Jako mechanizm obronny przed odwodnieniem małpy żaby pokrywają się warstwą przypominającą wosk, zawierającą trujące substancje.
Ostatnia aktualizacja: 15 kwietnia 2021
Region neotropikalny ma największą różnorodność biologiczną płazów bezogonowych na świecie. Na tym obszarze zwierzęta przybrały bardzo różne kształty i style życia, a żaby drzewne wyróżniają się adaptacjami. W tej grupie żaby małpy są szczególnie godne uwagi, zarówno ze względu na ich biologię, jak i relacje z ludźmi.
Obecnie istnieje 16 gatunków żab małpich, wszystkie należące do rodzaju Phyllomedusa. Te płazy rozwinęły ekstremalne przystosowania do życia na drzewach. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o małpich żabach, czytaj dalej.
Cechy fizyczne żab małp
Chociaż istnieją pewne różnice między 16 istniejącymi gatunkami tego rodzaju, wszystkie mają pewne podobieństwa. Ich nazwa wywodzi się od ich wyglądu i proporcji, a także ich nadrzewnych nawyków. Te płazy są stosunkowo duże, od 7 do 12 cm (3 do 5 cali).
Największą z tych żab jest olbrzymia żaba małpi (Phyllomedusa bicolor). Gatunek ten jest na ogół smukły, ma dużą głowę i okrągłe, wyłupiaste, uderzające oczy.
Ich kończyny są bardzo długie i cienkie, kończą się dłońmi z 4 długimi palcami na przednich kończynach i 5 palcami na tylnych kończynach. Palce są przeciwstawne i wykończone samoprzylepnymi podkładkami, które pomagają im przyczepiać się do gałęzi i wspinać się na nie.
Ich głównym kolorem jest zielony, który w zależności od gatunku jest mniej lub bardziej ciemny i pokrywa grzbietową część zwierzęcia. Ponadto te żaby mają zwykle jasne wzory po bokach ciała, które mogą rozciągać się na ich kończyny.
Te odcienie po bokach są głównie pomarańczowe, żółte i czarne w zależności od gatunku. Z drugiej strony strona brzuszna jest zwykle mniej pigmentowana.
Siedlisko żab małpich
Te płazy żyją wyłącznie w Ameryce Środkowej i Południowej. Zamieszkują głównie lasy tropikalne lub subtropikalne oraz tereny zalewowe z bogatą roślinnością, która jest niezbędna dla ich biologii.
W przeciwieństwie do innych żab, zwykle nie żyją w wodzie, ale większość życia spędzają wysoko na drzewach, na wysokości od 0,5 do 4 metrów (1,5 do 6,5 stóp). Podobnie jak inne płazy mają bardzo porowatą skórę, dlatego żyjąc tak daleko od wody ryzykują odwodnienie.
Zachowanie żab małpich
Te żaby rozwinęły szereg przystosowań, aby uniknąć odwodnienia. Prowadzą głównie nocny tryb życia, więc dzień spędzają w ukryciu wśród liści, z nogami schowanymi blisko ciała. W rezultacie, oprócz unikania światła słonecznego i ograniczania parowania, są w stanie lepiej zakamuflować się w swoim otoczeniu.
Co więcej, niektóre gatunki są w stanie wydzielać przez skórę substancję podobną do wosku. Za pomocą tylnych nóg często i dokładnie rozprowadzają ten związek po całym ciele, tworząc warstwę izolacyjną.
Nie tylko chroni je przed wysychaniem, ale także zawiera toksyny, które działają jako mechanizm obronny przed drapieżnikami.
Podczas rozrodu małpożaby schodzą z wierzchołków drzew i osiedlają się w roślinności zbiorników wodnych, które często są tymczasowymi stawami. Składają jaja na szerokich liściach, do których pozostają przyczepione dzięki otaczającej je galaretowatej substancji. Żaby następnie składają liść wokół sprzęgła, tworząc małe gniazdo.
Po wykluciu kijanki wpadają do wody, gdzie kończą swój rozwój, aż osiągną proces metamorfozy. Po przemianie młode wspinają się na drzewa jako dorosłe żaby, gdzie będą mieszkać do końca życia. W stanie larwalnym żywią się materią roślinną, ale w postaci dorosłej łapią zdobycz wyciągającym językiem.
Związki z ludźmi
Jak wspomniano powyżej, kilka gatunków zawiera toksyny w wydzielinach przypominających woskowiną ich skóry. Te toksyczne substancje są tradycyjnie używane w rytuałach przez kilka rdzennych plemion na tych obszarach, które nazywają wydzieliny kambo lub sapo.
W tym celu polują na żaby i umieszczają je nad ogniem ze związanymi i rozciągniętymi kończynami, aby stresować zwierzę, aby wydzielać te substancje i umożliwić rdzennym ludziom ich zebranie. Następnie zwierzę jest zwykle wypuszczane.
Po uzyskaniu substancja jest nakładana na rany lub oparzenia i przechodzi do krwiobiegu. Skutki są zróżnicowane i obejmują wymioty, biegunkę i utratę przytomności. Może jednak wtedy działać jako środek przeciwbólowy i zmniejszać odczuwanie bólu. Dla tubylców ten rytuał przynosi między innymi szczęście i czyni z nich lepszych myśliwych.
Nawet jeśli te tradycyjne praktyki nie wydają się mieć poważnego wpływu na populacje Phyllomedusa, stosowanie toksycznych wydzielin staje się popularne jako alternatywna terapia bez wsparcia naukowego. Niektórzy używają go nawet do nielegalnego poprawiania wyników w wyścigach konnych. Tak więc na dłuższą metę może to stanowić zwiększone ryzyko dla ochrony małpich żab.
Może Cię to zainteresować…
Przeczytaj to w Moje zwierzęta
Odkryj 5 najmniejszych żab na świecie
Dzisiaj, chcemy Wam opowiedzieć o 5 najmniejszych żabach na świecie, które również przyciągają uwagę swoimi kolorowymi ciałami.