Poliandria to strategia reprodukcyjna stosowana przez niektóre gatunki królestwa zwierząt. W nim samice kopulują z dwoma lub więcej samcami, aby zapewnić potomstwo.

Ostatnia aktualizacja: 22 września 2020r.

Termin poliandria pochodzi od greckich słów polýs (wiele) i Andros (mężczyzna) i odnosi się do samic z królestwa zwierząt, które kopulują z więcej niż jednym samcem, aby zapewnić żywotność i płodne potomstwo.
Polyandria jest jednym z trzech głównych typów kojarzeń w świecie zwierząt, obok monogamii i poligynii (w tym ostatnim samiec kopuluje z wieloma samicami), które Darwin opisał w XIX wieku.
Do niedawna monogamia była uważana za najbardziej typową formę kobiecego zachowania seksualnego.

Może to częściowo wynikać z tego, że dziewiętnastowieczny, głównie męski świat naukowy koncentrował się na uprzedzeniach dotyczących kobiecego zachowania. Ponadto niedawny dostęp do testów genetycznych u potomstwa zwierząt ujawnił, że pozornie monogamiczne epizody w rzeczywistości nie były.
Dziś wiemy, że monogamia to zniuansowana strategia reprodukcyjna. W rzeczywistości prawdziwa monogamia wymaga, aby po kopulacji kobieta stała się niewrażliwa. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej na ten dość interesujący temat.

Przełamywanie mitu monogamii

Zachowanie ptaków było kiedyś jednym z najlepszych sposobów na wyjaśnienie i zrozumienie seksualności zwierząt. Przez dziesięciolecia bezpośrednia obserwacja ich zachowania sugerowała, że ​​zwykle łączą się w pary na życie.
Przekonanie to zniknęło po pierwszych badaniach DNA u potomstwa „monogamicznych” ptaków. Okazało się, że pisklęta miały różnych ojców. Po tym, paradygmat ptaków monogamicznych i stosunków seksualnych w naszym rozumieniu został obalony.

Korzyści z poliandrii w królestwie zwierząt

Historycznie uważano, że samice otrzymały wszystko, czego potrzebowały, od jednego partnera. Oznacza to, że zapłodnienie wszystkich ich komórek jajowych było wynikiem pojedynczej dostawy nasienia.

Ponadto naukowcy założyli, że sukces reprodukcyjny kobiet jest ograniczony dostępnością zasobów, takich jak żywność. Tymczasem sukces reprodukcyjny samców miał więcej wspólnego z liczbą samic, z którymi kopulowały.
Dziś wiemy, że istnieją inne sposoby reprodukcji i strategie reprodukcyjne. W rzeczywistości są one równie korzystne z perspektywy ewolucyjnej. Dzieje się tak, ponieważ były one utrzymywane przez czas, a zatem są żywotne. W szczególności poliandria oferuje następujące korzyści tym gatunkom, które ją praktykują:

• Więcej plemników i większa zmienność genetyczna</ li>
• Zapewnia większą żywotność potomstwa w gatunkach rywalizujących o plemniki — plemniki kilku samców konkurują o dotarcie do oocytu samicy
• Niektóre badania pokazują, że wzrasta obecność różnych próbek nasienia siła embrionu lub embrionów dzięki mechanizmom genetycznym. Na przykład promuje selekcję plemników z „bardziej kompatybilnymi genami”

• U niektórych gatunków samce oferują pokarm samicom w ramach zalotów, co zwiększyłoby płodność kobiet
• Polyandry wydaje się zwiększać zakres opieki rodzicielskiej ze strony mężczyzny
• Ponadto zmniejsza ryzyko dzieciobójstwa, ponieważ mężczyźni nie potrafią stwierdzić, czy młode są ich — głównie po to, by ponownie kopulować z tą samą samicą
• Istnieją mechanizmy genetyczne, które sprzyjają selekcji plemników z „bardziej kompatybilnymi genami”

Jak poliandria w królestwie zwierząt wpływają na samce?

Tak jak samice mają swoje własne strategie, gatunki z poliandrosycznymi samcami mają również swoje mechanizmy konkurowania z resztą.
Kiedy samica kopuluje z kilkoma samcami w krótkim czasie, plemniki będą konkurować ze sobą o dotarcie do komórki jajowej. Dlatego w niektórych przypadkach samce mają strategie unikania tej konkurencji:

• W niektórych gatunkach samce pozostają w pobliżu samic, aby odstraszyć potencjalnych konkurentów
  </ li>
• Mogą również wkładać zatyczki do wejścia do pochwy samicy, aby uniemożliwić jej kopulację z innymi samcami — tak jest w przypadku szczurów i myszy
• U innych gatunków samce mogą kontrolować ilość plemników, które ejakulują w oparciu o liczbę potencjalnych konkurentów
• Niektóre samce wydzielają białka wraz ze swoimi plemnikami, aby anulować podatność samicy lub przyspieszyć składanie jaj ( u gatunków jajorodnych)

Czy to może być najlepsza strategia rozrodu dla samic?

Nie ma lepszych lub gorszych strategii rozrodu. Presja doboru naturalnego doprowadziła wiele gatunków do momentu ewolucyjnego, w którym obecnie się znajdujemy. Czynniki, które mogły spowodować pojawienie się takiej czy innej strategii, mogą być niezliczone.

Dziękuje za przeczytanie.
Może Cię to zainteresować…

Przeczytaj to w Moich zwierzętach
5 ​​gatunków, które są prowadzone przez samice
Tradycyjnie ludzie zawsze wierzyli, że w królestwie zwierząt to samce przewodzą grupom. Istnieje jednak wiele gatunków o matriarchalnym s…