Ostatnia aktualizacja: 24 lipca 2018 r.
Parwowirus psów jest jedną z najczęstszych chorób ostatnich dziesięcioleci. Chociaż ludzie nie mogą go złapać, jest wysoce zaraźliwy między psami a śmiertelnością stawka jest niepokojąca.
Rozprzestrzenianie się parwowirusa wiąże się z porzucaniem psów w niezdrowym środowisku.
Niekontrolowana hodowla tych psów oznacza, że szczenięta urodzone na ulicy są szczególnie narażone. Z kolei zwiększa się ryzyko rozprzestrzeniania się choroby.
Jeśli zamierzasz adoptować psa, musisz zabrać go na odrobaczenie i przestrzegać harmonogramu szczepień. Zapobieganie to najskuteczniejszy sposób opieki nad przyjacielem.
Co to jest parwowirus psów?
Parwowirus psów to ostra infekcja wirusowa. Wpływa na przewód pokarmowy, krew i czerwone krwinki. W rzadszych przypadkach może wpływać na komórki mięśniowe (głównie u szczeniąt).
Została oficjalnie zidentyfikowana w latach 70. i jest uważana za bardzo niedawną chorobę.
Mikroorganizm jest bardzo odporny i może przetrwać w nieprzyjaznym środowisku. Może pozostawać w uśpieniu przez długi czas, zanim znów stanie się aktywna.
Używanie zwykłych środków dezynfekujących, chloru lub produktów żrących nie wydaje się być skuteczne w pozbyciu się go z domu.
W rezultacie parwowirus bardzo często zanieczyszcza różne przedmioty w domu. Może zanieczyścić żywność, magazyny żywności, koce, pościel lub budy. Zanim zostawisz psa w jakimkolwiek zakładzie, musisz się uspokoić. Upewnij się, że jest zgodny z przepisami sanitarnymi i posiada odpowiednie świadectwa szczepień.
Przypadki u szczeniąt
Ten wirus nadal się rozprzestrzeniał i ma teraz niemal uniwersalny zasięg. To troska lekarzy weterynarii na każdym kontynencie. Może wpływać na psy w każdym wieku, rasy i wielkości. Jednak częściej występuje u szczeniąt.
Ciało szczeniaka jest bardziej wrażliwe i łatwe do zakażenia. Ich układ odpornościowy wciąż nie jest w pełni rozwinięty, aby radzić sobie z licznymi mikroorganizmami w ich środowisku. Co więcej, intensywna aktywność komórkowa w fazie wzrostu ułatwi wirusowi replikację.
Porównanie zdiagnozowanych przypadków u dorosłych psów i szczeniąt sugeruje, że niektóre rasy są bardziej zagrożone niż inne. Do takich ras należą labrador retriever, rottweiler i doberman.
Parwowirus psów jest szczególnie niepokojący ze względu na niski wskaźnik przeżywalności i powtarzalność wiremii.
Nieleczona w ciągu pierwszych 36 godzin zakażenie może spowodować śmierć w ciągu zaledwie kilku dni. W związku z tym bardzo ważne jest, aby zabrać psa do weterynarza, gdy tylko zauważysz jakąkolwiek zmianę w jego rutynie lub zachowaniu.
Jakie są objawy parwowirusa psów?
Jak już wspomnieliśmy, replikacja parwowirusa w organizmie jest bardzo intensywna. Zwykle powoduje przyspieszony i ogólny spadek stanu zdrowia.
Zakażone psy szybko wykazują następujące objawy:
- Utrata apetytu.
- Zmęczenie, letarg i/lub senność.
- Gorączka.
- Odwodnienie.
- Wymioty.
- Ostra biegunka, która może zawierać krew.
Większość zgonów ma miejsce od 48 do 72 godzin od pojawienia się objawów.
Dlatego ponownie podkreślamy, że jeśli zauważysz taką zmianę u swojego psa, musisz udać się prosto do weterynarza.
Jak rozprzestrzenia się parwowirus psów?
Wirus ten jest przenoszony bezpośrednio, zwykle drogą fekalno-oralną. Dotyka głównie zwierzęta, które mają tendencję do jedzenia odchodów własnych lub innych zwierząt (koprofagia).
Jednak parwowirus jest bardzo odpornyi może leżeć w stanie uśpienia na różnych powierzchniach. Zwiększa to liczbę sposobów, w jakie pies może się zarazić. Mogą wejść w kontakt z wirusem przez zainfekowany obiekt lub pocierając się o skażoną powierzchnię.
Czy jest jakaś metoda leczenia parwowirusa psów?
Nie ma konkretnego leku na pozbycie się parwowirusa psów. Leczenie obejmuje wzmocnienie układu odpornościowego, aby pomóc pokonać infekcję.
Dlatego zapobieganie i wczesna diagnoza są kluczowe, jeśli chodzi o tę chorobę.
Jak zapobiegać parwowirusowi psów?
Bycie odpowiedzialnym właścicielem to najlepsza forma zapobiegania. Przestrzegaj harmonogramu szczepień i od samego początku regularnie odrobaczaj psy.
Utrzymywanie zbilansowanej diety i regularne ćwiczenia fizyczne są niezbędne dla zdrowego rozwoju psa.