Zanim adoptujesz norweskiego kota leśnego, powinieneś dowiedzieć się, czego potrzebuje, aby prowadzić szczęśliwe, zdrowe życie.
Ostatnia aktualizacja: 29 czerwca 2019 r.
Mimo że jest to wspaniała rasa, norweski kot leśny jest wciąż zaskakująco nieznany poza Skandynawią. Dzięki wyglądowi i łagodnemu temperamentowi rasa ta ma również fascynującą historię, która czyni ją jeszcze bardziej interesującą.
Pochodzenie i historia norweskiego kota leśnego
Norweski kot leśny często pojawia się w tradycyjnej skandynawskiej mitologii i legendach. Jedną z najbardziej znanych z tych legend jest to, że te koty były jedynym stworzeniem zdolnym do ciągnięcia karety bogini Freyi. Nawet bóg Thor nie mógł tego zrobić.
Wychodząc od mitów, istnieją dowody sugerujące, że kot norweski leśny jest jedną z najstarszych ras kotów na świecie. Jedna z pierwszych pisemnych relacji o nich pochodzi z 1599 r. od duńskiego mnicha Petera Friisa. Próbował napisać szczegółowy opis trzech rodzajów rysi w lasach Norwegii.
Ponieważ jest to tak stara rasa, nie wiemy zbyt wiele o jej pochodzeniu. Ale najbardziej prawdopodobną odpowiedzią jest to, że ich przodkami były dzikie koty, które Wikingowie przywieźli ze sobą podczas morskich podróży. Czemu? Teoria głosi, że przyprowadziliby je, aby utrzymać w ryzach populacje szczurów na ich łodzi.
Tak stara, jak to tylko możliwe, rasa uzyskała swoje pierwsze oficjalne uznanie dopiero w latach 30. XX wieku. Dopiero w latach 70. pojawił się oficjalny standard opublikowany przez Fédération Internationale Féline.
Ale nawet po tym oficjalnym uznaniu norweski kot leśny wciąż nie jest zbyt dobrze znany poza Europą. Co więcej, niektóre teorie mówią nawet, że ta rasa może mieć związek z hodowlą Maine Coon, jednego z najpopularniejszych typów kotów na całym świecie!
Cechy norweskiego kota leśnego
Jest to mocna, duża rasa kota. Jako dorośli mogą ważyć prawie dwadzieścia funtów. Ich ciała mają grube mięśnie, duże kości i mocne pazury. Oznacza to, że mają dużą elastyczność i precyzję w swoich ruchach i są świetnymi wspinaczami.
Niektóre z ich bardziej interesujących cech fizycznych to trójkątna głowa, wysoki zad, długie ogony i spiczaste uszy, które sprawiają, że wyglądają bardzo podobnie do rysi.
Koty norweskie leśne mają długą, grubą, podwójną sierść. Ich wewnętrzna sierść jest puszysta, gęsta i bardzo przylega do ciała, co chroni je przed zimnem i innymi złymi warunkami pogodowymi. Ich płaszcz zewnętrzny jest miękki, długi, jedwabisty i może mieć jednolity kolor lub wzory w wielu kolorach.
Uznane kolory zgodnie z oficjalnym standardem to: niebieski, czarny, czerwony, srebrny, złoty, kremowy, kremowy niebieski i brązowy. Norma rozpoznaje również koty o sierści tygrysiej, dwukolorowej i trójkolorowej.
Charakter i temperament
Mogą wydawać się dzikie, ale koty norweskie leśne są również bardzo uważne, przyjazne i inteligentne. Kiedy mieszkają z rodziną, zazwyczaj są zabawni, cierpliwi i serdeczni. Czują się też opiekuńczymi właścicielami i domem. To także aktywna rasa kotów, która uwielbia biegać, wspinać się i chodzić na zewnątrz.
Ze względu na swoje instynkty opiekuńcze rasa ta może czasami działać terytorialnie. Zwykle oznacza to bycie sceptycznym lub nieśmiałym wobec obcych. Dlatego najlepiej jest uspołecznić norweskiego kota leśnego jako kociaka i nauczyć go interakcji z ludźmi i bodźcami wokół niego.
Pielęgnacja kotów norweskich leśnych
Rasa ta zrzuca sierść tylko raz w roku, co znacznie ułatwia pielęgnację ich sierści i utrzymanie domu w czystości. Eksperci nadal zalecają szczotkowanie co najmniej dwa razy w tygodniu, aby zapobiec gromadzeniu się brudu i martwej sierści oraz zapobiegać tworzeniu się węzłów.
Musisz również zadbać o dobrą higienę jamy ustnej, aby zapobiec powstawaniu płytki nazębnej i innych schorzeń jamy ustnej, takich jak zapalenie dziąseł. Najlepiej myć zęby kota dwa do trzech razy w tygodniu, aby zapobiec gromadzeniu się pokarmu między zębami a dziąsłami.
Jak powiedzieliśmy wcześniej, socjalizacja jest kluczowym elementem wychowania norweskiego kota leśnego. Pomoże to uniknąć wszelkich problemów behawioralnych i wypadków związanych z ich instynktami terytorialnymi.
Zdrowie i oczekiwana długość życia
Rasa ta jest ogólnie zdrowa i wytrzymała, i przy odpowiedniej opiece nie będzie chorować zbyt często. Niestety, istnieją również pewne schorzenia dziedziczne, na które należy zwrócić uwagę, a także rzeczy, które są wspólne dla kotów w ogóle. Na przykład:
- Furballe w przewodzie pokarmowym
- Kardiomiopatia przerostowa
- Dysplazja stawu biodrowego
- Infekcje dróg moczowych
- Glikogen choroba spichrzeniowa typu IV
- Problemy z siatkówką
Oczekiwana długość życia norweskich kotów leśnych wynosi około 14-18 lat. To może się jeszcze bardziej rozciągnąć, jeśli zapewnisz mu odpowiednią opiekę i opiekę medyczną przez całe życie.
Może Cię zainteresować…
Przeczytaj to w Moje zwierzęta
5 największych ras kotów
Wśród największych kotów, warto wiedzieć, że urodziły się jako krzyżówka kotów udomowionych i zdziczałych