Kolumbia i Wenezuela posiadają niesamowitą różnorodność anfauny, zwłaszcza jeśli chodzi o kolibry. Dowiedz się więcej już dziś.
Ostatnia aktualizacja: 2 kwietnia 2020 r.
Kolibry znajdują się na liście najmniejszych ptaków na świecie. Naszą uwagę przykuwa ich niewielki rozmiar, podobnie jak długie, spiczaste dzioby i sposób, w jaki żywią się nektarem. W Ameryce istnieje ponad 300 gatunków kolibrów. Na ogół żyją na obszarach zalesionych, gdzie mają dostęp do kwiatów i małych owadów. Dzisiaj przyjrzymy się bliżej cudowności i pięknu kolibrów Kolumbii i Wenezueli.
Rozmieszczenie geograficzne kolibrów
Kolibry są unikalne w Ameryce i występują na całym kontynencie. Większość gatunków żyje w Ameryce Środkowej oraz tropikalnej i subtropikalnej Ameryce Południowej.
Największe bogactwo tych ptaków występuje w wilgotnych tropikalnych i subtropikalnych lasach północnych Andów. Dlatego w Kolumbii i Wenezueli znajdujemy ogromną różnorodność kolibrów… ponad 200 gatunków!!
Kolibry Kolumbii i Wenezueli
Oczywiście nie możemy szczegółowo omawiać wszystkich kolibrów występujących w tych krajach Ameryki Południowej. Przyjrzymy się jednak niektórym z najciekawszych gatunków z tego regionu.
Niebieskobrody hełm
Oxypogon cyanolaemus to jeden z najtrudniejszych i najrzadszych do zauważenia kolibrów Kolumbii. W rzeczywistości gatunek nie był obserwowany w przyrodzie od 1946 roku i uważano, że wyginął. Ale na szczęście w 2015 r. naukowcy ponownie odkryli grzebień z niebieską brodą w marcu 2015 r.
Ten koliber mieszka w Sierra Nevada w Santa Marta. Jeśli naprawdę chcesz go zobaczyć, musisz wybrać się na specjalną wyprawę. Obejmuje sześć dni marszu około 60 kilometrów w celu dotarcia do regionu, w którym mieszkają.
Ten maleńki ptak ma długie, smukłe pióra i niebiesko-fioletowe gardło, które łączą się w kształt brody. Jednocześnie ma wydatny biały grzebień. Biała granica jego twarzy rozciąga się z tyłu głowy, wokół nakrycia nad uszami i w kierunku boku klatki piersiowej.
Mroczna gwiazda
Przez długi czas widziano tylko jeden okaz, i to w 1951 roku. wyginąć. Jednak w 2004 roku ktoś w końcu zauważył tego ptaka w kolumbijskim mieście Urrao.
Po tym odkryciu w 2005 roku powstał rezerwat przyrody Colibri del Sol, który obecnie obejmuje ponad 28 mil kwadratowych. Dzięki tym wysiłkom można teraz zobaczyć mroczną gwiazdę, odwiedzając stacje żywieniowe na terenie rezerwatu.
Od 2005 roku eksperci odkryli trzy dodatkowe subpopulacje, w tym jedną w Parku Narodowym Tatama. Jednak obszary zamieszkiwane przez te subpopulacje są nadal niewielkie. Według szacunków całkowita populacja tego gatunku kolibra wynosi około 250.
Sylfa wenezuelska
Źródło: Caripevirtual Wcześniej eksperci uważali tego ptaka za podgatunek sylfa długoogoniastego, rodzimego nie tylko dla Kolumbii i Wenezueli, ale także Ekwadoru i Boliwii. Jednak ostatnie odkrycia wskazują, że jest to niezależny gatunek, który współistnieje z długoogoniastym sylfem.
Sylf wenezuelski jest endemiczny dla Wenezueli.
W szczególności zamieszkuje szczyt Turimiquire na granicy stanów Sucre, Anzoátegui i Monagas, na Cerro Negro, najwyższej górze w stanie Monagas. Istnieją również niepotwierdzone dane dotyczące tego gatunku na półwyspie Paria na północy Wenezueli.
Podobnie jak inne gatunki kolibrów, gatunek ten wykazuje dymorfizm płciowy. Innymi słowy, mężczyźni i kobiety różnią się fizycznie. Łatwo jest zidentyfikować samce po niebieskiej plamie na ich gardle (ryngrafach), ciemnozielonej i lśniącej koronie.
Ale to, co najbardziej wyróżnia samce tego gatunku, to zewnętrzne pióra ogona, które są fioletowe u nasady, a następnie zmieniają kolor na niebieski na końcach. I dwa najkrótsze pióra środkowego ogona, które są zielono-niebieskie.
Reszta upierzenia samca jest głównie opalizująca na zielono, która jest najciemniejsza na czubku głowy. Upierzenie, które się utrzymuje, ma zielonkawo-brązowy kolor, z wyjątkiem czerwonawej plamy na gardle. Dziób sylfa wenezuelskiego jest czarny i stosunkowo krótki.
W przeciwieństwie do tego samica ma zielony grzbiet, niebieską gardło i zmarszczenie brwi oraz białą gardło, klatkę piersiową i brzuch. Jego ogon jest krótszy niż samca, ale nadal jest dość długi, ma zielony kolor i jest lekko rozwidlony.
Uwaga końcowa
Na kontynencie amerykańskim istnieje wiele różnych interesujących i atrakcyjnych kolibrów. Te, które opisaliśmy dzisiaj z Kolumbii i Wenezueli, to tylko kilka przykładów spośród mnóstwa, które można znaleźć w encyklopedii. Wystarczy przeprowadzić małe badania, a odkryjesz jeszcze więcej prawdziwego piękna.
Może Cię to zainteresować…
Przeczytaj to w Moje zwierzęta
Tui: Koneser Nektaru Nowej Zelandii Tui
jest jedyny członek rodziny Prosthemadera. Należąca do zakonu Passeriformes, swoją nazwę zawdzięcza językowi maoryskiemu.
