Ta choroba rozszerza przełyk, powodując utratę mobilności do tego stopnia, że pies nie może połykać wody ani jedzenia.
Ostatnia aktualizacja: 18 października 2018 r.
Megaprzełyk u psów to choroba o ciężkim rokowaniu. Ogólnie rzecz biorąc, bardziej dotyczy psów niż kotów. Niestety bez odpowiedniego leczenia tego typu schorzenie może spowodować szereg powikłań, które mogą zagrozić życiu Twojego pupila.
Co to jest megaesophagus u psów?
Ten typ urazu jest definiowany jako poszerzenie i utrata ruchomości przełyku, a konkretnie przełyku psów. Ten rodzaj urazu może spowodować, że ten narząd całkowicie utraci mobilność, której potrzebuje do połykania jedzenia i płynów.
Rozszerzenie przełyku występuje częściej u ras dużych, takich jak dog niemiecki, owczarki niemieckie czy labrador retriever. Może to być również choroba wrodzona, co oznacza, że może rozwinąć się w momencie narodzin. Jednak rasami najbardziej predysponowanymi do urodzenia z megaprzełykiem są szorstkowłosy foksterier i sznaucer miniaturowy.
Przyczyny i objawy megaesophagus u psów
Najczęstszym objawem megaesophagus u psów jest zwracanie pokarmu zaraz po jedzeniu lub kilka godzin później. Inne objawy to:
- Wymioty
- Kaszel
- Wydzielina z nosa
- Wzmożony hałas podczas oddychania
- Utrata wagi</ li>
- Nienormalny wzrost lub utrata apetytu
- Nieświeży oddech
- Brak wzrostu
Jedna z najpoważniejszych konsekwencji megaesophagus to zachłystowe zapalenie płuc. Ten stan układu oddechowego występuje, gdy pokarm, ślina, płyny lub wymioty są wdychane bezpośrednio do płuc.
Megaprzełyk u psów może być wrodzony, co oznacza, że może mieć miejsce podczas rozwoju płodu. Jednak może to być również choroba wtórna, powiązana z innymi chorobami lub dziedziczna.
Niektóre z wtórnych przyczyn megaesophagus to:
- Choroby nerwowo-mięśniowe, takie jak zapalenie mięśni lub miastenia
- Guz w przełyku
- Obecność ciała obcego w przełyku psa
- Zapalenie przełyku
- Infekcje pasożytnicze
Diagnostyka i leczenie
Gdy weterynarz przeczytał historię kliniczną zwierzęcia , przeprowadzi pełną kontrolę i określi, czy pies ma tendencję do zwracania czy wymiotów, zgodnie z informacjami dostarczonymi przez właściciela. Znając te szczegóły, weterynarz może wykluczyć inne możliwe choroby trawienne.
Kształt, kolor i obecność niestrawionych cząstek stałych w wymiocinach psa będą również ważne dla ustalenia diagnozy. Ponadto innymi powszechnymi testami są próbki krwi i moczu, które pozwalają weterynarzowi wykryć, czy występują jakieś schorzenia.
Ezofagoskopia pomoże weterynarzowi usunąć wszelkie obce przedmioty, które utkwiły w przełyku Twojego zwierzaka. Mogą również ocenić, jak bardzo przełyk jest rozszerzony.
Jeśli chodzi o leczenie, główną strategią jest próba wyleczenia choroby podstawowej w przypadkach wtórnego megaprzełyku.
Jednak w niektórych przypadkach pies może wymagać operacji. Niestety, jeśli Twój pies nie może jeść, będziesz musiał karmić go przez sondę nosowo-żołądkową.
Jeśli leczenie paliatywne twojego psa jest czysto paliatywne, co jest dość powszechne w leczeniu wrodzonego przełyku olbrzymiego, powinnaś przewracać psa mniej więcej co cztery godziny. Ponadto daj im miękki materac i daj im płynną dietę.
