Kotik

Hej dzięki wam mamy juz ponad 1200 subów.

Subskrybuj

Dzikie, Kotik, Słonowodne, Uncategorized

Naukowa klasyfikacja fok futrzanych

Królestwo: Animalia
Typ: Gromada
Rząd: Mammalia
Order: Carnivora
Rodzina: Otariidae
Rodzaj: Arctocephalus
Nazwa naukowa: Arctocephalinae

Stan ochrony fok futerkowych

Bliski zagrożenia

Lokalizacje fok futrzanych

Ocean

Fakty o fokach

Główna zdobycz Kalmary, ryby, ptaki

Cecha charakterystyczna Zewnętrzne nauszniki i krępa budowa

Siedlisko Zimne wody i kamienista kraina

Drapieżniki Lampart morski, rekiny, orka

Dieta Mięsożerca

Średnia wielkość miotu1

Styl życia

Stado

Ulubione jedzenie Kalmary

Rodzaj Ssak

Slogan

Znaleziony tylko na półkuli północnej!

Charakterystyka fizyczna fok futrzanych

Kolor

Brązowy
Szary
Czarny

Rodzaj skóry

Futro

Prędkośćmaksymalna </ dt>

27 mph

Długość życia

12-18 lat

Waga

105kg – 300kg (230lbs – 661lbs)

Długość

1,5m – 2 m (59 cali – 79 cali)

Zdjęcia fok

Kliknij wszystkie nasze obrazy fok w galerii.

Zobacz wszystkie zdjęcia fok!Foki, które potrafią chodzić po lądzieDziewięć oddzielnych gatunków fok futerkowych tworzy rodzaje Arctocephalus i Callorhinus. Podczas gdy osiem z nich należy do Artocephalus i żyje na morzach południowych, dziewiąty gatunek należy do Callorhinus i zamieszkuje północny Pacyfik. Wszystkie dziewięć gatunków to płetwonogie lub ssaki z czterema płetwami. Foki futerkowe wyewoluowały ze starożytnych niedźwiedzi i są bliskimi krewnymi współczesnych lwów morskich.

3 niesamowite fakty o fokach futerkowych

1. Pomimo swoich dużych rozmiarów foki mogą pływać z imponującą prędkością 15 mil na godzinę.2. Foki mają małe pazury na płetwach, które ułatwiają chwytanie na lądzie3. Niektóre foki mogą nurkować w oceanie do 800 stóp!

Nazwa naukowa

Południowe foki należą do rodzaju Arctocephalinae. Oto osiem nazw gatunków:

A. gazella: foka antarktyczna

A. tropicalis: subantarktyczne foki

A. galapagoensis: foka Galapagos

A. australis: południowoamerykańska foka

A. philippii: foka Juan Fernandez

A. townendi: foka Guadalupe

A. fosteri: nowozelandzka foka

A. pusillus: foka brunatna

Północny gatunek foki futerkowej, C. ursinus, należy do rodzaju Callorhinus.

Wygląd

Cechą wyróżniającą foki jest miękki, włochaty podszerstek. W dawnych czasach ta cecha sprawiała, że zwierzęta te były bardzo atrakcyjne dla myśliwych, którzy mogli sprzedawać futro z dopłatą. Wszystkie dziewięć gatunków mają uszy lub małżowiny uszne, w przeciwieństwie do innych rodzajów fok. Foki mają wąsy, które są również nazywane wibrysami. Ich głowy przypominają psy z długimi, spiczastymi pyskami. Mają mocne kończyny, które są długie jak foka, a tylne płetwy mogą obracać, aby sprawniej podróżować po lądzie. Przednie płetwy mają małe pazury, które chwytają, gdy są na lądzie. Ich przednie nogi działają jak wiosła podczas pływania. Są pokryte futrem z wyjątkiem płetw.

Te duże obszary bez futra pomagają fokom zachować chłód w czasie upałów. Sprawiają również, że foki są szybkimi i wydajnymi pływakami. Potrafią pływać do 15 mil na godzinę. Dla porównania, maksymalna prędkość pływania mistrza olimpijskiego Michaela Phelpsa wynosi około 6 mil na godzinę.

Samce niektórych gatunków fok mogą być nawet pięciokrotnie większe od samic. Samce mogą ważyć do 700 funtów, prawie tyle, co koń. Samice ważą od 100 do 200 funtów, czyli mniej więcej tyle, co dorosły człowiek. Samce fok mogą osiągać do 10 stóp długości, a samice średnio od czterech do pięciu stóp. Ponadto samce i samice niektórych gatunków mają różne cechy fizyczne. Na przykład ich futro ma różne kolory.

Te różnice między płciami nazywane są dymorfizmem. Większość młodych fok ma kolor ciemnobrązowy w chwili urodzenia. W ciągu kilku miesięcy topią swój pierwszy płaszcz i pojawia się jaśniejszy brązowy kolor. Wśród fok północnych samice mają plamę szarego futra na czerwono-brązowych piersiach i srebrzystoszarą na grzbiecie. Samce tego gatunku są brązowe lub czarne.

Zachowanie

Foki są ssakami i muszą oddychać powietrzem. Niemniej jednak spędzają w wodzie jak najwięcej czasu. Często pozostają w morzu miesiącami. Wiele rodzajów fok może wytrzymać 10 minut lub dłużej bez powierzchni. Niektóre potrafią nurkować na głębokość do 800 stóp. Jednak te ssaki nurkują średnio na około 100 stóp. Często pozostają zanurzone przez około pięć minut. Ludzie mogą nurkować tylko na 20-40 stóp bez sprzętu do nurkowania. Foki mają grubą warstwę tłuszczu pod skórą.

Pomaga im unosić się na wodzie. Działa również jako izolacja. Wraz z futrem tłuszcz chroni je przed mroźnymi temperaturami oceanu. Są szczęśliwi sami lub w małych grupach. Tylko w okresie lęgowym foki towarzyskie. To wtedy samce są najbardziej agresywne również w stosunku do innych samców. Czasami nawet gryzą ludzi, którzy podchodzą zbyt blisko.

Siedlisko fok futerkowych

Osiem gatunków fok zamieszkuje regiony przybrzeżne na półkuli południowej. Ich siedlisko obejmuje Australię Południową, Nową Zelandię, Afrykę, Wyspy Galapagos, Amerykę Południową i Antarktydę.Pozostałe gatunki żyją w rejonie Pacyfiku. Najbardziej wysuniętym na południe siedliskiem fok północnych jest południowa Kalifornia.

Występują na północ do Morza Beringa i występują również w morzach na północ od Japonii. Te ssaki morskie żyją głównie w oceanach. Jednak w okresie lęgowym większość czasu spędzają na skalistych wybrzeżach. Nie migrują regularnie, ale foki futerkowe będą podróżować po lądzie, jeśli brakuje pożywienia. Jeśli to konieczne, pokonają setki mil, aby znaleźć źródło pożywienia.

Pielęgnacja

Foki są mięsożerne i korzystają z szerokiej gamy różnych pokarmów na temat tego, co jest dostępne w ich środowisku. Jedzą ryby, kalmary, ptaki, takie jak pingwiny i kryl. Średnio samiec może zjadać całą tonę tych małych skorupiaków rocznie.Samce zazwyczaj przestają jeść w okresie lęgowym. Są zbyt zajęci kryciem się i obroną swojego terytorium przed innymi samcami. W rezultacie często tracą kilka funtów dziennie.

Drapieżniki i zagrożenie dla fok

Kilka zwierząt morskich poluje na foki, w tym rekiny , orki lub orki oraz inne rodzaje fok. Dwie z nich to lamparty morskie i foki szare. Lisy polują także na foki północne. Przez długi czas największym zagrożeniem dla populacji fok futerkowych był człowiek.

Kiedy nie było przepisów chroniących te ssaki morskie, myśliwi zarzucali na śmierć ogromną liczbę szczeniąt i dorosłych za ich grube skóry. Ludzie uwielbiali nosić foki i czapki w okresie po drugiej wojnie światowej. Chociaż obecnie istnieją przepisy chroniące foki przed myśliwymi, nie oznacza to, że są one wolne od zagrożeń. Zmiana klimatu i ocieplenie oceanów zagrażają ich naturalnemu środowisku, a komercyjne sieci rybackie wciąż nieumyślnie szkodzą wielu fokom każdego roku.

Rozmnażanie i dzieci

Każdego lata duże kolonie fok futerkowych gromadzą się wzdłuż wybrzeży w celu kopulacji. Byki alfa rywalizują o samice, które dodają do swoich basenów godowych. Jeden samiec może zażądać dla siebie 40-100 krów, często po wielu walkach z samcami.

Walczące samce ryczą, grożą fizycznie i gryzą inne samce, aby ustanowić dominację. Samce kojarzą się i rozmnażają z wieloma samicami w każdym sezonie godowym. Zazwyczaj samice rodzą dzieci w zeszłym sezonie wkrótce po przybyciu do żłobka, a zaledwie tydzień później są w stanie ponownie począć. Płód będzie wzrastał w matce w ciągu następnego roku.

To znacznie dłużej niż przeciętny dziewięciomiesięczny okres ciąży ssaków. Młode rodzą się na żywo w noworoczni na terenach godów w następnym sezonie.Nowonarodzone szczenięta ważą od 11 do 13 funtów, czyli prawie dwa razy więcej niż większość ludzkich dzieci. Szczenięta mogą chodzić i pływać wkrótce po urodzeniu. Ich matki zazwyczaj karmią młode, dopóki nie będą gotowe do ponownego porodu.Większość samic ma tylko jedno szczenię zamiast miotu. Samice niektórych gatunków, takich jak foki północne, mogą zlokalizować swoje młode pośród setek innych dzięki dźwiękowi głosu szczenięcia.

Żywotność foki

Foki z Pacyfiku czasami dożywają połowy dwudziestki. Jednak ich średnia długość życia wynosi poniżej 20 lat z powodu drapieżnictwa, czynników środowiskowych i rybołówstwa komercyjnego.Antarktyczne foki futerkowe mają podobną długość życia. Średnio kobiety dożywają około 25 lat. Samce mają średnio zaledwie 15 lat, czyli mniej więcej tyle co pies.

Populacja

Antarktyczny gatunek foki futerkowej jest obecnie największy. Najmniej fok ma gatunek Guadalupe. Ponieważ foki futerkowe spędzają większość swojego życia na morzu, szacowanie populacji jest nauką niedokładną. Jednak naukowcy mają pochodzić z następujących liczb: