Mrówki Culona żyją w koloniach i dzielą kasty. Każdy z nich odgrywa szczególną rolę w rozwoju mrowiska, zwanego też „superorganizmem”, ze względu na stopień współpracy między jego członkami.
Ostatnia aktualizacja: 19 maja 2021 r.
Kiedy mrówki culona jednoczą się, przestają być jednostką i stają się kolonią, znaną jako „superorganizm”. duża rodzina zsynchronizowana w swoich małych umysłach, aby pracować nad wspólnym celem. Kiedy się spotykają, wszystkie inne zwierzęta schodzą z drogi.
Kolonie mrówek Culona to potężna siła, która żeruje i porusza się jak pojedyncze zwierzę. Są tak połączeni, że zachowują się jak autonomiczna istota; super organizm, który łączy się w celu wykonania określonych zadań. Ta wspólna praca przekształciła mrówki culona w prawdziwy triumf natury.
Dlaczego nazwa mrówek culona
Jej naukowa nazwa to Atta laevigatta,< /strong> gatunek błonkoskrzydłych z rodziny formicidae. Jest to również jedna z najczęstszych mrówek liściastych. Jego przydomek „mrówki culona” wynika z wyglądu fizycznego – duża, gładka, lśniąca głowa i „tył”, który jest również dość duży.
W Kolumbii gatunek ten znany jest jako „mrówka culona”. . W każdym razie w innych częściach świata – takich jak Argentyna i Ekwador – nazywa się „zompopo de mayo” , w Wenezueli „akango” , w Paragwaju „chicatana” i w Meksyku „cepe culón”.
Charakterystyka fizyczna
Culona mrówki mają wygląd fizyczny wszelkich błonkoskrzydłych lądowych, z wyjątkiem dość dużego tyłu, który ma ciemniejszy odcień niż inne normalne mrówki. Największą mrówką culona jest królowa, która może mierzyć 2,5 centymetra długości, podczas gdy robotnice są mniejsze, mierzą od 1,5 do 2 centymetrów.
Oprócz królowej, reszta członków kolonii to doskonałe robotnice. W ten sposób mogą zbudować duże mrowisko o głębokości 5 metrów, które rozciąga się do 100 metrów kwadratowych średnicy. Wejście do tego mini-miasta może mieć około 9 centymetrów szerokości. W końcu te gniazda przetrwają 50 lat.
Co jedzą mrówki culona?
Mrówki culona żywią się grzybami, które same uprawiają,< /strong> które z kolei pochodzą z tkanki liści, którą te mrówki przeżuwają. W odniesieniu do tego pokarmu można przytoczyć następujące ogólniki:
- Mrówki Culona hodują te grzyby w podziemnych ogrodach, które mogą osiągnąć 36 centymetrów szerokości i 1 metr głębokości.
- Uprawiane grzyby są jedynym pożywieniem dla królowej i jej larw.
- Uprawiane grzyby mają wygląd gąbki . Zawierają komórki zwane „gongilidią”.
- Grzyb pozostaje w stanie czystym, bez mrówka potrzebująca opieki.
- Mrówki robotnice culona żywią się sokiem liści, kiedy są cięte na małe kawałki.
Siedlisko i zachowanie
Kolonie, które mrówki culona budują to podziemne mini-miasta. W nich odbywa się cała akcja i opieka nad młodymi. Kiedy pracownicy wychodzą na powierzchnię, zwykle robią to w nocy – a rzadko w ciągu dnia. Wspinają się na wierzchołki drzew i swoimi szczękami tną liście w zakrzywiony sposób
Przycinane liście są proporcjonalne do ich ciała. W ten sposób noszą je na plecach, aby zabrać je do kolonii. Poza aktywnością w samym mrowisku, ta praca przyczynia się do rozkładu 20% liści drzew. Ponadto królowa zabiera na swój lot
godowy segment grzybów zrobionych z tych liści.
Kasty mrówek culona
mrówki culona są podzielone na 2 kasty: pierwsza to mrówki skrzydlate i płodne, czyli królowe i samce. Drugą są robotnicy lub reproduktory, odpowiedzialne za kształtowanie podziemnego gniazda i transportowanie ściętych liści.
Gdy diploidalna królowa (z pełnym zestawem genów) łączy się z haploidalnym samcem (połowa genów) w słynnym locie godowym, może założyć nową kolonię < span>z własnymi mrówkami robotnicami. Należy zauważyć, że lot godowy rozpoczyna się w porze deszczowej, zwykle gdy deszcz się kończy.
Taktyka mrówek culona
mrówki culona wykazały ich lojalność wobec pracy zespołowej i zsynchronizowanej komunikacji. Właśnie dlatego te małe błonkoskrzydłe słyną z rozwijania strategii-zmiany roli.
To zachowanie jest bardzo szczególnym sposobem pracy, który zaczyna się od zadanie hodowli grzybów przez młode mrówki. Kiedy te mrówki dojrzewają i zdobywają doświadczenie, wychodzą na powierzchnię i zaczynają ścinać liście.
Wrogowie mrówek culona
Te silne mrówki budujące mają wrogów, na których należy uważać i w tym konkretnym przypadku niebezpieczeństwo tkwi w 2 scenariuszach. Po pierwsze, kiedy królowa wyrusza w swój lot godowy, ona staje się preferowanym pokarmem nietoperzy i ptaków.
Ponadto mrowiska tego gatunku muszą stawić czoła naturalnym niebezpieczeństwom, takim jakpowodzie i ludzkie ręce, zwłaszcza gdy są chwytane w celu przygotowania potraw gastronomicznych. Jednak tym sprytnym małym wojownikom udaje się budować nowe kolonie, rozszerzając w ten sposób panowanie mrówek culona.
Jak widać, mrówki wykazują najwyższy stopień współpracy, zawarty w biologicznych skupiskach typu eusocjalnego. Każda mrówka nie jest jednostką, ale tylko częścią biologicznego superorganizmu, który porusza się razem w jednym celu: by przeżyć w czasie i rozwinąć gatunek.
Może Cię to zainteresować…
Przeczytaj to w Moje zwierzęta
5 interesujących faktów na temat mrówek-żołnierzy
Mrówki są doskonałym przykładem „społeczeństwo” zwierząt. Królowa, żołnierze i mrówki robotnice pełnią inną rolę w przetrwaniu kolonii.