Na wolności pozostały tylko dwie populacje tego podgatunku. Ich odizolowany styl życia doprowadził do chowu wsobnego, co poważnie wpłynęło na ich populację z powodu wybuchu choroby.
Ostatnia aktualizacja: 7 października 2018 r.
Chociaż wiele gatunków zasługuje na uwagę wszystkich, istnieją zwierzęta, których historia i relacje z ludźmi są szczególnie wyjątkowe. Jednym z tych zwierząt, które zasługuje na uwagę wszystkich, jest goryl górski (Gorilla beringei beringei).
Goryl górski: jego pochodzenie
Aby zobaczyć, jak wyjątkowy jest goryl górski, spójrz na jego klasyfikację. Termin „goryl” obejmuje dwa gatunki: goryl zachodni, który dzieli się na goryle nizinne i goryle poprzeczne.
Z drugiej strony istnieje goryl wschodni, który ma dwa podgatunki: goryl nizinny i goryl górski. Jednak w tym artykule przyjrzymy się bliżej goryl górski.
Goryl górski jest jednym z podgatunków goryla wschodniego, który składa się tylko z dwóch grup żyjących na wolności. Jedna grupa żyje w mitycznych górach Wirunga, które niedawno zostały przedstawione w filmie dokumentalnym. Drugi mieszka w lesie Bwindi w Ugandzie.
Kilka czaszek goryla górskiego zostało wysłanych do Europy w celu ich klasyfikacji. Przyrodnik Carl Akeley przekonał króla Alberta z Belgii do stworzenia parku narodowego w górach Wirunga.
George Schaller przeprowadził dogłębne badania na temat goryla górskiego, a jego śladem zajął się Dian Fossey. Fossey uczyniła gatunek znanym światu i poświęciła swoje życie, aby uratować go przed wyginięciem. Niestety jej praca spowodowała jej tragiczną śmierć.
Dlaczego goryl górski jest tak wyjątkowy?
Te goryle mają długie kępki włosów na plecach, znacznie gęstsze niż inne goryle. Fossey wspomniała w swoich notatkach, że ten naczelny żyje w nieprzebytych dżunglach otoczonych gęstą mgłą. Te dżungle od tysiącleci pozostają niewidoczne dla mieszkańców Zachodu.
Gatunek ten, całkowicie odizolowany, chowa się wsobnie od tysięcy pokoleń, co jest szkodliwe dla dzikich populacji. Chów wsobny to rozprzestrzenianie się podobnych genów, co zagraża całej populacji w związku z chorobami lub zmianami w środowisku.
Ponadto chów wsobny może prowadzić do chorób genetycznych lub wad rozwojowych. Dian Fossey wspomniała w swoich notatkach o tym, że gatunek ma deformacje, takie jak po sześć palców każdej dłoni. Jest to wyraźny przykład wpływu izolacji na geny.
Koszt uratowania goryla górskiego
Gatunek ten był na skraju wyginięcia. Wysiłki konserwatorskie Diana i innych naukowców doprowadziły do podwojenia liczebności populacji. Mimo to koszt jest wysoki. Zespół weterynaryjny znany jako lekarze goryli stale opiekuje się zwierzętami.
Sława, która pomogła Fossey nabrać rozpędu dla projektu, doprowadziła również do turystyki. Oznacza to, że goryle mają nie tylko opiekę weterynaryjną, ale także wiele kamer skierowanych na nie.
Pomaga to zarobić pieniądze na ich ochronę. Zwiększa jednak ryzyko przeniesienia chorób ludzkich na goryle.
Wirusy i choroby układu oddechowego zabiły wiele z tych goryli. Dlatego turyści muszą nosić maskę i trzymać się z dala od zwierząt.
Chociaż ten wyjątkowy sposób ochrony przyrody powodował sporadyczne incydenty z turystami, spokojny goryl rzadko czuje się zagrożony przez dziesiątki ciekawskich oczu, które towarzyszą swoim strażnikom w lesie.
Dziedzictwo Diana Fossey
Na początku, gdy Fossey zaczęła badać te zwierzęta, zdała sobie sprawę, że wkrótce znikną z powierzchni planety. Polowanie na zwierzęta, aby pokazać je w Ameryce i Europie, konflikty z ludźmi, kłusownictwo i utrata siedlisk poważnie wpłynęły na przetrwanie goryli górskich.
Fossey zrobił nie tylko badanie gatunku. Stworzyła także patrole strażników i psów, aby chronić je przed kłusownikami. Podobnie patrole usunęłyby wszelkie pułapki z siedlisk goryli.
Ponadto pracowała nad zachowaniem większej części siedlisk goryli i uczyła świat, jak ważne jest ratowanie tych zwierząt.
Wiele osób wierzy, że bez niestrudzonych wysiłków Dian Fossey goryl górski już by wyginął. Dziś ponad 800 okazów żyje w nieprzeniknionych dżunglach Afryki. Miejmy nadzieję, że ich populacja będzie nadal rosła.