Zrównoważony i o przyjemnym usposobieniu, Hamilton Hound jest psem myśliwskim, którym mogły cieszyć się tylko najbardziej uprzywilejowane klasy XVIII wieku.

Ostatnia aktualizacja: 05 maja 2020r.

Ogar Hamiltona jest silnym zwierzęciem o dobrych proporcjach i jest popularnym szwedzkim psem myśliwskim. Jego zrównoważony temperament i przyjemne usposobienie to dwie z jego najbardziej cenionych cech.

Początki ogara Hamiltona

W 1789 roku ludzie uważali ogara Hamiltona za przywilej, z którego mogły korzystać tylko najpotężniejsze klasy. Do XVIII wieku mieszkańcom nie wolno było mieć psów gończych. Dopiero po tym czasie w krajach takich jak Szwajcaria i Niemcy zaczęły pojawiać się różne rasy mieszane.
Pochodzenie psa Hamiltona –lub jego niemieckiej nazwy, Hamiltonstövare –wywodzi się z wystaw psów, które odbyły się w Szwecji w 1886 roku.

Książę Adolf Patrik Hamilton miał parę tych zwierząt, które są uważane za „rodziców” rasy.
Jednak wzorzec tej rasy pojawił się dopiero w 1921 r.w tym samym roku, w którym otrzymała nazwę Hamiltonstövare. Wcześniej ludzie znali psa jako Foxhound Szwedzki.
Rasa ta była ulubionym zwierzęciem wśród kultury popularnej w Szwecji.

W końcu istnieje historia, w której elf wraz z Hamiltonstövare o imieniu Karo pomagali gospodyniom domowym w wykonywaniu ich pracy. 

Cechy i morfologia psa Hamiltona

Prostokątny wygląd i proporcjonalne wymiary, pies Hamilton znajduje się w grupie 6 ras Międzynarodowej Federacji Kynologicznej.

Pies Hamilton ma długą głowę i trójkolorowe plamy na całym ciele. Jeśli chodzi o ich rozmiar, u mężczyzn mają od 21 do 24 cali wzrostu. Idealny rozmiar dla hodowców to 22,5 cala. Jeśli chodzi o kobiety, mają one od około 19 do 22 cali.

Jedną z cech, które standard rasy Hamilton Hound uważa za najbardziej, jest wyraźna obecność dymorfizmu płciowego. Dymorfizm płciowy odnosi się do zewnętrznego przejawu cech płciowych i męskich.

W przypadku psów najwyraźniejszym przejawem dymorfizmu płciowego jest zewnętrzna obecność męskich narządów płciowych. W przypadku psa Hamiltona fakt, że ten dymorfizm nie jest wystarczająco zauważalny, jest dość poważną anomalią.

To zwierzę, jak już wspomnieliśmy, ma trójkolorową sierść, która jest krótka i gładka,szczególnie w okolicy uszu i głowy. Jednocześnie sierść z tyłu ud psa i pod ogonem jest twardsza. Najczęstsze kolory to biały, rdzawy i czarny.

Ćwiczenia i opieka

Jak każdy pies myśliwski, pies Hamilton potrzebuje więcej niż dwóch spacerów dziennie, aby wypalić wszystko jego energia. Eksperci zalecają co najmniej godzinę intensywnych ćwiczeń fizycznych dziennie. Powinno to mieć miejsce w bezpiecznym i przestronnym miejscu, w którym pies może się swobodnie bawić bez konieczności chodzenia na smyczy.

Bez odpowiedniego ruchu zwierzęta te mogą nabrać destrukcyjnych zachowań. Jest to typowe u zwierząt, które nie mogą poruszać się tak często, jak powinny. Jeśli chodzi o pielęgnację sierści, Hamilton Hounds ma podwójną warstwę, co oznacza, że ​​wymagają cotygodniowego szczotkowania.

Jednak Hound Hound to silna rasa bez żadnych powiązanych chorób dziedzicznych. Główną troską właścicieli powinno być zapewnienie odpowiednich ćwiczeń i szkoleń, aby utrzymać aktywność swoich psów. I oczywiście upewnienie się, że ich dieta zawiera główne grupy składników odżywczych.

Kilka kluczy dotyczących szkolenia psów myśliwskich

Podsumowując, oto kilka kluczowych punktów dotyczących szkolenia psów myśliwskich, które mogą być szczególnie przydatne dla przyszłych właścicieli psów rasy Hamilton Hounds.

• Trening każdego zwierzęcia powinien obracać się wokół pozytywnego wzmocnienia. Jest to prawdziwe niezależnie od tego, czy szkolisz zwierzę do polowania, czy po prostu stosujesz pewien poziom dyscypliny. Korzystanie z pozytywnego wzmocnienia sprawi, że doświadczenie będzie przyjemniejsze i bardziej korzystne dla twojego psa.
• Upewnij się, że socjalizacja twojego zwierzęcia ma miejsce na wczesnym etapie. W ten sposób Twój zwierzak przyzwyczai się do otrzymywania i wykonywania instrukcji od swojego właściciela.
• Staraj się, aby szkolenie odbywało się w naturalnych warunkach, a nie tylko w sztucznych instalacjach. Zwierzęta muszą przyzwyczaić się do obecności wiatru, zdobyczy, zapachów itp.
• Bądź konsekwentny i cierpliwy. Aby osiągnąć swój cel, potrzebujesz czasu i ciężkiej pracy, zwłaszcza jeśli chcesz osiągnąć dobre wyniki.

Może Cię to zainteresować…

< span>Przeczytaj to w Moje zwierzęta
Jaki jest najlepszy pies myśliwski?
Chociaż obecnie nie cieszy się on dobrą reputacją, wiele osób wciąż poluje. Dziś pokażemy Wam najlepszą rasę psów myśliwskich. Czytaj!