Badanie przeprowadzone przez University of Sydney pokazuje, że kolor psa labrador może wpłynąć na długość jego życia. Więcej powiemy w dzisiejszym artykule.
Ostatnia aktualizacja: 8 maja 2019 r
. Badanie wykazało, że czekoladowe labradory będą żyć krócej niż czarne lub białe labradory. To pokazuje, że kolor psa może wpłynąć na jego oczekiwaną długość życia. Chów wsobny jest głównym czynnikiem ryzyka.
Dokładne badanie koloru psa
Uniwersytet w Sydney wykorzystał 33 000 labradorów rasy labrador retriever mieszkających w Wielkiej Brytanii, aby wywnioskować, że odmiana w kolorze czekoladowym ma krótszą oczekiwaną długość życia. Ponadto badania wykazały, że labradory w kolorze czekolady są bardziej podatne na infekcje ucha i choroby skóry.
Średnia długość życia labradora wynosi 12,1 roku, czyli o 10% więcej niż labradora czekoladowego. Ten kolor, który jest recesywny w tej rasie, występuje tylko wtedy, gdy oboje rodzice są nosicielami genu, który go wyraża. Dlatego hodowcy zazwyczaj uciekają się do praktyk chowu wsobnego, aby uzyskać szczenięta w kolorze czekoladowym. W konsekwencji zmniejsza to różnorodność genetyczną labradora.
Chów wsobny wpływa nie tylko na czekoladowe labradory, ale na całą rasę jako całość. Dotyczy to szczególnie częstości występowania otyłości i dysplazji stawów biodrowych. Badanie oszacowało, że 8,8% labradorów w samej Wielkiej Brytanii ma nadwagę, szczególnie w przypadku wykastrowanych osobników męskich.
Niebezpieczne konsekwencje chowu wsobnego psów
Niestety chów wsobny wśród zwierząt jest dość powszechną praktyką wśród nieetycznych hodowców. Ze względu na podobieństwa w materiale genetycznym potomstwa z tych praktyk mogą mieć wadliwe geny lub choroby recesywne, które nie występowałyby w tradycyjnej hodowli.
Niektóre choroby autosomalne recesywne spowodowane tymi praktykami mogą poważnie wpłynąć na zdrowie psa: na przykład padaczka lub rak mogą być również spowodowane chów wsobny. Jednak niektóre psy wsobne mogą pozostać niezauważone lub może to w mniejszym stopniu wpływać na ich jakość życia.
Niezależnie od tego, każda z tych małych defektów ma charakter kumulacyjny. Oznacza to, że im częściej krzyżujesz spokrewnione osobniki, tym gorsze warunki zdrowotne i krótsza średnia długość życia będą miały szczenięta.
Najgorsze przypadki chowu wsobnego, według brytyjskiego stowarzyszenia Kennel Club, mogą prowadzić do bezpłodności lub śmierci szczeniąt. Testy genetyczne przyszłych rodziców mogą pomóc uniknąć utraty różnorodności genetycznej gatunku. Jednak odpowiedzialny zakup lub przyjęcie przez właścicieli jest ostatecznie najlepszym rozwiązaniem długoterminowym.
Może Cię to zainteresować…
Przeczytaj to w Moje zwierzęta
Niewidomy labrador retriever przetrwał tydzień w lesie
Z tej okazji przedstawiamy Wam historię przezwyciężenia, miłości i odwagi. Ta wiadomość dotarła do nas ze Stanów Zjednoczonych, gdzie niewidomy La…