Klasyfikacja naukowa Pingwina żółtookiego

Królestwo

Zwierzęta

Typ

Strunowce

Gromada

Ptaki

Rząd

Pingwiny

Rodzina

Pingwiny

Rodzaj

Megadyptes

Nazwa Naukowa

Megadyptes antipodes

Stan ochrony Pingwina żółtookiego

• Zagrożony

Lokalizacja Pingwina Żółtookiego

• Ocean
• Oceania

Fakty o Pingwinie

Główna zdobycz

Kryl, ryba, krewetka

Cecha charakterystyczna

Jasnożółta opaska na głowie i różowej stopie

Średnia wielkość miotu

25

Styl życia

Żyje w kolonii

Ulubione jedzenie

Kryl

Ciekawostki

Najstarszy gatunek Pingwina

Charakterystyka fizyczna Pingwina Żółtookiego

Kolor

• Brązowy
• Szary
• Żółty
• Czarny
• Biały

Typ skóry

Pióra

Długość życia

10-20 lat

Waga

5 kg – 8 kg

Długość

40-115 cm

Prędkość

Do 36 km/h

Szczypta historii

Najstarszym znanym gatunkiem kopalnego Pingwina jest Waimanu manieringi , który żył we wczesnym paleocenie w Nowej Zelandii, czyli około 62 milionów lat temu . Chociaż nie był tak dobrze przystosowany do życia w wodzie jak współczesny Pingwin, Waimanu był generalnie ptakiem podobnym do nura , ale już nielotnym, z krótkim skrzydłem przystosowanym do głębokiego nurkowania.

Pływał po powierzchni głównie za pomocą stóp, ale skrzydło – w przeciwieństwie do większości innego ptaka nurkującego (zarówno żywego, jak i wymarłego) – już przystosowywało się do podwodnej lokomocji.

Perudypt z północnego Peru datowany na 42 miliony lat temu. Nienazwana skamielina z Argentyny dowodzi, że w bartonie (środkowy eocen ) około 39-38 milionów lat temu prymitywny Pingwin rozprzestrzenił się do Ameryki Południowej i był w trakcie ekspansji na wody Atlantyku .

Entymologia słowa Pingwin

Słowo Pingwin po raz pierwszy pojawia się w XVI wieku jako synonim alki olbrzymiej .

Kiedy europejski odkrywca odkrył na półkuli południowej to, co dziś znane jest jako Pingwin, zauważyŁ jej podobny wygląd do alki wielkiej z półkuli północnej i nazwał ją na cześć tego ptaka, chociaż nie jest blisko spokrewniony. Etymologia słowa Pingwin jest wciąż przedmiotem dyskusji. Angielskie słowo nie jest najwyraźniej pochodzenia francuskiego , bretońskiego lub hiszpańskiego (dwa ostatnie są przypisane francuskiemu słowu pingouin „ auk ”).

Niektóre słowniki wskazują na pochodzenie z walijskim piórem , “głowa” i Gwyn , “zielony”, w tym Oxford English Dictionary , The American Heritage Dictionary , The Dictionary Century i Merriam-Webster , na tej podstawie, że nazwa została pierwotnie stosowana do Wielkiej auk , albo dlatego, że został znaleziony na White Head Island ( walijski : Pen Gwyn ) w Nowej Fundlandii, albo dlatego, że miał białe kręgi wokół oczu (chociaż głowa była czarna). Alternatywna etymologia łączy to słowo z łacińskim pinguis , co oznacza „tłuszcz” lub „olej”. Wsparcie dla tej etymologii można znaleźć w alternatywnym germańskim słowie oznaczającym Pingwina, fettgans lub „gruba gęś” i pokrewnym holenderskim słowie vetgans .

Dorosły samiec Pingwina nazywany jest kogutem , samica kurą ; grupa Pingwina na lądzie to kaczka , zaś grupa Pingwina w wodzie to tratwa .

Ptak znany obecnie jako Pingwin został odkryty później i został tak nazwany przez żeglarza ze względu na ich fizyczne podobieństwo do alki olbrzymiej. Mimo tego podobieństwa nie jest to jednak alka i nie jest blisko spokrewniona z alką wielką. Nie należy do rodzaju Pinguinus i nie jest klasyfikowana w tej samej rodzinie i porządku co alka wielka. Został on sklasyfikowany w 1831 roku przez Bonaparte w kilku odrębnych rodzajach w obrębie rodziny Spheniscidae i rzędu Sphenisciformes .

Wygląd(wizerunek)

Dorosły Pingwin o żółtych oczach ma około 60 cm wzrostu.

Ma żółte gałki oczne i najczęściej wyróżnia się żółtymi piórami na czubku głowy. Ten Pingwin zwykle waży od 5,5 kg do 6,5 kg. Samiec Pingwina Żółtookiego jest odrobinę wyższy, a także cięższy od samicy. Oprócz tej cechy, obie płci mają biało-szary ślad. Różnice w wyglądzie między samcem i samicą są prawie niezauważalne.

Zwykle młodszy Pingwin ma szare irysy – które – gdy Pingwin rośnie , zmienia się w żółty odcień. Mały Pingwin, który jest znany jako pisklę, po urodzeniu ma brązowe pióra na całym ciele.

Pingwin żółtooki woli pozostać w jednym miejscu w przeciwieństwie do innego Pingwina, który dużo migruje. Jest stosunkowo mniej towarzyski w porównaniu z innym gatunkiem Pingwina. Nie lubi przebywać ani poruszać się w koloniach lub grupach. Zamiast tego woli polować i często nurkuje oraz pływa samotnie w głębokich wodach. Wiadomo, że Pingwin ten spędza większość dnia na morzu i jest również znany jako niesamowity pływak .

Występowanie

Pingwin żółtooki charakteryzuje się wyjątkowo bladożółtym okiem. Tego Pingwina można również odróżnić po żółtych gałkach ocznych i żółtych piórach, które spoczywają na szczycie głowy.

Jedynym Pingwinem należącym do rodzaju Megadyptes, jest Pingwin żółtooki. Zwykle spotykany na wyspach Stewart, Auckland i Campbell. Występuje również w Nowej Zelandii i południowo-wschodnim wybrzeżu Wyspy Południowej. Dorosły osobnik jest na ogół osiadły i poluje w odległości 50 km od kolonii lęgowej. Osobnik młody może rozproszyć się aż po cieśninę Cooka na północy.

Niesamowite fakty o Pingwinie żółtookim !

– Maoryskie imię Pingwina żółtookiego to Hoiho, co z grubsza tłumaczy „krzykliwy hałas”

– Ten gatunek jest jednym z najrzadszych i czwartym co do długości Pingwina na świecie.

– W 2004 roku infekcja bakteryjna zabiła około 60% Pingwina , co stanowi poważne zagrożenie dla gatunku.

– To jedyny Pingwin należący do rodzaju Megadyptes.

Pingwin Żółtooki Nazwa Naukowa

Antypody Megadyptes to nazwa naukowa Pingwina żółtookiego. Nazwę tłumaczy się jako „wielki nurek z południowych krajów”. Pingwin ma również maoryskie imię – Hoiho – co oznacza „krzykliwy hałas” i jest bardzo wyraźnym odniesieniem do szumu, który wydaje ten Pingwin.

Siedlisko Pingwina

Hoiho, czyli Pingwin żółtooki (jak głosi legenda), występuje tylko i wyłącznie w Nowej Zelandii. Pingwin ten zwykle wybiera do rozmnażania południowo-wschodnie wybrzeże Wyspy Południowej. Można go również znaleźć na Wyspach Stewart, Auckland i Campbell.

Wiadomo, że Pingwin żyje w przybrzeżnych lasach z egzotyczną roślinnością wokół nich. Mówi się również, że Pingwin ten bardzo ostrożnie wybiera miejsca lęgowe i że robi to dopiero po wszechstronnej i dokładnej ocenie miejsca.

Dieta Pingwina żółtookiego

Żółty Pingwin oczny jest mięsożercą, a jego dieta składa się zazwyczaj z wielu gatunków małych ryb. Może to być ryba opalowa, aruhu srebrzyste, a także dorsz czerwony. Arrow Squid jest również niezbędnym dodatkiem dietetycznym do jego normalnego jedzenia.

Pingwin zwykle żeruje nad wodami morskimi, chociaż czasami szuka pożywienia na głębokości nawet 160 metrów pod powierzchnią i 50 km od wybrzeża.

Największym zagrożeniem dla Pingwina i jego zdobywanego pożywienia są ludzie, ponieważ zakłucają spokój tego regionu i obszaru na którym żeruje i żyje Pingwin. Człowiek ma też tendencje do przełowienia. Dlatego obszarów gdzie mógłby żerować Pingwin jest coraz mniej. Niezbędnym pokarmem do zaspokojnenia potrzeby żywieniowej Pingwina jest Dorsz czerwony, jednak coraz mniejszy brak Dorsza czerwonego jako pożywienia zmusił Pingwina do spożycia Dorsza błekitnego który ma znacznie mniej składników odżywczych.

Pingwin żółtooki Drapieżnik i zagrożenia

Pingwin żółtooki jest zagrożony i narażony na wiele zagrożeń dla jego zdrowia i życia. Zagrożeniem jest człowiek a w oceanie zwierzę, takie jak rekin i lew morski. Jednak woda nie jest jedynym miejscem, w którym ginie. Na lądzie Pingwin i jego małe jest narażone na atak fretki, gronostaja, psa i kota. Również częste pożary w jego środowisku gdzie żyje w latach 80 tych spowodowane przez przemysłową uprawe ziemi uprawianą przez rolnika doprowadziły do tego iż walczy o przetrwanie.

Chociaż podjęto wiele wysiłków na rzecz ochrony, aby ponownie zasadzić i ożywić region nową roślinnością, lokalne społeczności nadal pracują nad ograniczeniem turystyki człowieka i rolnictwa. Tworzy się też przestrzeń buforową dla życia Pingwina. Aby mogł się rozwijać, żyć oraz rozmnażać.

Pokarm

Pingwin zółtooki żywi się zarówno kręgowcem tak jak rybą, która stanowi około 90% diety jak i bezkręgowcem: mieczakiem i skorupiakiem.< Pokarm zdobywa nurkując, jest bardzo dobrym pływakiem a woda to jego żywioł.

Rozmnażanie Pingwina żółtookiego dzieci i długość życia

W przeciwieństwie do innego Pingwina. Pingwin żółtooki nie tworzy dużych grup ani kolonii. Jego gniazdo jest daleko od innego gniazda, innego Pingwina. Pingwin odbywa toki na wyspach Nowej Zelandii.

Lęg Pingwina żółtookiego zwykle rozpoczyna się w wieku około trzech lub czterech lat. Wiadomo również, że Pingwin tworzą pary, które będą trwać dłużej, a partnerstwo godowe często się powtarza. W sierpniu Pingwin żółtooki jest często widziany, jak wybiera swoje miejsca lęgowe, po czym około września każda para składa dwa jaja – w ten sposób zaczyna się nowe życie.

Okres inkubacji / ciąży/ u Pingwina żółtego trwa zwykle około 40 do 50 dni. Często mówi się, że para rodziców ponosi odpowiedzialność za nowo narodzone pisklę. Jednym z największych zagrożeń dla zdrowia tego Pingwina jest błonica ptaków, która jest spowodowana wdychaniem płytki bakteryjnej, która często gromadzi się w jego ustach. Bakteria utrudnia oddychanie i jedzenie, uniemożliwiając pisklętowi nawodnienie i pożywienie, które potrzebuje.

Malaria ptaka jest kolejnym zagrożeniem dla pisklęta, chociaż wiadomo, że wpływa również na dorosłego Pingwina. Główną formą przenoszenia choroby przez pasożyta we krwi ptaka jest ukąszenie komara, który uaktywnia się bardziej, na danym obszarze w okresach dużych opadów.

Proces karmienia jest zwykle wykonywany na zmianę z jednym z rodziców. Gdy jedno wysiaduje jajka drugie wyprawia się po jedzenie. Według źródeł mówi się, że zamiana ról następuje co najmniej raz dziennie. Około sześć tygodni po urodzeniu zapotrzebowanie na pokarm nowonarodzonego pisklęcia drastycznie się zmienia – oboje rodzice muszą zdobywać coraz bardziej kaloryczne pożywienie, aby sprostać rosnącym wymaganiom.

W ciągu trzech do czterech miesięcy – pisklę waży prawie 5 kg i zaczyna samotnie wychodzić na zewnątrz bez pomocy rodziców ani żadnego starszego członka.

Pingwin żółtooki zwykle żyje około ośmiu lat w niewoli. W środowisku naturalnym, na wolności może żyć przez około 25 lat, samiec z reguły dłużej żyje od samicy. Może żyć nawet dwa razy dłużej niż samica w swoich koloniach.

Gniazdowanie Pingwina

Gniazdo Pingwina znajduje się w kępach lasu i zarośli w pobliżu linii brzegowej. W przeciwieństwie do innego gatunku, które rozmnaża się w gęstych koloniach, Pingwin żółtooki buduje swoje gniazdo z trawy i gałązek lub wykopuje norę poza zasięgiem wzroku innej pary lęgowej. Gniazdo jest zwykle wznoszone przy solidnej konstrukcji, takiej jak skała i drzewo.

Pingwin jest monogamiczny i wraca do gniazda, z którego korzystał w poprzednim roku. Dwanaście dni po kopulacji w norze lub gnieździe skład dwa jaja tej samej wielkości. Pingwin nie tworzy „żłobków” (grup) z innym członkiem swojej kohorty; Jednak pisklę na wyspie Campbell było obserwowane w małych żłobkach liczących od trzech do siedmiu osobników.

Od końca lutego do początku marca, około 100 dni po wykluciu, młody Pingwin żółtooki opuszcza gniazdo, by żyć samodzielnie.

Populacja Pingwina żółtookiego

Liczba Pingwina żółtookiego jest dość mała na świecie. Całkowita liczba par na całym świecie to tylko około 2000.

Ten Pingwin występuje w Nowej Zelandii. Można go znaleźć na wyspach Campbell, Auckland i Stewart.

W Nowej Zelandii zostało około 3600 Pinwina żółtookiego. Nastąpił znaczny spadek ich populacji od roku 2000, kiedy liczyła około 7000. Stan ochrony tego rzadkiego gatunku Pingwina został następnie zmieniony na zagrożony .

W wyniku wnikliwych i szczegółowych badań dowiedziono że około połowa populacji Pingwina żółtookiego zniknęła z powierzchni ziemi. Stwierdzono że aktualnie ta populacja jest obecnie najniższa w historii.

Gatunek Pingwina

Dyskutowana jest liczba zachowanych gatunków Pingwina . W zależności od przyjętego organu bioróżnorodność Pingwina waha się od 17 do 20 żyjących gatunków, wszystkie w podrodzinie Spheniscinae. Niektóre źródła uważają, że Pingwin białopłetwy jest odrębnym gatunkiem Eudyptula , podczas gdy inny traktuje go jako podgatunek małego niebieskiego Pingwina , rzeczywista sytuacja wydaje się bardziej skomplikowana. Podobnie, nadal nie jest jasne, czy Pingwin królewski jest odrębnym gatunkiem, czy tylko odmianą barwną Pingwina makaronowego . Niejasny jest również status Pingwina skalnego .

Związek Pingwina z innym ptakiem

Wydaje się jasne, że Pingwin należy do klanu Neoaves (żywego ptaka z wyjątkiem paleognata i ptaka), który obejmuje to, co czasami nazywa się „ wyższym ptakiem wodnym ”, aby odróżnić go od starszego ptaka wodnego . W tej grupie znajdzie się taki ptak jak bocian , szyla i ptak morski , z możliwym wyjątkiem siewki siewkowej .

Analiza całego genomu gatunka ptaka z 2014 r. wykazała, że ​​Pingwin jest to siostrzana grupa Procellariiformes, od której oddzielił się około 60 milionów lat temu (95% CI, 56,8-62,7). Daleko spokrewniony Maskonur , który żyje na Północnym Pacyfiku i Północnym Atlantyku, wykształcił podobne cechy, aby przetrwać w środowisku Arktyki i subarktyki. Podobnie jak Pingwin, Maskonur ma białą klatkę piersiową, czarny grzbiet i krótkie przysadziste skrzydła, które zapewniają doskonałą zdolność pływania w lodowatej wodzie.

Ale w przeciwieństwie do Pingwina Maskonur potrafi latać, ponieważ nielotny ptak nie przetrwałyby się obok lądowego drapieżnika, takiego jak niedźwiedz polarny i lis; na Antarktydzie nie ma takiego drapieżnika. Ich podobieństwo wskazuje, że podobne środowiska, choć w dużej odległości, mogą skutkować podobnym rozwojem ewolucyjnym, czyli ewolucją konwergentną

Pingwin i człowiek

Pingwin nie boi się szczególnie człowieka i często zbliża się do człowieka.

Dzieje się tak prawdopodobnie dlatego, że Pingwin nie ma drapieżnika lądowego na Antarktydzie ani na pobliskich wyspach przybrzeżnych. Pies żerował na Pingwinie, gdy był dozwolony na Antarktydzie w czasach wczesnej eksplotacji człowieka jako pies zaprzęgowy, ale pies już dawno został zakazany na Antarktydzie. Zamiast tego dorosły Pingwin jest zagrożony na morzu przez drapieżnika, takiego jak rekin , orka i lampart morski .

Zazwyczaj Pingwin nie zbliża się bliżej niż na około 3 metry do człowieka.

Pingwin żółtooki a Pingwin izabellin

Być może jeden na 50 000 Pingwina (większości gatunków) rodzi się z brązowym, a nie czarnym upierzeniem. Jest to tak zwany Pingwin isabelinowy . Izabelinizm różni się od albinizmu. Pingwin Isabellinowy ma tendencję do życia krócej niż normalny Pingwin, ponieważ nie jest dobrze zakamuflowany w głębinach i często jest pomijany jako partner.

Pingwin żółtooki w zoo

W przeciwieństwie do innego zwierzecia, Pingwin żółtooki nie może być trzymany w zoo. Większość zoologów stwierdziła, że ​​ptak nie rozmnaża się w tym otoczeniu, ma też poważne zakłócenia w swoim trybie i stylu życia.

Pingwin w kulturze

Pingwin jest powszechnie uważany za ujmujący ze względu na niezwykle wyprostowany, kołyszący się chód, zdolność pływania i (w porównaniu z innym ptakiem) brak strachu przed człowiekiem. Jego czarno-białe upierzenie jest często porównywane do białego garnituru. Serial animowany Chilly Willy pomógł utrwalić ten mit, ponieważ tytułowy Pingwin wchodzi w interakcje z gatunkiem arktycznym lub subarktycznym , takim jak niedźwiedz polarny i mors.

Pingwin był tematem wielu książek i filmów, takich jak Happy Feet , Surf’s Up i The Penguins of Madagascar , wszystkie filmy CGI ; Marsz Pingwina , film dokumentalny oparty na procesie migracji Pingwina cesarskiego ; i Farce of the Penguins , parodia filmu dokumentalnego.

Pan Popper’s Penguins to książka dla dzieci napisana przez Richarda i Florence Atwater; został nazwany Newbery Honor Book w 1939 roku. Pingwin pojawiły się również w wielu kreskówkach i dramatach telewizyjnych, w tym w Pingu , stworzonym przez Silvio Mazzolę w 1986 roku i obejmującym ponad 100 krótkich odcinków. Pod koniec 2009 roku Entertainment Weekly umieścił go na swojej liście „najlepszych” na koniec dekady, mówiąc: „Czy chodzi( Marsz Pingwina ), tańczy ( Happy Feet ), czy wiesza dziesięć ( Surf’s Up ), ten dziwny uroczy ptak latał w kasie przez całą dekadę.

Gra wideo o nazwie Pengo została wydana przez firmę Sega w 1982 roku. Umieszczony na Antarktydzie gracz kontroluje postać Pingwina, który musi poruszać się po labiryntach kostek lodu. Gracz zostaje nagrodzony przerywnikami filmowymi z animowanym Pingwinem maszerującym, tańczącym, salutującym i grającym w peekaboo . Pojawiło się kilka przeróbek i wydań rozszerzonych, ostatnio w 2012 roku.

Pingwin jest również czasami przedstawiany w muzyce. W 1941 roku DC Comics przedstawił ptasią postać Pingwina jako supervillain przeciwnika superbohatera Batmana ( Detective Comics #58). Stał się jednym z najtrwalszych wrogów w galerii łobuzów Batmana .

W serialu telewizyjnym o Batmanie z lat 60. , grany przez Burgessa Mereditha , był jedną z najpopularniejszych postaci, a w przeobrażeniu tej postaci przez Tima Burtona w filmie Powrót Batmana z 1992 roku , wykorzystał prawdziwą armię Pingwina (głównie Pingwina afrykańskiego). i Pingwina królewskiego ).

Pingwin pojawia się regularnie w rysunkach brytyjskiego rysownika Steve’a Bella w jego pasku w gazecie The Guardian , szczególnie podczas i po wojnie o Falklandy . Opus the Penguin , z kreskówek Berkeley Breathed , jest również opisany jako pochodzący z Falklandów.

Opus był komiczną, „egzystencjalistyczną” postacią Pingwina w kreskówkach Bloom County , Outland i Opus . Był także gwiazdą w animowanym świątecznym programie telewizyjnym A Wish for Wings That Work .

W połowie 2000 roku Pingwin stał się jednym z najbardziej nagłośnionych gatunków zwierząt, które tworzy trwałe pary homoseksualne . Książka dla dzieci , Z Tango jest nas troje , został napisany około jednej takiej rodziny Pingwina w zoo w Nowym Jorku .

Ochrona Pingwina żółtookiego

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje Pingwina żółtookiego za gatunek zagrożony wyginięciem (EN – Endangered) nieprzerwanie od 2000 roku; wcześniej, od 1994 roku miał on status gatunku narażonego na wyginięcie (VU – Vulnerable).

Jego populacja szacuje się na 2528–3480 dorosłych osobników. Przypisuje mu się bardzo wysokie ryzyko wymarcia w stanie dzikim w niedalekiej przyszłości. Do największych zagrożeń dla Pingwina należy zaplątywanie się w sieci rybackie oraz drapieżnik taki jak: fretka, gronosta, pies, kot czy świnia.

Okresowo populacja niektórych kolonii spada z powodu niedoborów pożywienia wynikających z cyklicznych zmian temperatury wody morskiej i błonicze zapalenie jamy ustnej (choroba wywoływana przez bakterie, która powoduje u Pingwina zmiany w jamie ustnej, które utrudnia mu połykanie i oddychanie ).

Ponadto Pingwin ogranicza się do małych płatów siedlisk , z których jakość wielu z nich straciła na wartości w wyniku zabudowy mieszkaniowej i innych działań człowieka. Jednak niektóre badania zauważają, że połączone skutki kampanii na rzecz ochrony Pingwina i jego siedliska może zahamować spadek ilości Pingwina co może z czasem doprowadzić do wzrostu populacji.

Dla konesera Pingwina

Podpatrując bądź – fotografując Pingwina trzeba zachowywać przede wszystkim rozsądek i odległość. To zwierzę bardzo płochliwe i nieufne ale bardzo przyjazne i miłe. Niesamowite jest to, że gdy człowiek siedzi spokojnie sam i obserwuje bądź z aparatem niejednokrotnie zwierz – ciekawski i nie czujący zagrożenia – podejdzie na odległość wyciągnięcia ręki, ta populacja coraz bardziej się zmniejsza, dlatego jest to raj dla miłośników Pingwina gdy można go zobaczyć z bliska i widać, że Pingwin nie jest spłoszony, a nawet wręcz ufny do człowieka.

Ciekawostki

• Pingwin nurkuje głęboko 130 m pod powierzchnią oceanu aby złapać zdobycz
• 3 palce ma spięte błoną pławną. Skrzydła wiosłowate przygotowane do pływania
• Pingwin został po raz pierwszy opisany w szesnastym wieku, kiedy to uznano go za dość dziwną gęś. Faktem jest natomiast, że Pingwin żyje na naszej planecie już ponad sześćdziesiąt milionów lat, czego dowiodły wykopaliska archeologiczne i badania porównawcze.
• Krótki ogon jest istotną częścią ciała Pingwina, ponieważ w wodzie pełni funkcję steru.
• Pingwin to jeden z nielicznych zwierzaków, pośród którego zdarzają się związki homoseksualne.
• Składane jajo jest przetrzymywane pod grubą warstwą tłuszczu na brzuchu.
• Naukowcy zaobserwowali, że Pingwin je często kamienie. Nie wynika to jednak z braku pożywienia, a wręcz przeciwnie. Kamienie pomagają przemielić posiłek, a ich waga pomaga mu głębiej nurkować.
• Największym gatunkiem jest Pingwin cesarski, który może osiągnąć nawet 120 centymetrów, a najmniejszym Pingwinek mały o wysokości 30 centymetrów.
• Każdego roku Pingwin traci upierzenie, które odrasta po kilku tygodniach. Jednak, ze względu na nieprzyjazne warunki atmosferyczne, w tym okresie nie wchodzi do wody.
• Poza okresem, kiedy Pingwin czeka aż odrośnie mu upierzenie, większość czasu spędza w wodzie i tam też widzi znacznie lepiej niż na powierzchni.
• Pingwin jest jedynym ptakiem, który może szczycić się pionową postawą, a jego nogi podczas pływania przyjmują rolę płetw.
• Aby oszczędzić swoją energię, Pingwin saneczkuje, a oznacza to ślizganie się na brzuchu zamiast chodzenia.
• Język Pingwina przypomina ten koci, ponieważ też jest naszpikowany małymi kolcami, które powodują, że o wiele łatwiej jest mu utrzymać złowioną rybę. Jest to bardzo pomocne i dzięki temu Pingwin może podczas jednego polowania wyłowić nawet kilkadziesiąt ryb.
• Samica Pingwina cesarskiego jest zdolna do wielkich poświęceń dla swojego młodego. Potrafi przebyć ponad sto kilometrów, aby nakarmić dziecko.
• Pingwin jest wierny i lojalny. Para, która wydała na świat młodego, wraca do siebie przez kilkanaście lat, nawet jeśli związek ten przerywany jest długimi rozłąkami.
• Podróżują po południowej półkuli człowiek może liczyć na to, że spotkanie z Pingwinem będzie przyjazne. Ptak te nie ucieka w popłochu przed turystą, ponieważ nie kojarzy się on z naturalnym zagrożeniem i nie spodziewa się niczego złego na lądzie. Największym niebezpieczeństwem dla Pingwina jest stworzenie występujące w wodzie takie, jak rekin czy uchatka.
• Pingwin często porównywany jest do torpedy, czyli samobieżnej rakiety podwodnej. Porównanie to pasuje nie tylko ze względu na zbliżony kształt, ale też ze względu na technikę pływania zwaną „porpoising”, czyli gwałtowne wynurzanie się z wody na wysokość dwóch metrów.
• W pobliżu oczu Pingwina znajduje się gruczoł, dzięki któremu może odfiltrować sól zaabsorbowaną podczas pływania w morskiej wodzie. Jest ona następnie usuwana przez dziób.
• Niektóry Pingwin może nurkować nawet na głębokość pół kilometra i spędzić pod wodą aż pół godziny.
• Pingwin występuje w RPA, Argentynie, Nowej Zelandii, Australii oraz Chile i ma słabość do miejsca, w którym się urodził, dlatego najczęściej tam wraca.
• Oko Pingwina jest większe od jego mózgu. Sprawia to, że doskonale widzi, a zwłaszcza pod wodą, gdzie spędza trzy czwarte swojego życia.

Podsumowanie

Choć Pingwin żółtooki jest zagrożony wyginięciem a jego populacja ciągle maleje warto jest dołożyć starań aby uratować ten gatunek przed wyginięciem. To niezwykle pożyteczne, towarzyskie i miłe zwierzę. Bardzo sympatyczne i lubiące ludzi. Jego umiejętność pływania, pożyteczności w środowisku i porozumiewania się budzi podziw i szacunek. Nie dajmy mu zginąć z powierzchni tego świata.

Wspierajmy wszelkie organizacje działające na rzecz ochrony Pingwina, bo tylko w ten sposób możemy go uratować. W przeciwnym wypadku będziemy go mogli oglądać i podziwiać tylko na zdjęciu, gdyż niestety to człowiek jest największym zagrożeniem dla niego.

Pingwin żółtooki – często zadawane pytania (często zadawane Pytania)

Czy Pingwin żółtooki jest mięsożerny, roślinożerny czy wszystkożerny?

Pingwin żółtooki jest mięsożerny i je tylko mięso. Ryba stanowi główną część jego diety.

Dlaczego Pingwin o żółtych oczach ma żółte oczy?

Żółty kolor w oczach tego Pingwina jest wytwarzany przez substancję chemiczną znaną jako karoten, która jest również głównym źródłem witaminy A. Ta substancja chemiczna występuje u wielu stworzeń morskich, ale jest szczególnie widoczna u Pingwina żółtookiego.

Gdzie żyje Pingwin żółtooki?

Pingwin żółtooki żyje w południowo-wschodniej części wyspy Południowej. Występuje również na brzegach wyspy Stewart, Campbell i Auckland.

Jaka jest najlepsza pora roku, aby zobaczyć Pingwina żółtookiego?

Pingwina o żółtych oczach można było dostrzec najczęściej od września do lutego. Ponieważ gatunek ten może być płochliwy, najłatwiej je dostrzec wczesnym rankiem lub późnym popołudniem.

Mówi się jednak, że Pingwin żółtooki jest często dotknięty turystyką przyrodniczą, gdzie człowiek przyjeżdża specjalnie aby zobaczyć Pingwina. Unika człowieka i jest nieśmiały ale nie może uniknąć tej coraz bardziej ekspansyjnej turystyki przyrodniczej człowieka.

Dlaczego Pingwin żółtooki jest zagrożony i ile z nich zostało?

Uważana za najstarszą ze wszystkich populacji Pingwina, populacja Pingwina drastycznie się zmniejszyła w ciągu ostatnich kilku lat. W 2000 roku uznano jego stan ochrony za zagrożony.

Mówi się, że w Nowej Zelandii pozostało tylko około 3600 Pingwina żółtookiego w porównaniu z około 7000 w 2000 roku. Główną przyczyną jego spadku jest degeneracja siedliska, a także drapieżnik, którego często pada ofiarą.

Kiedy Pingwin żółtooki osiąga dojrzałość?

Około 100 dni po urodzeniu pisklę Pingwina żółtookiego zaczyna wychodzić ze swoich gniazd bez pomocy rodziców. To około lutego lub marca. Samica Pingwina żółtookiego osiąga dojrzałość płciową w wieku dwóch lub trzech lat, podczas gdy samiec osiąga dojrzałość płciową w wieku od trzech do pięciu lat. Niektóremu samcowi osiągnięcie dojrzałości zajmuje nawet dziesięć lat.

Jak szybko Pingwin o żółtych oczach może pływać?

Pingwin żółtooki potrafi pływać z prędkość 20 km / h.

Jak długo żyje Pingwin żółtooki?

Pingwin żółtooki żyje około 8 lat, ale w swoim środowisku naturalnym może żyć do 25 lat.