Termin „mrówka piekielna” nie obejmuje jednego gatunku, ale obejmuje 9 różnych rodzajów z 13 gatunkami opisanymi dzisiaj. Wszystkie mają wspólną adaptację: szczęki gotowe do zabicia.

Ostatnia aktualizacja: 6 lipca 2021

Mrówki należą do rodziny owadów (Formicidae), które podobnie jak pszczoły i osy należą do rzędu Hymenoptera. Spośród 22 000 zaobserwowanych gatunków tylko około 13 800 zostało sklasyfikowanych, a dziś gatunki nadal można znaleźć w zawrotnym tempie. Piekielne mrówki, dalekie krewne obecnych linii, są jednymi z najbardziej ciekawskich.

Mrówki skolonizowały wszystkie masy na Ziemi, z wyjątkiem Antarktydy i niektórych odległych wysp. Są istotną częścią każdego ekosystemu, stanowią do 25% biomasy lądowej pochodzenia zwierzęcego, kontrolują szkodniki należące do bezkręgowców, promują zapylanie, służą jako pokarm dla drapieżników i wiele więcej. Poznaj dziś jednego z ich krewnych.

Odkrycie mrówek piekielnych

Zanim przejdziemy do charakterystyki tych przodków, musimy rozwikłać kilka rzeczy. Termin mrówka piekielna odnosi się do wymarłej obecnie podrodziny błonkoskrzydłych o nazwie Haidomyrmecinae. Chociaż w przeszłości ten takson był postrzegany jako grupa drugorzędna, obecnie panuje zgoda, że ​​jest to ustalona podrodzina.

Ta grupa mrówek przodków została opisana dopiero po odkryciu trzech zapisów kopalnych: jednej we Francji, drugiej w Myanmarze i trzeciej w Kanadzie. Ponadto w 2020 roku odkrycie skamieniałości okazu polującego na inny bezkręgowiec kredowy przyniosło wiele nowych informacji o jego sposobie życia. Badania opublikowane w czasopiśmie Current Biology stały się dobrze znane.

W obrębie tej podrodziny, która obecnie zniknęła, opisano 9 różnych rodzajów, obejmujących w sumie 13 gatunków. Są to Aquilomyrmex, Ceratomyrmex, Chonidris, Dhagnathos, Haidomyrmex, Haidomyrmodes, Haidoterminus, Linguamyrmex i Protoceratomyrmex. Z biegiem czasu w tych grupach znaleziono kilka skamieniałości okazów.

Chociaż wciąż mamy bardzo mało informacji o niektórych z tych grup, oczekuje się, że odkrycie nowych skamieniałości rzuci na nie trochę światła.

Hymenopteran zachowany w bursztynie.

Opis fizyczny i zachowanie

Jak już powiedzieliśmy, termin „mrówka piekielna” obejmuje łącznie 13 gatunków mrówek przodków, które prezentują różne przystosowania do środowiska i różne cechy. Z tego powodu przyjrzymy się niektórym z najważniejszych rodzajów tej podrodziny, ale osobno. Nie odchodź!

1. Ceratomyrmex

Do tej pory ten rodzaj obejmuje jeden gatunek (Ceratomyrmex ellenbergeri), który został wykryty w różnych skamielinach w regionie azjatyckim, pochodzącym z okresu kredowego. Jak wszyscy przedstawiciele podrodziny, mrówki piekielne wyróżniają się wysoce wyspecjalizowaną strukturą gębową, na zupełnie innej płaszczyźnie niż obecne gatunki.

Abyśmy mogli się nawzajem zrozumieć, dzisiejsze mięsożerne mrówki mają szczęki w płaszczyźnie „poziomej”. Przykładami tego są Odontomachus monticola, Odontomachus bauri i Anochetus ghilianii. Jednak okazy z rodzaju Ceratomyrmex mają aparaty gębowe w płaszczyźnie „pionowej”, jakby były rybami głębinowymi.

Pracownicy, których odkryli eksperci, mają od 4,5 do 5,9 milimetrów długości i noszą bardzo różne klipeusy, które tworzą rodzaj „rogu” wyświetlanego między dwiema antenami. Szczęki są duże i uważa się, że były one używane przede wszystkim do polowania na dużą zdobycz, chociaż mogą być również używane jako metoda obrony przed odpychaniem drapieżników. Tutaj możesz zobaczyć jego holotyp.

Mrówki Odontomachus są żywymi przedstawicielami szczęki pułapki. Ich szczęka jest w płaszczyźnie poziomej.

2. Haidomyrmex

Ten rodzaj obejmuje trzy różne gatunki: Haidomyrmex cerberus, Haidomyrmex scimitarus i Haidomyrmex zigrasi. Wszystkie z nich zostały datowane na późną kredę i zostały znalezione w różnych skamielinach z regionu azjatyckiego, jak wskazują badania.
Okazy z tego rodzaju mają zmienną wielkość, od 3 do 8 milimetrów i mają dość miękki egzoszkielet.

Struktura, z szczękami w kształcie kosy, sprawia, że ​​ich głowy wyglądają raczej śmiertelnie, a to potęgują ich bardzo wyraźne, złożone oczy.
Opisano specyfikę każdego gatunku, ale w niektórych znaleziono królowe, au innych nie. W każdym razie tutaj można zobaczyć holotyp rodzaju, w tym przypadku gatunku Haidomyrmex zigrasi.

3. Linguamyrmex

Ten rodzaj obejmuje również 3 różne gatunki: Linguamyrmex brevicornis, Linguamyrmex rhinocerus i Linguamyrmex vladi. Ponownie, wszystkie odnalezione skamieniałości pochodzą z późnej kredy w regionie Azji. Mają również rozwinięty clypeus i wyprostowane szczęki, co wskazuje, że polowali na sporą zdobycz – i że robili to czołowo.

Podobnie jak w poprzednim rodzaju, ten rodzaj mrówek piekielnych ma parę wystających szczęk w płaszczyźnie pionowej i jest zakrzywiony do wewnątrz. Jest tak długi, że dzięki „zamkniętej” strukturze i skórnemu rogowi osiągają niezawodną komorę do trzymania swojej ofiary. Oto jego holotyp i niektóre szczegóły jego struktur głowowych.

Do dziś istnieje wiele śmiertelnych drapieżnych mrówek. Rodzaj Myrmecia jest tego dowodem.

Dlaczego to znalezisko jest tak ważne?

Mrówki z piekła są wyjątkowym znaleziskiem, ponieważ reprezentują struktury głowowe przodków gatunku, który zamieszkują dzisiejsze ekosystemy rozwinięte w przeszłości. Oprócz ich opisu, nowe odkrycia posunęły się tak daleko, że opisały sposób polowania tych fascynujących błonkoskrzydłych, dając nam jeszcze lepszy wgląd w ich biologię i adaptacje.

Ciekawe szczęki tej podrodziny mogły służyć jednocześnie jako metoda obrony i narzędzie ataku, ponieważ pionowo zakrzywione struktury zapewniają doskonały mechanizm chwytający.
Miejmy nadzieję, że więcej skamielin zachowanych w bursztynie będzie nadal odkrywanych, aby jeszcze bardziej zagłębić się w osobliwości tych śmiercionośnych i fascynujących błonkoskrzydłych.

Może Cię to zainteresować…</span >

Przeczytaj to w Moje zwierzęta
Jak dużo wiesz o mrówkach wojskowych?
Mrówki wojskowe to nazwa nadana około 200 gatunkom bardzo żarłocznych koczowników mrówki, które pożerają roślinność i wszelkiego rodzaju zwierzęta na swojej drodze.