Mała sowa nie jest trudna do znalezienia, ale musisz wiedzieć, jak ją zidentyfikować. Oto klucze do lepszego poznania.

Ostatnia aktualizacja: 1 lipca 2021 r.

Nocne ptaki drapieżne zawsze wywoływały aurę tajemniczości i fascynacji, a mała sowa nie jest wyjątkiem. Jej oczy, para świecących kół w środku nocy, są idealnym materiałem na każdą aktywną wyobraźnię, czy to na mistyczne wierzenia czy horrory.

W tym artykule możesz poznać tego małego drapieżnika i jego cechy. Chociaż widok małej sowy z bliska na łonie natury byłby prawdziwym szczęściem, zapewniamy, że na ekranie są również niesamowitymi ptakami.

Cechy fizyczne

Pójdźka europejska (Athene noctua) jest pręgokształtnym ptakiem z rodziny Strigidae. To mały ptak drapieżny, wysoki na 24 centymetry i szeroki na 50 centymetrów (około 10 do 20). cale). Waży około 150 gramów (nieco ponad 5 uncji), ma zaokrąglony wygląd i szeroką głowę. Ponadto wykazuje dymorfizm płciowy, gdyż samica jest większa od samca.

Jego upierzenie jest głównie szarobrązowe. Ten ptak nie ma pióropuszy nad oczami, a jego tarcza twarzowa nie jest wyraźnie zaznaczona. Ponadto ma białe pióra nad uderzającymi żółtymi oczami, a jego tarsi są również białe.
Lot małej sowy odbywa się falami, z ciągłymi opadaniami i wznoszeniami oraz szybkim trzepotaniem, w przeciwieństwie do lotu innych Strigiformes, który jest bardziej liniowy. Jest to dość przydatna funkcja do identyfikacji go z daleka.

Zachowanie sowy

W przeciwieństwie do innych nocnych ptaków drapieżnych, ich zwyczaje są częściowo zmierzchowe, więc małą sówkę można zobaczyć o zmierzchu lub świcie — a nawet w ciągu dnia. Ptaki te skanują horyzont na tyczkach lub innych grzędach, ponieważ to właśnie z nich podkradają się do zdobyczy.

Jest to gatunek monogamiczny o stabilnych związkach i normalne jest, że okazy żyją w parach. Między dwoma członkami ostrzegają się nawzajem o różnych wydarzeniach poprzez specyficzne wokalizacje: zaloty, obserwację zdobyczy, niebezpieczeństwo lub terytorialność. Niektórzy mówią, że ich krzyki brzmią jak miauczenie.

Sowa w mitologii

Nocne ptaki drapieżne bardzo często kojarzą się z mądrością. Pochodzi to bezpośrednio z mitologii greckiej, ponieważ Athena – bogini mądrości i taktycznej wojny – miała małą sowę jako towarzysza. W rzeczywistości jej naukowa nazwa, Athene noctua, opłaca się hołd temu bóstwu.

Jednak w kulturze starożytnego Rzymu sowa zaczęła się jako zły omen, ze względu na jej śpiew i nagłe pojawianie się w widocznych i wysoko położonych miejscach. Później, przyjmując grecki panteon, ptak ten zajął to samo miejsce, co towarzysz Minerwy.

Miał też miejsce we współczesnej filozofii: myśliciel Hegel umieścił sowę jako symbol filozofii w XIX wieku . W jego słowach „ptak Minerwy nie odlatuje aż do zapadnięcia zmroku”. Chciał wyrazić, że filozofii nie należy rozumieć jako predyktora lub predyktora zdarzeń.

Siedlisko sowy

Rozmieszczenie geograficzne obejmuje południową Europę, Azję Środkową i Afrykę Północną. Ma dużą zdolność adaptacji do różnych biotopów, chociaż preferuje obszary słabo zalesione, unikając gęstych lasów i obszarów górskich.

Czy słyszałeś kiedyś o „każdej sowie do swojego drzewa oliwnego”? To powiedzenie pochodzi z upodobania tego ptaka do gajów oliwnych.

Ponadto sowa może zamieszkiwać tereny półpustynne, pola i sady. Czasami gniazduje w pobliżu siedzib ludzkich, bez większych problemów znajdując ofiarę wśród plantacji rolniczych.

Karmienie sowy

Ten ptak drapieżny ma ogólny styl karmienia, to znaczy żywi się pożywieniem dostępnym o każdej porze roku. Chociaż latem jest głównie owadożerny, zimą żywi się głównie małymi ssakami.
Rozmieszczenie geograficzne również wpływa na ich dietę. Sowy, które żyją w regionach położonych dalej na północ, mają wyższy wydatek energetyczny – temperatury są niższe – więc polują na więcej myszy i ptaków niż populacje południowe, które preferują owady.

Rozmnażanie sowy

Para sów całe życie spędzi na terenie, który wybrała na miejsce rozrodu. Do budowy gniazda preferują ubytki, takie jak dziury po drzewach, budynki lub pęknięcia w skałach. Czasami zajmują gniazda dudka lub grzechotki.
Okres lęgowy trwa od marca do kwietnia, podczas którego sowy, które wciąż nie mają partnera, wzywają się powolnym i melodyjnym śpiewem. Samica składa od 3 do 5 jaj w odstępach 1 lub 2 dni. Są one wysiadywane przez 28-33 dni wyłącznie przez samicę, podczas gdy samiec ją karmi.

Pisklęta lęgną się i pozostają w gnieździe przez miesiąc, dopóki nie będą mogły się usamodzielnić. Do tego czasu zarówno matka, jak i ojciec dbają o ich karmienie. Na początku lipca młode zaczynają latać, aw sierpniu opuszczą już terytorium rodziców.

Pisklęta rodzą się ślepe, łyse i całkowicie bez ochrony. We wczesnych stadiach życia wymagają bardzo wyraźnej opieki rodzicielskiej.

Stan ochrony

Sowa ma najmniej niepokojący status, częściowo ze względu na jej szerokie rozpowszechnienie w całej Europie. Nie jest jednak wolny od zagrożeń ze strony ludzi: w niektórych regionach jest ścigany i często ginie po spożyciu ofiary zatrutej pestycydami lub rodentycydami. W miastach kradzież jest powszechna w nocy.

Chociaż ten mały ptaszek nie jest krytycznie zagrożony, nie wolno nam zapominać, że dzieli z nami planetę. Ponadto, podobnie jak wiele innych drapieżników, jego rola w ekosystemie jest kluczowa dla równowagi przyrody.

Nie musisz lubić zwierząt, ale pamiętaj, że jeśli gryzonie nie zjadają twoich plonów lub komary cię nie gryzą, to częściowo dzięki sowom. Zajmijmy się nimi, tak jak oni dbają o nas!

Może Cię to zainteresować…

Przeczytaj to w Moich zwierzętach
Jak sowy odwracają głowy?
Sposoby sów odwracanie głowy może czasem wydawać się nieco przerażające! Dowiedz się, jak to robią z tego fascynującego artykułu!