Klasyfikacja naukowa Orła Harpii

Królestwo

Animalia

Typ

Gromada

Rząd

Aves

Order

Accipitriformes

Rodzina

Accipitridae

Rodzaj

Harpia

Nazwa naukowa

Harpia harpyja

Stan ochrony orła harpii

• Bliski zagrożenia

Lokalizacje harpii orła

• Ameryka Środkowa
• Ameryka Południowa

Orzeł Harpia – Fakty

Imię młodych Pisklęta lub pisklęta

Zachowanie w grupie

• Małe rodziny

Ciekawostka Jeden z największych gatunków orłów na świecie!

Szacowana wielkość populacji Nieznane

Najbardziej charakterystyczna cecha Korona z piór

Inne imiona American Harpy Eagle

Rozpiętość skrzydeł 2 m (6,5 stopy) </d d>

Siedlisko Nizinne lasy deszczowe

Drapieżniki Inne orły harpii

Dieta Mięsożerca

Ulubione jedzenie Leniwce, małpy, jaszczurki, gryzonie, małe jelenie i ptaki

Częstę Imię Harpy Eagle

Lokalizacja Ameryka Środkowa i Południowa Hasło Szpon wielkości grizzly niedźwiedzie pazury!

Grupa Ptaki

Charakterystyka fizyczna orła harpii

Kolor

• Czarny
• Biały

Typ skóry

Pióra

Maksymalna prędkość

50 mph

Długość życia

25 do 35 lat na wolności

Waga

5 kg – 9 kg (11 funtów – 20 funtów)

Długość

89 cm – 102 cm (35 cali – 40 cali)

Wiek dojrzałości płciowej

4 lub 5 lat

Obrazy harpii

Przeglądaj wszystkie nasze harpie

Obrazy orłów w galerii.

Wyświetl wszystkie pliki

Obrazy harpii!

Orzeł harpia to przerażający drapieżnik, lojalny partner i opiekuńczy rodzic.

Mieszkający głęboko w lasach deszczowych zachodniej półkuli orzeł harpia jest uderzającą postacią. Dzięki czarno-białym kolorom, królewskiej koronie z piór i długim, eleganckim ogonem, gatunek ten zapewnia niepowtarzalny widok w swoim naturalnym środowisku. Pomimo malejącej liczby ludności jest obecnie szeroko rozpowszechniony na szerokim obszarze wokół południowej Ameryki. Jednak ciągła utrata siedlisk i polowanie może narazić go na trwałe wyginięcie.

5 Niesamowite fakty o harpii

• • Orzeł harpia jest ważnym symbolem kulturowym niektórych Kraje Ameryki Łacińskiej. Został nawet przyjęty jako narodowy ptak Panamy.

• • Gatunek został nazwany na cześć stworzenia z mitologii greckiej to był pół-człowiek, pół-ptak.

• • Harpia ma największe szpony spośród wszystkich gatunków orłów. Mają od 3 do 4 cali długości lub mniej więcej tej samej wielkości pazurów niedźwiedzia grizzly. To pozwala im podnieść dużą ofiarę z ziemi.

• • Może ręcznie unieść swoją kultową koronę z piór, gdy jest zagrożona .

• • Harpia to ptak o niezwykłych zmysłach wzrokowych, których może użyć do zlokalizowania małej ofiary z setek stóp dalej.

Nazwa naukowa Orła Harpii

Naukowa nazwa orła harpii to Harpia harpyja. Alternatywne nazwy tego gatunku obejmują amerykańskiego orła harpii i jastrzębia królewskiego. Gatunek został nazwany na cześć stworzeń pół-ludzkich i pół-ptaków ze starożytnej greckiej mitologii, być może dlatego, że zapewnił biologom i odkrywcom tak wyjątkowy widok. Orzeł harpia jest jedynym żyjącym przedstawicielem rodzaju Harpia. Najściślej spokrewniony jest z orłem czubatym (którego terytorium częściowo się pokrywa) i orłem harpią z Nowej Gwinei. Co więcej, należy do tej samej rodziny jastrzębiowatych, w tym jastrzębi, latawców, błotniaków, sępów i innych orłów.

Wygląd i zachowanie harpii

Harpia orły to ptaki, które można łatwo rozpoznać po ich charakterystyczne ubarwienie, w tym szara głowa, biały spód i czarne plecy, skrzydła i pierś. Nogi są w większości w kolorze białym z czarnymi paskami. Dziób, oczy i szpony są również koloru czarnego lub czerwonawego, a ich stopy są żółte. Na czubku głowy znajduje się bogata korona o długich czarnych rysach, którą można ręcznie unieść w razie zagrożenia.

Niektórzy naukowcy uważają również, że pióra koronne mogą pomóc skierować dźwięk do uszu ptaka. Orzeł harpia to jeden z największych gatunków orłów na świecie. Osoba może mierzyć do 40 cali i ważyć do 20 funtów – lub mniej więcej wielkości średniego psa. Samice są nieco cięższe niż samce, ale poza tym różnica między płciami jest niewielka. Orły harpia to niezwykle utalentowani myśliwi z bystrym wzrokiem i zdolnością do ostrożnego manewrowania skrzydłami przez gęste lasy. Ich niezwykły wzrok pozwala im dostrzec ofiarę mniejszą niż cal z odległości około 650 stóp.

Mają też dobry słuch, który rekompensuje ich stosunkowo słaby węch. Orły harpia mogą osiągać prędkość maksymalną około 50 mil na godzinę przez krótki czas, ale czysta prędkość nie jest ich mocną stroną. Ich długie pióra ogonowe ewoluowały głównie po to, aby pomóc im sterować i poruszać się po drzewach i roślinności. Orły harpia to samotne stworzenia, które wolą polować samotnie lub z partnerem hodowlanym.

Czasami pomocny będzie również dorastający nieletni. Mogą atakować zdobycz z góry lub z dołu, woląc uderzyć szybko, zanim ofiara zauważy ich obecność. Orły harpii komunikują się ze sobą za pomocą ograniczonego zakresu różnych wokalizacji i pokazów wizualnych, w tym gwizdów, kliknięć i rechotów. Wokół gniazda wydają się być bardziej głośne i prawie całkowicie milczące podczas polowań.

Siedlisko orła harpii

Orzeł harpia woli zasiedlać górne warstwy korony gęstych nizinnych lasów tropikalnych na półkuli zachodniej. Przemierza również otwarte równiny lub rzadkie lasy w poszukiwaniu pożywienia. Ten gatunek ma rzadki i nieciągły zasięg w Meksyku i Ameryce Środkowej. Jego główny zasięg rozciąga się na prawie całą Brazylię i niektóre sąsiednie kraje, takie jak Wenezuela, Kolumbia, Boliwia i Peru (bez górzystych regionów Andów). Orły harpia budują gniazda od 90 do 140 stóp nad ziemią, głównie na drzewach kapokowych lub jedwabno-bawełnianych, gdzie młode pisklęta są bezpieczne przed prawie wszystkimi potencjalnymi drapieżnikami z wyjątkiem innych ptaków.

Dieta harpii

Dieta harpii Orzeł składa się głównie z leniwców i małp – w tym kapucynów, wyjców i pająków – być może dlatego, że zwierzęta te są łatwiejsze do zauważenia z okonia na drzewach. Mogą również uzupełniać swoją dietę o jaszczurki, gryzonie, małe jelenie i inne ptaki. Ich niezwykle długie i ostre szpony pozwalają im szybko ujarzmić i zabić zdobycz, wywierając jednocześnie ogromny nacisk kilkuset funtów. Potrafią także jednym ruchem nurkowym wyrwać ofiarę ważącą do 17 funtów prosto z ziemi i unosić ją w powietrzu na krótkie odległości.

Jeśli ofiara jest zbyt ciężka, aby ją unieść, orzeł częściowo ją zje przed powrotem do gniazda. Ci cierpliwi łowcy mogą siedzieć w tym samym miejscu nawet przez cały dzień, czekając na pojawienie się ofiary. Ten gatunek może sobie pozwolić na bycie takim pacjentem. Może minąć nawet tydzień, zanim będzie trzeba ponownie karmić. A kiedy już zabije, może ucztować na szczątkach przez kilka dni naraz. Harpie odgrywają ważną rolę w kontrolowaniu lokalnych populacji drapieżnych, które mogą zagrozić innym gatunkom, jeśli zostaną pozostawione bez kontroli.

Harpia drapieżniki i zagrożenia

Dorosły orzeł harpia jest drapieżnikiem wierzchołkowym, który ma niewiele innych naturalnych zagrożeń w dziki. Z drugiej strony młode pisklęta są prawie całkowicie bezbronne i mogą stanowić kuszący cel dla innych ptaków drapieżnych. Dlatego jedno z rodziców musi przez cały dzień zachowywać czujność w obronie gniazda. Sama wysokość gniazda nad ziemią zapewnia prawie nie do zdobycia obronę przed dużymi kotami i innymi drapieżnikami lądowymi.

Największym zagrożeniem dla dalszego przetrwania orła harpii pozostaje zniszczenie lasów tropikalnych w wyniku wycinki i rolnictwa. Biorąc pod uwagę ilość miejsca wymaganą dla jego naturalnego terytorium łowieckiego, gatunek ten jest szczególnie narażony na utratę siedlisk. Orły harpia mogą również paść ofiarą myśliwego lub lokalnego rolnika, który może uważać je za szkodniki lub łatwe cele (nawet jeśli rzadko żywią się zwierzętami domowymi).

Rozrodczość orła harpii, dzieci i długość życia

Orły harpii są gatunkiem monogamicznym, który wydaje się tworzyć więzi na całe życie z wybranymi partnerami. Ich bardzo intymne okazywanie uczuć – w tym nawyk ćwierkania do siebie nawzajem lub zacierania rachunków. Uważa się, że może to służyć wzmocnieniu więzi między parą. Razem dzielą lub rozdzielają wiele obowiązków pary małżeńskiej. Jednym z najważniejszych zadań jest budowa gniazda składającego się z patyków, roślinności i sierści zwierzęcej o średnicy około półtora metra.

Niektóre pary mogą używać wielu gniazd przez lata, ale większość par woli używać tego samego gniazda każdego roku i stale je naprawiać i odbudowywać w razie potrzeby. Okres godowy rozpoczyna się wraz z porą deszczową około kwietnia lub maja. W pewnym momencie w tym okresie para zdecyduje się parować kilka razy w ciągu kilku dni. Po kryciu samica zwykle składa dwa jaja na raz, ale wychowuje tylko jedno pisklę. Jeśli wyklują się dwa pisklęta, rodzice zwykle zostawiają drugie na śmierć z głodu. Jeśli jednak pierwsze pisklę umrze, istnieje duża szansa, że ​​drugie przeżyje. Pełna inkubacja jaja zajmuje prawie dwa miesiące.

Samica przejmuje większość obowiązków inkubacyjnych, podczas gdy samiec najczęściej poszukuje pożywienia. Nowonarodzone pisklę pozostanie całkowicie białe przez pierwszą część swojego życia. Po sześciu lub siedmiu miesiącach pisklę stanie się pełnoprawne i zdobędzie wszystkie pióra. Oboje rodzice będą nadal opiekować się pisklęciem przez pierwsze 10 miesięcy jego życia. Ale nawet po tym, jak nauczą się radzić sobie same, młode ptaki mogą pozostawać w pobliżu swojego pierwotnego gniazda przez dłuższy czas.

Ze względu na długi czas rozwoju pisklęcia samica składa jaja tylko raz na dwa lub trzy lata. Osiągnięcie pełnego ubarwienia dorosłego zwykle trwa około trzech lat. Po czterech lub pięciu latach orzeł w końcu osiągnie pełną dojrzałość i zwykle przebywa w miejscu urodzenia. Orzeł harpia może żyć na wolności w dowolnym miejscu od 25 do 35 lat.

Populacja harpii

Czerwona Lista Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN), która określa stan ochrony wielu gatunków na naszej planecie , obecnie wymienia harpię jako bliskiego zagrożenia. Liczebność populacji, choć nie została dokładnie oszacowana, wydaje się spadać w większości krajów Ameryki Środkowej. Gatunek ten pozostaje bardziej wytrzymały we wnętrzu i bardziej oddalonych częściach Brazylii – choć rzadziej w pobliżu wybrzeży.

Jedno z badań sugeruje, że na wolności pozostaje mniej niż 50 000 osobników. Ciągła utrata i degradacja brazylijskiej Amazonii w celu rozwoju człowieka może spowodować większą presję na ten gatunek w jego głównym zasięgu. W ciągu 50 lat gatunek mógł już utracić nawet połowę swojego naturalnego siedliska.

Eksperci obawiają się, że w pewnym momencie utrata Amazonki może stać się nieodwracalna. Biorąc pod uwagę olbrzymi wysiłek potrzebny do wychowania jednego pisklęcia, liczby mogą być powolne, aby odzyskać siły, gdy zaczną spadać.

Wiele organizacji zajmujących się ochroną przyrody, takich jak Peregrine Fund, podejmuje wysiłki, aby zapobiec dalszej utracie populacji i ponownie wprowadzić gatunek do jego dawnego siedliska. Aby jednak zwiększyć liczebność harpii, władze lokalne będą musiały poczynić większe kroki w ochronie pozostałego siedliska lasu deszczowego przed dalszym zniszczeniem. Będą również musiały przywrócić to, co już zostało utracone.

Często zadawane pytania o Harpia Eagle

Jak duży jest orzeł harpia?

Harpia może mierzyć od 35 do 40 cali długości przy rozpiętości skrzydeł wynoszącej około sześciu stóp. Istnieje pewna zmienność w różnicach wielkości między osobnikami, a nawet płciami. Podczas gdy samce mogą ważyć średnio od 11 do 17 funtów, samice mogą ważyć średnio od 15 do 20 funtów.

Co je harpia – czy są mięsożernymi, roślinożernymi czy wszystkożernymi ??

Harpia orła żywią się głównie leniwcami i małpami, rzadziej gryzoniami, jeleniami i innymi ptakami. Dzięki ostremu wzrokowi i niezwykłej zdolności lotu zwierzę może dostrzec potencjalną ofiarę w baldachimie i wyrwać ją szponami z drzewa.

Gdzie żyją harpia?

Harpia orzeł żyje w nizinne lasy tropikalne w całej Ameryce Środkowej i Południowej. Jego zasięg rozciąga się nieco nierównomiernie od południowego Meksyku do północnej Argentyny.

Jak ewoluowały orły harpia?

Niewiele wiadomo na temat ewolucji orła harpii, konkretnie. Przodkowie gatunku prawdopodobnie dotarli na kontynent amerykański około 50 do 60 milionów lat temu. Oddzieliły się od podobnych gatunków kilka milionów lat temu. Zobacz wszystkie 33 zwierzęta zaczynające się na literę H

Często zadawane pytania  orzeł harpii

Czy orły harpii są roślinożercami, drapieżniki czy wszystkożerne?

Harpia Orły to drapieżniki, co oznacza, że ​​zjadają inne zwierzęta.

Do jakiego królestwa należą harpie orły?

Orły harpii należą do Królestwa Animalia.

Do jakiej grupy należą orły harpii?

Orły harpii należą do gromady Gromada .

Do jakiej klasy należą Harpie Orły?

Harpie Orły należą do klasy Aves.

Do jakiej rodziny do jakiego należą Harpie Orły?

Harpie należą do rodziny jastrzębiowatych.

Do jakiego rzędu należą harpie?

Orły harpii należą do rzędu jastrzębiowatych.

Jaki rodzaj okrycia mają orły harpii?

Orły harpii są pokryte piórami.

Jaki rodzaj okrycia mają orły harpii?

Orły harpii są pokryte piórami.

Gdzie żyją orły harpii?

Orły harpii żyją w Ameryce Środkowej i Południowej.

W jakim środowisku żyją orły harpii?

Orły harpii żyją nizinne lasy deszczowe.

Jakie są niektóre drapieżniki orłów harpii?

Do drapieżników orłów harpii należą inne orły harpii.

Jaki jest przeciętny rozmiar lęgów orła harpii?

Harpia orła zazwyczaj składa 1 lub 2 jaja.

Co jest ciekawego na temat Harpii Orłów ?

Orły harpii mają szpony wielkości pazura niedźwiedzia grizzly!

Jaka jest naukowa nazwa orła harpii?

Naukowa nazwa harpii to Harpia harpyja.

Jak nazywa się mała harpia?

Mała harpia nazywana pisklęciem lub pisklęciem.

Co to jest ba czy nazywa się Harpy Eagle?

Mały Harpia jest nazywany pisklęciem lub pisklęciem.

Jaka jest żywotność orła harpii?

Orły harpii mogą żyć na wolności od 25 do 35 lat.

Jak nazywa się małe orły harpii?

mała harpia nazywana jest pisklęciem lub pisklęciem.

Jaka jest rozpiętość skrzydeł harpii?

Harpia ma rozpiętość skrzydeł 2 m (6,5 stopy) .

Jakie jest inne imię dla Harpii?

Harpia jest również nazywana amerykańskim orłem harpii.

Ile harpii zostało na świecie?

Liczebność harpii nie jest znana.

Jak szybki jest harpia?

Harpia może podróżować z prędkością do 50 mil na godzinę.