Najciekawszy jest ładunek, który niesie ten chrząszcz. Chcesz wiedzieć dlaczego? Być może już zgadłeś.
Ostatnia aktualizacja: 24 marca 2019r.
Stworzenie, o którym dzisiaj będziemy mówić, jest powszechnie znane na całym świecie jako żuk gnojowy. Oprócz nazwy, istnieje wiele innych faktów na temat tego owada, które zdradzimy w tym artykule. Czytaj dalej, aby poznać wszystkie jego sekrety!
Co to jest chrząszcz gnojowy?
Termin „chrząszcz gnojowy” odnosi się do bardzo szczególnej grupy owadów. Należą do rzędu Coleoptera, który obejmuje około 375 000 różnych gatunków. Najbardziej znane Coleoptera o tej nazwie należą między innymi do rodzaju Scarabeus, do których należą S. viettei i S. laticollis. dwóch głównych przedstawicieli.
Morfologicznie mówimy o owadach średniej wielkości o mocnych nogach. Chrząszcz gnojowy wykorzystuje te nogi zarówno do chodzenia i kopania, ale także do kształtowania kulek obornika.
Zazwyczaj ich ciała mają intensywny metaliczny czarny kolor, chociaż mogą również mieć odcienie niebieskiego, zielonego, a nawet żółtego.
Jest oczywiste, że najbardziej charakterystyczną cechą tego Coleoptera jest jego koprofagiczne zachowanie: oznacza to, że żywi się ekskrementami. Ale to nie jedyne zastosowanie, jakie mają na łajno.
Do czego używają odchodów innych zwierząt?
Gdy tylko wykryją obecność ekskrementów, zwierzęta te przylatują do nich w dużych rojach. Łącząc kilka kawałków, mogą zredukować dużą stertę łajna wyprodukowanego przez duże zwierzę (takie jak słoń) w dywan z niestrawionego materiału włóknistego.
W tym momencie chrząszcz gnojowy odłamuje część materiału i zaczyna kształtować go w kulę za pomocą przednich nóg.
Sposób transportu piłki przyciąga wiele uwagi, ponieważ żuk gnojowy podpiera przednie nogi na ziemi i używa tylnych nóg do toczenia piłki w kierunku wykopanego przez siebie tunelu. Czasami, druga osoba pomaga w tym zadaniu. Innym razem kopią tunel tuż pod obornikiem, więc nie muszą przenosić kuli.
Gdy mają jedną lub więcej kulek, wydobywają płyn, aby się nim żywić. Ten płyn jest bogaty w składniki odżywcze i mikroorganizmy. Niemniej jednak kula gnojowa jest również kluczowa dla rozwoju ich larw. Kiedy się nagromadzą, chrząszcz gnojowy dzieli tę kulę na małe fragmenty. Samice wprowadzają tam pokładełko i składają jajo.
Te małe fragmenty są następnie polerowane, a fermentacja obornika zapewnia idealne warunki do rozwoju larw. Kiedy larwy są gotowe i kończą swoją metamorfozę, wynurzają się na powierzchnię w postaci dorosłej.
Żuki gnojowe poruszają się po Drodze Mlecznej
Choć może to zabrzmieć zaskakująco, ostatnie badania przeprowadzone na Uniwersytecie w Lund w Szwecji potwierdziły to. Aby dostać się do głównej galerii magazynowej na końcu tunelu, zwierzęta te wspinają się na szczyt kuli i zaczynają obracać swoje ciała we wszystkich kierunkach.
Za pomocą swoich małych oczu robią „migawki” pozycji ciał niebieskich i gwiazd oraz przechowują informacje w swoich mózgach. W rezultacie są w stanie znaleźć drogę do celu w niezawodny sposób.
Chociaż podobne zachowanie zaobserwowano już u innych owadów, po raz pierwszy pokazano te „migawki”, które robią chrząszcze. Jak dotąd jedynym owadem zdolnym do tego jest żuk gnojowy. Bez wątpienia wyjątkowe odkrycie.
Może Cię to zainteresować…
Przeczytaj to w Moje zwierzęta
Siedem najczęstszych gąsienic
Cylindrycznych ciał najczęstsze gąsienice mają różne kombinacje kolorów i wzory, które ostrzegają o ich toksyczności dla drapieżników.