Dzięki jasnozielonym, opalizującym piórom kwezal stał się kultowym gatunkiem i jest podziwiany na całym świecie. W rzeczywistości Aztekowie wierzyli, że jest to wcielenie boga Quetzalcoatla. W sumie istnieje pięć różnych gatunków, wszystkie pochodzące z Ameryki.
Ostatnia aktualizacja: 13 marca 2020r.
Kwezal jest jednym z najbardziej znanych gatunków w Ameryce Środkowej i słynie z połączenia z azteckim bogiem Quetzalcoatlem. Ze względu na ich jasnozielone upierzenie wielu ludzi uważa je za jedne z najpiękniejszych ptaków na świecie. Chociaż nie grozi im wyginięcie, zniszczenie ich naturalnego środowiska zaczyna zagrażać olśniewającemu kwezalowi.
Legenda Quetzalcoatla
Nazwa Quetzal pochodzi od legendy Quetzalcoatla. Quetzalcoatl był mezoamerykańskim bóstwem czczonym od około 1 roku p.n.e. do 1500 r. Nazwa Quetzalcoatl oznacza „pierzasty wąż” w nahuatl, języku Azteków Ameryki Środkowej.
Quetzalcoatl był jednym z najważniejszych bogów w mitologii Azteków. Władcy i szlachcice nosili nakrycia głowy wykonane z jasnozielonych piór kwezala, które, jak wierzono, łączyły ich z ich bogiem. Zabijanie kwezali było przestępstwem. Zdobyli pióra, łapiąc ptaki i wyrywając długie pióra z ich ogonów, zanim wypuszczono je z powrotem na wolność.
Klasyfikacja i siedlisko
Quetzals są członkami rodziny Trogonidae, rodzaju Pharomachrus. Według Encyclopedia Britannica ptaki te żyją głównie w lasach, od południowego Meksyku po Boliwię.
Quetzale można rozpoznać po długich ogonach i opalizujących zielonych piórach. Żywią się głównie owadami i owocami, a większość życia spędzają na drzewach.
Gatunki kwezalu
Istnieje pięć różnych gatunków kwezalu, z których wszystkie pochodzą z kontynentu amerykańskiego.
Złotogłowy kwezal (P. auriceps)
Ten pierwszy gatunek słynie z żywych zielonych piór, które bardzo kontrastują ze złotą głową. Są powszechne. w Ameryce Środkowej i Południowej, gdzie żyją w wilgotnych lasach deszczowych. Żywią się głównie owocami iw mniejszym stopniu owadami. Podobnie jak inne kwezale, są samotnikami i spotykają się tylko w sezonie lęgowym.
Kwezal z białym grotem (P. fulgidus)
Gatunek ten żyje głównie w wilgotnych lasach wzdłuż karaibskiego wybrzeża Gujany, Kolumbii i Wenezueli. Podobnie jak inne kwezale, tylko samce noszą charakterystyczne oznaczenia gatunku: złocistożółty dziób i jasnozielone pióra. Ponownie żywią się również owocami, jagodami i owadami.
Kwezal czubaty (P. antisianus)
Kwezal czubaty żyje w dziewiczych lasach Andów, żyjąc na wysokości od 4000 do 10000 stóp. Głowa i szyja samców są turkusowe, a ich ciała są jasne. czerwony.
Podobnie jak inne gatunki kwezala, samice są dość matowe, z brązowymi i zielonymi piórami. Samce kwezali czubatych można odróżnić od innych gatunków po grzebieniach na głowach, które zaczynają się tuż nad dziobem.
Kwezal pawonu (P. pavoninus)
Znany również jako pawi trogon, kwezal pawonu najbardziej różni się od słynnego olśniewającego kwezala. Pochodzi z dorzecza Amazonki między Wenezuelą, Kolumbią i Boliwią. Jest to jedyny w swoim rodzaju, który żyje na wschód od pasma górskiego Andów.
Mają jaskrawe upierzenie, zwłaszcza samce. Samce mają również jasnoczerwone dzioby, podczas gdy samice mają szare.
Okazały kwezal (P. mocinno)
I wreszcie, olśniewający kwezal jest prawdopodobnie najbardziej znanym gatunkiem i pochodzi z Ameryki Środkowej i Południowej. W rzeczywistości jest to również narodowy ptak Gwatemali, nawet od nazwy waluty tego kraju. Istnieją dwa podgatunki: P. m. mocinno i P.m. kotaricensis.
Mają opalizujące zielone pióra na ciałach i czerwone klatki piersiowe. W zależności od światła mogą świecić na zielono, niebiesko, żółto lub kobaltowo. Możesz je rozpoznać po długich ogonach, które mierzą ponad 23 cale długości.
Gatunek zagrożony
Spośród pięciu gatunków cztery nie są uważane za zagrożone. Dziś olśniewający kwezal jest wymieniony jako „prawie zagrożony” przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody (IUCN).
Podobnie amerykańska Inicjatywa Ochrony Ptaków w Ameryce Północnej (NABCI) również umieściła olśniewający kwezal na swojej liście obserwacyjnej, co czyniąc go gatunkiem o dużym znaczeniu pod względem ochrony.
Dziś największym zagrożeniem dla tych ptaków jest utrata siedlisk. Wylesianie, fragmentacja siedlisk i pozyskiwanie drewna stanowią największe zagrożenia dla olśniewającego kwezala.
Może Cię to zainteresować…
Przeczytaj to w Moje zwierzęta
Ptak Jacamar – charakterystyka wróblowata
Ptak jacamar jest lepiej rozpowszechnionym gatunkiem z rodziny Galbulidae. Jacamary to ogólne określenie na grupę ptaków należących do tej fa…
