Płomykówki to tajemnicze, nocne zwierzęta o białych odcieniach. Mimo to zawierają złożoną i kontrowersyjną relację pokrewieństwa. Czy wiesz, że istnieje do 30 podgatunków?

Ostatnia aktualizacja: 16 czerwca 2021 r.

Płomykówka zwyczajna (Tyto alba), znana również jako sowa pospolita, jest ptakiem z rzędu Strigiformes, należącym do rodziny Tytonidae. Jest to jeden z najbardziej kosmopolitycznych gatunków ptaków na świecie, gdyż zamieszkuje praktycznie cały glob – z wyjątkiem niektórych regionów i obszarów o ekstremalnym klimacie.

Analizy filogenetyczne wykazały, że istnieją co najmniej 3 linie tego gatunku, jedna w Europie, zachodniej Azji i Afryce, druga w Azji Południowo-Wschodniej i Australazji, a jeszcze jedna w regionach obu Ameryk. Niektórzy profesjonaliści twierdzą nawet, że tego ptaka można podzielić na 5 różnych gatunków. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o płomykówce i jej aktualnej sytuacji, czytaj dalej.

Siedlisko płomykówki

Jak już powiedzieliśmy, ten ptak jest jednym z najszerzej występujących na całej planecie. Występuje na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy, od Europy po Australię , przechodząc przez różne wyspy na Pacyfiku, całą Amerykę, Afrykę i Azję.

Jedyne miejsca, w których nie można go znaleźć, to pustynie, strefy polarne, niegościnne szczyty górskie i niektóre odległe wyspy. Jest uważany za gatunek osiadły, ponieważ osiedla się na określonym obszarze i nie odejdź od niej, mimo że w pobliżu znajdują się bardziej sprzyjające środowiska.

Jak wskazuje zespół Brinzal, płomykówka jest typowa dla terenów otwartych, takich jak pola uprawne, stepy czy ugory. Aby odpocząć i móc przeskanować horyzont, zwykle wybierają dołki na pewnej wysokości od ziemi, naturalne lub stworzone przez człowieka. Typowe jest obserwowanie osobników w dziuplach pnia drzewa, ale zasiedlają one również dziuple wąwozów, kościoły, stare domy i strychy.

Cechy fizyczne

Płomykówka jest wyjątkowa, z jej średnimi rozmiarami i pięknym kolorem kości słoniowej, który pokrywa jej pióra. Istnieje wyraźna różnica w wielkości między podgatunkami, ale typowy okaz mierzy między 33 i 39 centymetrów (13-15 cali) w wieku dorosłym. Waga jest również bardzo zmienna; w zależności od miejsca mogą wahać się od 220 do 710 gramów (0,5 do 1,5 funta).

Ton piór zmienia się w zależności od podgatunku, ale część grzbietowa zwykle zmienia się od szarej do brązowej. Głowa w kształcie serca ma zawsze czysto białe zabarwienie. Oczy są czarne, a dziób również ma odcień kości słoniowej, zgodnie z resztą głowy. Wiek i płeć każdego osobnika to kolejne czynniki modyfikujące ich kolorystykę.

W populacjach Europy kontynentalnej większa liczba plam i tonów sugeruje lepszy stan zdrowia, przynajmniej u kobiet.

Podgatunki płomykówki według kontynentów

Jak już powiedzieliśmy, sytuacja filogenetyczna płomykówki jest bardzo zagmatwana. Niektóre badania szacują, że zgrupowanych jest do 30 podgatunków na 3 różne jednostki ewolucyjne, podczas gdy inni twierdzą, że w rzeczywistości ten ptak obejmuje 5 różnych gatunków. Sytuacja pozostaje niejasna, ale prawie wszyscy zgadzają się, że w zależności od regionu istnieją różne rody.
W zależności od regionu, na którym się skupiamy, można wyróżnić kilka podgatunków płomykówki. Przedstawiamy najważniejsze i uznane na poziomie taksonomicznym:

• Europa: Obejmuje podgatunki Tyto alba alba, Tyto alba guttata i Tyto alba ernesti. T. alba alba to typowe sowy, te, które zwykle wyobrażamy sobie mówiąc o tym zwierzęciu.
• Afryka: Obejmuje 6 podgatunków; Tyto alba affinis, Tyto alba detorta, Tyto alba poensis, Tyto alba gracilirostris, Tyto alba thomensis i Tyto alba schmitzi.

• Azja: Oto 5 podgatunków: Tyto alba erlangeri, Tyto alba stertens, Tyto alba javanica, Tyto alba deroepstorffi i Tyto alba sumbaensis.
• Ameryka Północna: Jest tu tylko jeden podgatunek, Tyto alba pratincola .
• Ameryka Południowa i Ameryka Środkowa: Tutaj istnieje 10 różnych podgatunków, rozmieszczonych w regionach o klimacie wilgotnym i tropikalnym.
• Oceania : Ten obszar ma 4 podgatunki; Tyto alba delicatula, Tyto alba meeki, Tyto alba crassirostris i Tyto alba interposita.

Po przeczytaniu tego artykułu będziesz w stanie zrozumieć, dlaczego mówi się, że istnieje prawdziwe zamieszanie filogenetyczne jeśli chodzi o ten gatunek. Zasięg występowania płomykówki jest tak szeroki i sięga tak wielu lat wstecz, że bardzo trudno jest ustalić bliskość i granicę między taksonami, które go tworzą.

Żerowanie płomykówki

Płomykówki są zwierzętami drapieżnymi owadów i ssaków, ale sporadycznie mogą też żywić się gadami, płazami i innymi mniejszymi ptakami. Ten ptak jest myśliwym ogólnym, chociaż wykryto, że ma upodobanie do małych ssaków, takich jak norniki, szczury, norniki i ryjówki.
Jak wskazuje SEO Birdlifeportal, ten gatunek ma bardzo wysoki wskaźnik metabolizmu, co zmusza go do spędzania dużej części popołudnia i nocy na poszukiwaniu zdobyczy. Jako ciekawostkę należy zauważyć, że uszy tych ptaków pojawiają się asymetrycznie w czaszce.

Dzięki temu są w stanie wykrywać dźwięki z niezwykłą doskonałością, dzięki czemu nie muszą tak bardzo polegać na swoich oczach, aby polować.

Uważa się, że podgatunki zamieszkujące wyspy są mniejsze, ponieważ muszą opierać swoją dietę na owadach. Tymczasem osobniki kontynentalne mają do dyspozycji małe ssaki do polowania.

Rozmnażanie

Płomykówki nie są szczególnie terytorialne, ale mają obszar, który uważają za „dom”, w którym polują i wykonują swoje codzienne czynności.
Zazwyczaj teren osobnika rozciąga się na 1 kilometr od gniazda, chociaż obszar żerowania dorosłych samic pokrywa się z obszarem ich partnera. Gatunek ten jest monogamiczny, a duety reprodukcyjne pozostają razem, dopóki jeden z nich nie umrze.

Po utworzeniu pary samiec wykonuje serię lotów rozpoznawczych, za pomocą których ustala zasięg gniazdowania. Po tym akcie dochodzi do bardzo skomplikowanych zalotów, które kończą się złożeniem przez samicę od 2 do 9 jaj – średnio 5. Okres wylęgania trwa około 30 dni, ale warto czekać: ten gatunek wykazuje sukces lęgowy stawka 75%.

W pierwszych tygodniach lęgów to samiec jest odpowiedzialny za dostarczenie całego pokarmu do gniazda. Od pierwszego miesiąca samica zaczyna również zapuszczać się za granicę, aby polować na więcej pożywienia, aby zapewnić potomstwo. Wzrost piskląt osiąga kulminację około 30 tygodni po wykluciu.

Chociaż ptaki te mogą rozmnażać się przez cały rok, ptaki te wykazują wyraźne wzorce sezonowe, które są dostosowane do regionu, w którym żyją.

Stan ochrony

Trudno ustalić ogólny stan ochrony gatunku, ponieważ jego zasięg jest ogromny i najwłaściwszą rzeczą jest ocena każdego podgatunku z osobna. Jednak Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) stwierdza, że ​​płomykówka należy do kategorii „najmniejszej troski (LC)”.

Szacuje się, że na całym świecie może żyć około 10 milionów osobników, chociaż 20% z nich znajduje się w regionach obu Ameryk. Jednak na niektórych obszarach ptaki te doświadczyły drastycznego spadku, ze względu na stosowanie insektycydów na polach – takich jak DDT – oraz stosowanie rodentycydów w uprawach, co pozbawiło sowę ofiary.

Jeśli status tego ptaka zostanie ujednolicony bez uwzględnienia jego skomplikowanej sytuacji filogenetycznej, można powiedzieć, że jest to drugi najbardziej rozpowszechniony ptak drapieżny na świecie, ustępujący jedynie sokołowi wędrownemu (Falco peregrinus). Jednak w niektórych częściach globu – takich jak Kanada – coraz trudniej jest zobaczyć okazy.

Ciekawostki i uwagi końcowe

Historycznie, różne kultury wiejskie nadały temu ptakowi „złowrogą aurę” ze względu na jego upiorny wygląd i nocne zwyczaje. Negatywne uprzedzenia dotyczące tego gatunku zawsze będą błędne. Nie są zainteresowane atakowaniem ludzi, a także pozbywają się małych ssaków, które mogą być szkodnikami upraw.

Na szczęście ogólna populacja stała się globalnie świadoma znaczenia tego gatunku. Wiele regionów promuje umieszczanie skrzynek lęgowych, które umożliwiają również prowadzenie badań behawioralnych tego gatunku, przy jednoczesnym poszanowaniu jego naturalnych cykl reprodukcyjny. Potrzebujemy wspólnego wysiłku, aby własna stodoła pozostała z nami na wieki.
Może Cię zainteresować…

Przeczytaj to w Moje zwierzęta
Odkryj 5 różnych rodzajów sów
Znalezionych prawie wszędzie na planety, te ptaki drapieżne mają nocne zwyczaje i szczególną pieśń. Odkryj pięć różnych rodzajów sów.