Owca argali, czyli owca górska, to gatunek ssaka, który należy do grupy baranów lub dzikich owiec. Zamieszkują ziemie azjatyckie i są duże. Ten muflon jest zagrożony wyginięciem.

Ostatnia aktualizacja: 25 kwietnia 2019 r.

W rodzinie muflonów są owce argali. Znani są również pod nazwą naukową Ovis Ammon i zamieszkują obszary Tybetu, Himalaje i kilka innych azjatyckich łańcuchów górskich. W tym artykule opowiemy więcej o tej dzikiej owcy zamieszkującej góry.

Słowo argali odnosi się do każdej dzikiej owcy w języku mongolskim. Ale jeśli odniesiesz się do rodzaju Ovis, to mówimy o największej nieudomowionej owcy na świecie – nawet bardziej niż owca gruboroga zamieszkująca Amerykę Północną.

Argali to duże zwierzę, które osiąga od 33 do 53 cali wysokości i do 7 stóp długości. Co więcej, barany (samce) ważą około 220 funtów. Kolejną różnicą między płciami jest to, że tryki mają dłuższe rogi niż owce (samice), których używają do konkurowania ze sobą podczas okresu godowego.

Tryki mają dwa duże rogi w kształcie korkociągu, które mierzą około 6 stopy. Samice mają również rogi, chociaż są one znacznie mniejsze, mają około 20 cali długości.

Ubarwienie owiec Argali różni się w zależności od zwierzęcia. Ich wełna waha się od jasnożółtego do czerwonawo brązowego do szarego, a nawet czarnego.

Owce Marco Polo

Do tej pory dziewięć podgatunków amonu Ovis zostało prawidłowo zidentyfikowanych na podstawie ich lokalizacji (północne Chiny, Tybet, pustynia Gobi itp.). Jednak najbardziej znana jest owca Marco Polo. Dlaczego to się tak nazywa? Ponieważ to ten wenecki kupiec i podróżnik jako pierwszy je opisał.

Naukowa nazwa owiec Marco Polo to Ovis ammon polii i zamieszkują one głównie góry Pamiru. Ten rodzaj owiec można znaleźć w Chinach, Tadżykistanie i Kirgistanie, chociaż niektóre okazy zamieszkują również części Afganistanu.

Te owce preferują strome obszary między 12 000 a 16 000 stóp nad poziomem morza. Latem migrują na obszary o gęstszej roślinności w pobliżu brzegów rzek, ale zimą przenoszą się na zbocza gór skierowane na południe.

Owce Marco Polo znane są z długich spiralnych rogów, które mogą mierzyć do 4,6 stopy – najdłuższych rogów z całego rodzaju owiec na świecie. Rogi zaczynają rosnąć wkrótce po narodzinach tych zwierząt i nigdy ich nie tracą przez całe życie. (Chyba, że ​​to przypadek lub ludzki polowanie.)

Jeśli chodzi o ich ubarwienie, owce Marco Polo są ciemnobrązowe z białymi częściami wewnętrznymi. Wraz ze spadkiem temperatury włosy na brzuchu wydłużają się i stają się rodzajem „spódnicy”. Mają też długi ogon, który chroni je przed ekstremalnie niskimi temperaturami.

Zachowanie tego gatunku jest podobne do zachowania każdego innego członka rodziny Ovis. Żyją w małych stadach, a latem dzielą się ze względu na płeć. Dzielą się również na większe grupy, aby oszczędzać energię w zimie, przytulając się do siebie i chroniąc się przed drapieżnikami.

Hodowla owiec argali

Dominujące tryki wybierają „harem” maciorek na każdy sezon lęgowy po wzajemnej walce o to. Oprócz używania rogów do konfrontacji, podnoszą się również na tylnych łapach i stają się wyższe, by zastraszyć swoich przeciwników.
Po kopulacji barany oddzielają się od swoich „konkubin”, które są wyłącznie odpowiedzialne za ich potomstwo. Owce rodzą jedno lub dwa jagnięta po około 180 dniach ciąży.

Obecna sytuacja i działania ochronne

Owce Argali są ogólnie gatunkiem zagrożonym z powodu utraty ich siedliska. Wynika to głównie z nadmiernego wypasu owiec domowych i polowań. Chociaż może to być również spowodowane chorobami przenoszonymi ze stad domowych.
Oprócz tego myśliwi poszukują ich, aby zdobyć ich mięso i rogi. Są one cenne nie tylko w tradycyjnej medycynie chińskiej, ale są również pierwszorzędnymi trofeami dla łowców owiec.

Naturalnymi drapieżnikami dzikich owiec górskich są pantera śnieżna i wilk szary. Eksperci uważają, że są zagrożone wyginięciem. Miejmy nadzieję, że próby zapobieżenia ich wyginięciu przyniosą dobre rezultaty.
Może Cię to zainteresować…

Przeczytaj to w Moje zwierzęta
Klonowanie zwierząt: zalety i wady
Klonowanie zwierząt, również znana jako transgeneza, jest bardzo kontrowersyjnym tematem, ale ta technika ma również pewne medyczne korzyści.