gatunek z powrotem do Australii kontynentalnej po raz pierwszy od około 50 lat. Quolle wykazywały obiecujące oznaki odrodzenia, kiedy zaczęły rodzić swoje pierwsze potomstwo.Usunięcie lisów i ropuch (a także lepsza świadomość i lepsze zarządzanie przez ludzi) pozwoliło quollom powrócić do części jego dawny zasięg, ale wyzwaniem dla zwierząt hodowanych w niewoli lub względnego bezpieczeństwa jest to, że mogą mieć problemy z natychmiastową identyfikacją zagrożeń po wprowadzeniu na bardziej wrogie obszary. Zwierzęta mają większe szanse na przeżycie, jeśli wcześniej nauczyły się uważać na zagrożenia.

Zobacz wszystkie 4 zwierzęta, których nazwy rozpoczynają się od Q

Quoll FAQ (często zadawane pytania)

Czy quolls są roślinożercami, drapieżnikami czy wszystkożernymi?

Chociaż quolls są wszystkożerne, mają dietę głównie mięsożerną. Mniejsze quolle jedzą owady, gady, ptaki, a nawet małe ssaki. Większe quolle, takie jak cętkowany quoll (inaczej tiger quoll), są nawet znane z tego, że jedzą oposy i króliki.

Jak brzmi quoll?

Quolle często wydają warczenie, syczenie lub pisk, aby odstraszyć drapieżniki lub przyciągnąć partnerów.

Czy quolle są spokrewnione z diabłami tasmańskimi?
Tak, quolle są spokrewnione z diabłami tasmańskimi, ponieważ oboje należą do rodziny Dasyuridae – co czyni te mięsożerne torbacze kuzynami!

Czy quolle są niebezpieczne?
Quolle zazwyczaj uciekają, aby ich uniknąć kontakt z ludźmi. Jednak ze względu na ich dziką naturę i ostre zęby najlepiej unikać zbliżania się do nich, jeśli spotkasz kogoś na wolności.

Do jakiego królestwa należą Quolle?
Quolle należą do Królestwa Animalia.

Do jakiego gromady należą Quolls?
Quolls należą do rodzaju Gromada.

Do jakiej klasy należą Quolle?
Quolle należą do klasy Mammalia.

Do jakiej rodziny należą Quolle ?
Quolls należą do rodziny Dasyuridae.

Do jakiego rzędu należą Quolls?
Quolls należą do kolejność Dasyuromorphia.

Do jakiego rodzaju należą Quolls?
Quolls należą do rodzaju Dasyurus.

Co rodzaj okrycia mają Quolle?
Quolle są pokryte futrem.

W jakim typie siedliska żyją Quolle?
Quolle żyją w lasach i na łąkach.

Co jest główną ofiarą Quol?
Quolle polują na owoce, orzechy, małe zwierzęta i gady.

Jakie są niektóre drapieżniki Quolli?
Do drapieżników Quollów należą ludzie, węże i krokodyle.

Jaka jest średnia wielkość miotu Quollów?
Średnia wielkość miotu a quoll to 4.

Co jest ciekawego o Quollach?
Quolls można znaleźć w Australii i Papui Nowej Gwinei!

Jaka jest naukowa nazwa Quoll?
Naukowa nazwa Quoll to Dasyurus Viverrinus.

Jaka jest długość życia Quoll?
Quolle mogą żyć od 3 do 6 lat.

Jaka jest długość życia Quoll?
Quoll może żyć od 3 do 6 lat.

Jak szybki jest Quoll?
Quoll może podróżować z prędkością do 15 mil na godzinę.