Lampart morski

Hej dzięki wam mamy juz ponad 1200 subów.

Subskrybuj

Dzikie, Hydrurga, Lądolód, Uncategorized

Klasyfikacja naukowa Leopard Seal

Królestwo: Zwierzęta
Typ: Gromada
Rząd: Mammalia
Order: Carnivora
Rodzina: Phocidae
Rodzaj: Hydrurga
Nazwa naukowa: Hydrurga Leptonyx

Stan ochrony fok lamparta

Bliski zagrożenia

Lokalizacje lampartów fokowych

Antarktyda
Ocean

Leopard Seal Fakty

Główna zdobycz

Pingwin, ryba, kałamarnica

Siedlisko

Zimne wody półkuli południowej

Drapieżniki

Człowiek, rekiny, orka

Dieta

Carnivore

Średnia wielkość miotu

Styl życia

Herd

Ulubione jedzenie

Pingwin

Rodzaj

Ssak

Slogan

Najbardziej agresywny gatunek fok świata!

Charakterystyka fizyczna fok lamparta

Kolor

Szara
Czarna

Rodzaj skóry

Futro

Prędkośćmaksymalna

18 mph

Długość życia

20-24 lata

Waga

200–591 kg (440–1300 funtów)

Obrazy lampartów fokowych

Przejrzyj wszystkie nasze obrazy lampartów morskich w galerii.

Zobacz wszystkie zdjęcia lampartów morskich!

Szukaj

Niezdarny na lądzie, ale pełen gracji w morzu, lampart morski to świetnie wyszkolony drapieżnik, który rozwija się w lodowatych wodach Antarktydy.

Ten niezwykle charakterystyczny gatunek ma zestaw niepowtarzalnych cech, które pomagają mu przetrwać na wolności, w tym tłuszcz i płetwy. Dzięki niewielu naturalnym drapieżnikom i dużej ilości pożywienia lampart morski oswoił jedno z najbardziej niegościnnych środowisk na naszej planecie. Jednak niewiele osób kiedykolwiek widziało go z bliska, ponieważ bezpośredni kontakt z ludźmi jest rzadki i ulotny. To pozwoliło lampartom rozmnażać się w morzach najbardziej wysuniętych na południe krańców planety.

5 faktów o fokach

Chociaż lamparty morskie mają małe pazury na płetwach , w rzeczywistości to ich duże zęby pozwalają im zabijać i konsumować większą zdobycz.

Według National Oceanic and Atmospheric Administration czaszka lamparta morskiego ma kształt gad niż foka. Ich pysk jest również ogromny w stosunku do wielkości ciała.

Lamparty morskie wyczuwają otaczające środowisko swoimi krótkimi wąsami. Biolodzy byli w stanie określić ostatni posiłek foki, analizując skład chemiczny wąsów.

Te foki nie mają zewnętrznej nausznika. Zamiast tego mają proste otwory po obu stronach głowy, które prowadzą do przewodu słuchowego.

Aby lepiej radzić sobie z ciśnieniem wody, lamparty morskie mogą zapadać się w płucach przed nurkowanie pod wodą.

Naukowanazwa lamparta morskiego

Naukowa nazwa lamparta morskiego to Hydrurga leptonyx. Hydrurga oznacza pracownik wodny, a leptonyx po grecku oznacza smukły lub o małych pazurach. Lampart morski jest jedynym żyjącym gatunkiem z rodzaju Hydrurga. Należy również do rodziny Phocidae, czyli fok bezusznych lub prawdziwych. To odróżnia je od uszatek z rodziny Otariidae. Lampart morski jest najbliżej spokrewniony z foką Weddella, foką krabożerną i foką Ross, z których wszystkie żyją na Antarktydzie.

Foki te są w rzeczywistości rodzajem drapieżników – rzędu ssaków, dla których koty, psy i niedźwiedzie należą. Foki prawdopodobnie oddzieliły się od reszty drapieżników około 50 milionów lat temu. Od tego czasu ewoluowały specjalne adaptacje, aby dostosować się do życia w wodzie. Większa grupa fok, płetwonogich, obejmuje również lwy morskie i morsy.

Wygląd lamparta

Lamparty morskie to długie, gładkie, mięsożerne ssaki z zaokrągloną głową, dużym pyskiem, duże usta i płetwy na wszystkich czterech stopach (które obejmują zarówno łokcie, jak i kolana). Pokryty cienkim futrem gatunek ten można rozpoznać po ciemnoszarym lub czarnym kolorze na głowie i grzbiecie oraz białym lub jasnoszarym wokół brzucha. Najbardziej charakterystyczną cechą tego gatunku są czarne plamy wokół białych części ciała. Ten wzór przypomina dużego kota, od którego pochodzi.

Te foki mogą osiągać ponad 12 stóp długości i ważyć ponad tysiąc funtów. To prawie tak ciężkie jak fortepian. To sprawia, że są to jedne z największych i najbardziej imponujących fok na świecie. W rzeczywistości samice znacznie przewyższają samce. Jest to przeciwieństwo niektórych płetwonogich, takich jak słonice, w których samce są większe niż samice.

Zachowanie lampartów

Lamparty morskie to w większości samotne stworzenia, które żyją i polują na własną rękę. Jedyny trwały kontakt z innymi fokami przez cały rok ma miejsce w okresie godowym. Często rywalizują ze sobą o zdobycie pożywienia, ale czasami mogą współpracować, aby zabić również zdobycz. Pomimo swojej samotniczej natury lampart morski jest jednak gatunkiem silnie wokalnym. Duży repertuar wezwań obejmuje tryle, szczekanie i jęki (które mogą się różnić w zależności od wieku), aby pomóc im w ustaleniu terytorium i przyciągnięciu potencjalnych partnerów. Wydaje się, że mają wyjątkowe zachowania i rytuały związane z pewnymi stylizowanymi wokalizami i dźwiękami.

Przez miliony lat ewolucji foki te nabyły specyficzne przystosowania, aby pomóc im radzić sobie z surowymi realiami zimnego środowiska morskiego. Gruba warstwa tłuszczu zapewnia specjalną izolację od lodowatych wód. Ich ciała są ukształtowane tak gładko, jak to możliwe, aby zminimalizować opór w morzu. Ich przednie płetwy, które są stosunkowo duże w stosunku do wielkości ciała, pozwalają im sterować z niesamowitą zwinnością i precyzją w wodzie, podczas gdy tylne zapewniają prędkość i poruszanie się z ruchem na boki. Uważa się, że podczas pływania mogą przez krótki czas poruszać się z prędkością do 25 mil na godzinę. Jednak lamparty morskie są bardzo niezdarnymi stworzeniami na lądzie. Muszą pchnąć się naprzód, wijąc się na brzuchach i podciągając ciała.

Na szczęście ich uciążliwy ruch na lądzie nie jest dużą przeszkodą. Lamparty morskie spędzają większość swojego życia w wodzie i wokół niej, od czasu do czasu wychodząc na lód, aby odpocząć, zapewnić sobie bezpieczeństwo i rozmnażać się. Podobnie jak walenie, lamparty morskie potrafią przetrwać długie wdechy tlenu. Przed nurkowaniem pod wodą foka może zapaść płuca, aby poradzić sobie z ciśnieniem wody. Wydaje się również, że we krwi mają wyższe stężenie cząsteczek magazynujących tlen. Jednak w przeciwieństwie do wielu innych płetwonogich, lamparty morskie nie nurkują szczególnie głęboko ani długo. Zwykle przebywają w odległości do kilkuset stóp od powierzchni.

Chociaż gatunek lamparta morskiego nie został dokładnie zbadany, ogólnie przyjmuje się, że foki (nawet samotne gatunki) są zabawnymi, inteligentnymi i ciekawskimi stworzeniami. Wydaje się, że mają wrodzoną zdolność wykonywania ograniczonych zadań i wykonywania poleceń. Niektóre gatunki (niekoniecznie lamparty) są trzymane w niewoli, aby bawić i uczyć ludzi o życiu morskim.

Siedlisko lamparta morskiego

Lampart morski żyje wyłącznie wokół wód Antarktydy. To jest jego dom przez cały rok. Jednak gatunek ten był obserwowany tak daleko, jak Ameryka Południowa, Australia, Nowa Zelandia i Republika Południowej Afryki. Ich życie kręci się wokół wierności paczce lodu i pobliskim wyspom. Mogą wędrować wokół swojego naturalnego zasięgu przez cały rok w odpowiedzi na obecność kr lodowych i ofiar.

Dietalamparta morskiego

Dieta lamparta morskiego składa się głównie z ryb i kałamarnic , skorupiaki, pingwiny (w tym gentoo i cesarze), ptaki morskie, a czasem nawet szczenięta innych gatunków fok. Swoimi ostrymi zębami, pazurami i dużymi, potężnymi szczękami te drapieżniki słusznie zasłużyły na reputację jednego z najbardziej zaciekłych morskich drapieżników. Są również jednym z nielicznych gatunków fok, które zjadają inne zwierzęta stałocieplne.

Kryl wydaje się być ulubionym pokarmem lampartów morskich. Wyewoluowali wyspecjalizowane zęby, które mogą odcedzać maleńką zdobycz z otaczającej wody podczas ruchu. Jednak lamparty morskie będą oportunistycznie atakować i zjadać wszystko, co uda im się znaleźć. Ich dieta może się zmieniać w zależności od pory roku i dostępności pożywienia. Aby złapać bardziej unikające zwierzęta, ci sprytni łowcy będą czekać na zdobycz lub podkradać się i porywać je bezpośrednio spod wody. Czasami będą musiały najpierw rozerwać ofiarę, zanim stanie się wystarczająco mała, aby można ją było zjeść.

Lampart foki drapieżne i zagrożenia

Lampart morski uważany jest za drapieżnika szczytowego, który kilka innych naturalnych drapieżników na wolności. Jednak jednym z nich jest orka. Te sprytne stworzenia będą polować na pieczęć samotnie lub w paczkach, wdrażając inteligentne strategie, aby je ruszyć i pochłonąć. Istnieją również doniesienia, że rekiny mogą czasami atakować lamparty morskie i zjadać je, ale faktyczne obserwacje drapieżnictwa lampartów morskich są stosunkowo rzadkie.

Ponieważ gatunek ten występuje w ekstremalnym środowisku na obrzeżach świata, ludzie nie są znaczącym zagrożenie dla nich, poza sporadycznym zaplątaniem się w sieci rybackie. Jednak długoterminowa zmiana klimatu może stanowić zagrożenie dla siedliska, od którego zależy przetrwanie gatunku. Jeśli lód Antarktydy stopi się lub rozproszy, zakłóci to wzorce rozrodu foki.

Rozmnażanielampartów morskich , dzieci i długość życia

Zwyczaje reprodukcyjne lamparta morskiego pozostają czymś tajemnicy dla biologów. Ponieważ dostęp do mroźnych środowisk Antarktydy jest trudny, faktyczne gody lamparta morskiego prawie nigdy nie były bezpośrednio obserwowane. Jednak na podstawie niektórych dokumentów można wywnioskować kilka faktów na temat zachowania reprodukcyjnego gatunku.

Gatunek ten rozmnaża się tylko raz w roku w miesiącach grudniu i styczniu. Uważa się, że samce lamparta morskiego będą wydawać pewne wokalizacje, aby przyciągnąć i zabezpieczyć partnera. Samce są często dość agresywne i terytorialne w rywalizacji o odpowiednie samice. Gdy para się sparuje, rzeczywisty proces krycia prawdopodobnie zachodzi w wodzie. Jednak samiec nie trzyma się przy narodzinach dziecka. Wyjeżdżał zwykle po zakończeniu cyklu godowego.

Samice lamparta morskiego mają długi okres ciąży, który trwa do około października lub listopada (około dziesięciu miesięcy). Nowonarodzona foka nazywana jest szczenięciem, a naraz rodzi się tylko jedna. Młode stworzenie może ważyć ponad 60 funtów prosto z łona matki. Przez następne cztery tygodnie samica jest odpowiedzialna za samodzielne wychowywanie i odsadzanie młodego szczenięcia. Większość tego czasu spędza na kry lodowej, gdzie szczenię jest w większości zabezpieczone przed potencjalnymi drapieżnikami. Szczeniak musi szybko nauczyć się pływać i polować, ponieważ wkrótce po odsadzeniu zacznie żyć samodzielnie. Dzięki temu samica może ponownie rozpocząć krycie w samą porę lęgową.

Niewiele wiadomo o rozwoju lamparta morskiego w dzieciństwie. Uważa się jednak, że osiągnięcie dojrzałości płciowej trwa zwykle kilka lat. Uszczelnienie Leopard został znany żyć do 30 lat w środowisku naturalnym, ale średnia długość życia może być mniejsza niż to.

Leopard Seal Populacja

Ze względu na trudności w geodezji w rejonie Antarktydy trudno jest dokładnie oszacować, ile lampartów żyje na świecie. Według Czerwonej Księgi Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN) lampart morski jest gatunkiem budzącym najmniejsze obawy. IUCN twierdzi, że na wolności jest co najmniej 35 000 osobników, ale może to być podliczenie. Według niektórych szacunków rzeczywiste liczby przekraczają 100 000, a nawet 200 000.

W przeciwieństwie do innych gatunków, na lamparta morskiego nie polowano tradycyjnie ze względu na jego tłuszcz i futro, co chroni go przed szybkim wyczerpaniem. Mimo to są chronione międzynarodowymi konwencjami przed polowaniem. Jednak utrata lodu morskiego Antarktydy może stanowić potencjalne zagrożenie w przyszłości, przerywając ich zachowania hodowlane.

Zobacz wszystkie 24 zwierzęta, których nazwy rozpoczynają się na literę L

Najczęściej zadawane pytania (FAQ) dla lampartów morskich

Jak niebezpieczny jest lampart morski?

Oprócz celów naukowych i badawczych, bezpośredni kontakt między ludźmi a lampartami morskimi jest niezwykle rzadki. Jednak ze względu na swój rozmiar i siłę człowiek nie chciałby antagonizować ani prowokować stworzenia. Odnotowano tylko kilka ataków lamparta morskiego, w tym jeden zgon w 2003 r. Związany z przypadkowym utonięciem. Jednak wraz ze wzrostem aktywności człowieka na Antarktydzie kontakt między ludźmi a lampartami może się zwiększyć.

Czy lamparty morskie zjadają niedźwiedzie polarne?

Niedźwiedzie polarne są o wiele za duże i niebezpieczne dla każdego stworzenia (szczególnie samotnego, takiego jak lampart morski).

Co jedzą lamparty morskie – czy są mięsożerne, roślinożerne czy wszystkożerne?

Lamparty morskie jedzą ryby, kalmary, skorupiaki, pingwiny, ptaki morskie i mniejsze foki. Ich głowy i szczęki są specjalnie przystosowane do diety mięsożernych, co czyni je jednym z najbardziej przerażających drapieżników w wodach Antarktyki.

Jak duża jest lampart morski?

Lamparty morskie wykazują dymorfizm płciowy, co oznacza, że samce i samice mają nieco inne cechy fizyczne. Typowy samiec ma około 10 stóp długości i waży ponad 600 funtów. Typowa samica ma około 12 stóp długości i waży do 1100 funtów.

Do jakiego królestwa należą lamparty morskie?

Lamparty morskie należą do Królestwa Animalia.

Do jakiego gromady należą lamparty morskie?

Lamparty morskie należą do rodzaju Gromada.

Co klasy, do której należą lamparty morskie?

Lamparty morskie należą do klasy Mammalia.

Do jakiej rodziny należą lamparty morskie?

Leopard Seals należą do rodziny Phocidae.

Co porządek zrobić Leopard Seals należy?

Leopard Seals należą do rzędu mięsożerny.

Do jakiego rodzaju należą Leopard Seals?

Leopard Seals należą do rodzaju Hydrurga.