Ostatnia aktualizacja: 11 lipca 2018 r.
Leptospiroza u psów, znana również jako tyfus psi, jest chorobą zakaźną, która powoduje poważne zaburzenia w organizmie. Jest uważana za publiczną problem zdrowotny, ponieważ stwarza wysokie ryzyko infekcji wśród różnych gatunków i ma wysoki wskaźnik śmiertelności.
Obecnie leptospiroza u psów jest częściowo kontrolowana w Europie i Ameryce. Kontynenty te zmniejszyły liczbę diagnoz dzięki kampaniom szczepień zwierząt i bezpłatnemu leczeniu zarażonych osób.
Co to jest leptospiroza u psów?
Leptospiroza u psów jest chorobą bakteryjną, zakaźną i ciężką. Zdrowie publiczne uważa tę chorobę za największą chorobę odzwierzęcą na świecie, ponieważ atakuje gady, ptaki , płazy, ssaki, a nawet ludzie.
Choroba ta jest wywoływana przez kilka serotypów bakterii należących do rodziny Leptospiraceae z rzędu Spirochaetales. Te, które najbardziej dotykają psy, znane są jako Leptospira Canicola i Leptospira Icterohaemorrhagiae.
Geneza choroby
Patogen przedostaje się do organizmu przez błony śluzowe lub urazy skóry, a następnie przemieszcza się przez kilka części ciała, aż osiądzie w tkankach nerek i wątroby. Następnie pies eliminuje chorobę poprzez zainfekowany mocz, dzięki czemu jest w stanie zarazić każdego, kto się z nim zetknie.
Serotypy tej rodziny bakterii rozprzestrzeniły się na całym świecie, dotykając zwierzęta wszystkich gatunków. Powodują różne zespoły kliniczne, takie jak choroba Weila, gorączka 7-dniowa, gorączka żniwna, gorączka Fort Bragg, gorączka polowa i żółty łapacz szczurów. Leptospiroza to ogólna nazwa wszystkich tych zaburzeń i ich objawów klinicznych.
Jak psy łapią leptospirozę?
Jak wspomniano wcześniej, Leptospira rozprzestrzenia się w nerkach chorego zwierzęcia i jest następnie wydalany z moczem psa. Dlatego bezpośredni kontakt z zakażonym moczem lub skażoną wodą i cząstkami podłogi jest główną przyczyną skażenia.
Szczury są głównymi żywicielami. Mogą przenosić te bakterie do środowiska bez żadnych objawów. Tak więc większość przypadków leptospirozy u psów i ludzi wynika z kontaktu z moczem zakażonego szczura.
Jakie są główne objawy leptospirozy u psów?
Okres inkubacji leptospirozy u psów i ludzi wynosi zwykle od jednego do trzech tygodni. W zdiagnozowanych przypadkach leptospirozy u psów występują dwa główne etapy objawowe.
I etap: objawy ogólne
Na początku leptospiroza u psów zaczyna się objawiać objawami ogólnymi, które mogą przypominać przeziębienie. Tak więc pies odczuwa bóle głowy, utratę apetytu, gorączkę, wymioty i/lub nudności, bóle mięśni i zmęczenie.
II etap: Specyficzne objawy według serotypu Leptospira
Na tym etapie najcięższe objawy występują u zwierzęcia, zgodnie z serotypem Leptospira. Po pierwszych objawach pies zwykle zaczyna wykazywać poważniejsze objawy zdrowotne, takie jak:
-
- Podrażnienie oczu
- Rakowce i błona śluzowa nosa
- Sztywność szyi
- krwotoki jelitowe i/lub płucne
- krwawa biegunka
- arytmia lub niewydolność serca
- niewydolność nerek
- trudności w oddychaniu
< /ul>
Postęp choroby
W miarę postępu choroby u psa mogą rozwinąć się ciężkie wtórne choroby, takie jak zapalenie opon mózgowych lub żółtaczka. Ta ostatnia zwykle powoduje żółtawe zabarwienie oczu i skóra.
Ważne jest, aby natychmiast udać się do weterynarza, jeśli zwierzę wykazuje jakiekolwiek zmiany w swoim normalnym zachowaniu. Dlatego możesz uzyskać wczesną diagnozę, która daje jasny obraz choroby i zwiększa możliwości leczenia bez żadnych komplikacji zdrowotnych.
Jak zapobiegać leptospirozie u psów
Zapobieganie ma ogromne znaczenie, jeśli chodzi o powstrzymanie leptospirozy u psów i większości chorób odzwierzęcych. Z tego powodu szczepienie jest kluczowe, aby utrzymać zwierzę zdrowy i chronić dobro wszystkich wokół niego.
Jakie jest leczenie leptospirozy u psów?
Główne leczenie leptospirozy u psów obejmuje antybiotyki , które zwalczają infekcje bakteryjne, takie jak penicylina lub streptomycyna. Jednak w ciężkich przypadkach konieczne są większe środki, aby wyleczyć i/lub zatrzymać uszkodzenie wątroby i nerek, a także wybrać dietę niskobiałkową.
Warto więc pamiętać, że weterynarz jest jedynym profesjonalistą, który powinien przepisać konkretne i właściwe leczenie każdemu zwierzęciu.
