Ostatnia aktualizacja: 22 listopada 2018 r.
Klęska w Czarnobylu wciąż pozostaje w zbiorowej pamięci ludzkości dekady po jej wystąpieniu. Nikt nie powinien nigdy zapominać o niektórych z najbardziej inspirujących ocalałych – psach Czarnobyla.
W 1986 miała miejsce jedna z najpoważniejszych katastrof ekologicznych ludzkości. To był najbardziej katastrofalny wypadek nuklearny, jakiego człowiek kiedykolwiek doświadczył. 26 kwietnia tego roku przegrzała się elektrownia atomowa na Ukrainie (kiedy była częścią ZSRR), wytworzone promieniowanie było 500 razy silniejsze niż bombardowanie Hiroszimy.
Wybuch w Czarnobylu zabił 31 osób i spowodował nagłą ewakuację ponad 100 000 osób. Ponadto ustanowili plan powstrzymywania, aby oczyścić obszar wokół elektrowni jądrowej do promienia 30 kilometrów . Mimo to miliony ludzi mieszkały na obszarach o mniejszym lub większym stopniu zanieczyszczenia.
Czarnobyl — ostoja dzikiej przyrody?
Chociaż dziś ogromny sarkofag o masie 30 000 ton zastępuje poprzedni, istnieje ekskluzywny obszar znany jako „strefa wyobcowania”. Jedynymi mieszkańcami są ludzi, którzy mieszkają tam nielegalnie, jednak bioróżnorodność wydaje się rosnąć.
Po katastrofie sosny wokół rośliny zmieniły kolor na czerwony i złoty, dlatego ludzie to „Czerwony Las”. Jeśli chodzi o zwierzęta, większość z nich zmarła lub straciła zdolność reprodukcyjną. Jednak po latach las ten stał się ostoją dzikiej przyrody.
Ponieważ nie ma działalności człowieka, dzikie zwierzęta powróciły, a ludzie rozważali nawet ogłoszenie tego miejsca rezerwatem przyrody. Prawda jest taka, że pomimo katastrofy bioróżnorodność na tym obszarze na dłuższą metę wzrosła. Choć wydaje się to niewiarygodne, zagrożone niedźwiedzie, rysie, wilki i ptaki odzyskały swoje terytorium po zajęciu ich przez człowieka.
Chociaż może to brzmieć idealnie, większość z tych zwierząt ma niską średnią długość życia i wady rozwojowe, które utrudniają ich rozmnażanie.
Niektóre zmiany wywołane promieniowaniem są zaskakujące, na przykład zmiana wzorców w pajęczych sieciach.
Trudne warunki dla psów w Czarnobylu
Jednak inne zwierzęta (głównie psy) wędrują po ulicach, które kiedyś zostały dotknięte katastrofą nuklearną. Są potomkami psów, które nie mogą opuścić skażonego obszaru. Udało im się przeżyć i żyć wśród popiołów.
Psy te nie miały łatwego życia, ponieważ ich rodzice zostali oddzieleni od właścicieli, których obserwowali, jak wsiadają do autobusów i na dobre opuszczają teren. Tymczasem ich potomstwo musiało żyć z dzikimi zwierzętami bez pomocy człowieka. Na przykład Tarzan to szczeniak, którego matkę pożarły wilki. Teraz opiekują się nim przewodnicy w Czarnobylu.
Warunki też nie są łatwe. Oprócz wysokiego poziomu promieniowania, który zmniejsza płodność i długość życia tych zwierząt, nie ma wielu miejsc, w których można się schronić podczas ostrych zim, które nękają ten region Europy Wschodniej. Większość psów w Czarnobylu nie osiąga wieku sześciu lat z powodu radioaktywności, która wpływa na ich ciała.
W rzeczywistości wiele zwierząt zostało uśpionych po katastrofie. Jednak niektórym udało się przeżyć, aszacuje się, że na obszarze 2600 kilometrów kwadratowych jest 300 zdziczałych psów. Psy w Czarnobylu praktycznie przewyższają liczebnie mieszkańców, więc większość z nich nie ma właścicieli.
Przewodnicy wycieczek — nadzieja dla psów z Czarnobyla
Na szczęście psy mają wsparcie przewodników wycieczek i małą turystykę w okolicy. Są blisko kawiarni, które wykorzystują tę historyczną lokalizację dla turystyki w Europie.
Przewodnicy wycieczek założyli również małe schroniska dla zwierząt. Stały się one małymi oazami, gdzie psy mogą jeść resztki jedzenia i mieć miejsce do spania podczas surowych ukraińskich nocy. Jednak ludzie ci żałują, że nie ma większej współpracy humanitarnej dla tych zwierząt.
Turyści kochają psy, chociaż niektórzy patrzą na nie z podejrzliwością ze względu na poziom skażenia nuklearnego. Chociaż życie z nimi nie wydaje się ryzykowne, niektórzy przewodnicy unikają ich, aby uniknąć problemów. Jednak większość nie może oprzeć się urokowi tych zwierząt, które szukają tylko towarzystwa, jakie kiedyś miały.
Przyszłość dla psów z Czarnobyla
Niektóre organizacje pozarządowe, takie jak Fundacja Clean Futures, pomagają tym zwierzętom, tworząc kliniki weterynaryjne i szczepią te psy przeciwko takim chorobom, jak wścieklizna czy parwowirus . Założyli nawet jeden w starym zakładzie, pozwalając nielicznym mieszkańcom okolicy zabierać tam swoje zwierzęta. Również ta lokalizacja zapewnia opiekę bezpańskim psom.
Na szczęście bezpańskie psy w okolicy są kastrowane, aby kontrolować wskaźnik urodzeń. Nie mogą ratować psów z terenu ze względu na ryzyko, jakie niosą dla ludzkiego zdrowia. Jeśli jednak urodzi się więcej psów, zostaną skazane na życie w takich warunkach. Dlatego ostatecznym celem jest, aby w końcu nie było już psów wędrujących po Czarnobylu.
Niestety okazuje się, że tego rodzaju katastrofy dotykają zarówno zwierzęta, jak i ludzi.
Jednak na szczęście są ludzie, którym zależy na tym, aby psy z Czarnobyla były szczęśliwe i dobrze odżywione.