Klasyfikacja naukowa wielbłąda dwugarbnego

Królestwo

Zwierzęta

Typ

Strunowce

Gromada

Ssak

Rząd

Parzystokopytne

Rodzina

Wielbłądowate

Rodzaj

Wielbłąd

Nazwa naukowa

Camelus Bactrianus

Stan ochrony wielbłąda dwugarbnego

• Zagrożony

Lokalizacje wielbłąda dwugarbnego

• Azja

Fakty o Wielbłąd dwugarbny

Pożywienie

Nasiona, trawa, cierniste krzewy

Cecha charakterystyczna

Grube futro i dwa garby

Siedlisko

Pustynie blisko wody

Drapieżniki

Człowiek, tygrys, jaszczurki monitorujące

Dieta

Roślinożerne

Średnia wielkość miotu

1

Styl życia

Stadne

Ulubione jedzenie

Trawa

Rodzaj

Ssak

Hasło

Wielbłąd z dwoma garbami!

Charakterystyka fizyczna wielbłąda dwugarbnego

Kolor

• Brązowy
• Przypalany

Typ skóry

Futro

Prędkość maksymalna

65 km/h

Długość życia

35 – 50 lat

Waga

600 kg – 816 kg (1322 funtów – 1800 funtów)

Wysokość

1,7 m – 2,1 m (5,5 ft – 7ft)

Dziki wielbłąd dwugarbny jest jednym z najmniej zbadanych zwierząt na świecie i zagrożonym wyginięciem!

Podwójnie -kumorowate nazywane są wielbłądami dwugarbnymi. Obecnie po planecie wędrują dwa gatunki: udomowione wielbłądy dwugarbne i dzikie wielbłądy dwugarbne. Niestety, dzikie baktriany balansują na krawędzi wyginięcia, a także należą do najmniej zbadanych zwierząt na Ziemi. Jeśli drastyczne środki nie zostaną wkrótce wdrożone, mogą przestać istnieć za 20 lat. I odwrotnie, udomowione wielbłądy dwugarbne dobrze się rozwijają, a ich populacja sięga milionów. Wielbłądy jednogarbne dromader są również liczne.

Dziesięć fascynujących faktów o wielbłądach dwugarbnych

• Ostatnie badania genetyczne ujawniły, że udomowione wielbłądy dwugarbne to inny gatunek niż dzikie. Uważa się, że rozeszły się one 1,1 miliona lat temu.

• Mieszkańcy dzisiejszego Afganistanu i Turkiestanu zaczęli oswajać wielbłądy dwugarbne w 2500 pne

• Dzikie baktriany to jedyne dzikie wielbłądy na świecie.

• • W starożytnych czasach arabskich jazda na wielbłądach była symbolem statusu.

• • • Wielbłądy dwugarbne mogą unieść 170 do 250 kilogramów (370 do 559 funtów) przez 47 kilometrów (30 mil) dziennie.
  • • W 1856 roku Zjednoczone Wojsko Stanów Zjednoczonych zainicjowało Camel Corps. Ale wybuchła wojna domowa, więc rząd porzucił projekt.
  • • Mongołowie organizują coroczny wyścig wielbłądów. Uczestnicy noszą tradycyjne stroje, a kolorowi komentatorzy na bieżąco informują o wyścigu na dziewięć mil na rogach byków.
  • • Wielbłąd łajno jest tak suchy, że można go użyć do rozpalenia ognia bez uprzedniego wysuszenia.
  • • Wielbłądy nie pocą się, dopóki ich temperatura ciała nie osiągnie 106 stopni Fahrenheita.
  • • Starożytne Grecki filozof Arystoteles po raz pierwszy opisał wielbłądy w swojej książce „Historia zwierząt”.

Nazwa naukowawielbłąda dwugarbnego

Camelus ferus to naukowa nazwa dzikich wielbłądów dwugarbnych , a Camelus Bactrianus to naukowa nazwa udomowionych wielbłądów dwugarbnych.Camelus pochodzi z łaciny. Lingwiści uważają, że słowo to wyewoluowało z arabskiego wyrażenia jamala, które oznacza „znosić”. Bactrian, a co za tym idzie Bactrianus, odnoszą się do starożytnego regionu Azji zwanego Baktrią. Ferus odnosi się do „dzikiego”, co oznacza dziki.Mongolskie słowo określające dzikie baktrian to havtagai.

Wygląd i zachowanie wielbłąda dwugarbnego

Ciała wielbłądów są zbudowane tak, aby wytrzymać ekstremalne warunki i mogą przetrwać w temperaturach od 20 stopni Fahrenheita (-29 ° C) do 120 stopni Fahrenheita (49 ° C).

Wygląd wielbłąda dwugarbnego

Wiele osób uważa, że ​​wielbłąd garby to pojemniki na wodę, ale ich charakterystyczne guzki są w rzeczywistości wypełnione tłuszczem, do którego można uzyskać dostęp w chudych czasach. Kiedy tłuszcz jest osuszony, garby nie zachowują swojego kształtu.

Zamiast tego przewracają się na boki. Głowy wielbłąda dwugarbnego są prostokątne, ale czaszki dzikiego baktriana są bardziej płaskie. Ich nosy to muskularne wąskie szczeliny, które można zamknąć, aby zablokować brud i piasek.

Jednak pomimo małych nozdrzy, wielbłądy mają doskonały węch. Ich małe, włochate uszy i podwójny rząd rzęs również chronią przed żywiołami. Zestaw ukrytych powiek, z dwiema połówkami zamykanymi jak okna, służy również jako dodatkowe uszczelnienie. Dodatkowo ich krzaczaste brwi działają jak naturalne osłony przeciwsłoneczne. Wielbłądy dwugarbne mają nawet włosy na ustach, które chronią przed kolczastymi krzewami.

Udomowione baktriany noszą grube, kudłate futro, a na gardłach i szyjach kołyszą wielkie brody. Jednak futro dzikie jest cieńsze. Występują w różnych kolorach, od ciemnobrązowego po biały. Linienie zachodzi naturalnie, a futro ma tendencję do odpadania w dużych kępach, co w miesiącach wiosennych nadaje wielbłądom postrzępiony wygląd.Stopy wielbłąda są jednym z technologicznych cudów Matki Natury. Mają okrągłe kopyta z dwoma dużymi palcami, które równomiernie przenoszą ciężar.

Twarda zewnętrzna membrana chroni przed gorącym i kamienistym terenem, a wbudowane amortyzatory łagodzą ból podczas długich wędrówek. Wielbłądy dwugarbne mają od 225 do 350 centymetrów (7,38 do 11,48 stóp) długości.

Od szczytu garbu do ziemi mają około 213 centymetrów (6,9 stopy) wysokości i zwykle przechylają łuski od 300 do 1000 kilogramów (660 do 2200 funtów). Są to największe gatunki wielbłądów, największy ssak w ich rodzimym zasięgu, a samce są zwykle większe niż samice.

Garby na dzikich wielbłądach dwugarbnych są mniejsze i mają bardziej stożkowaty kształt niż u udomowionych baktrianów. Ponadto osobniki udomowione mają krótsze nogi i gładszą sierść. Ale oba gatunki mają potężne mięśnie, które pomagają zwierzętom pozostać wyprostowanymi, gdy wieją silne wiatry.

Zachowanie wielbłąda dwugarbnego

Wielbłądy dwugarbne są w ciągu dnia, co oznacza, że ​​śpią w nocy i pasza na pożywienie w ciągu dnia. Podróżują w paczkach zwanych stadami lub karawanami. Do 30 zwierząt może toczyć się razem z jednym samcem na czele, ale częściej spotyka się stada liczące od 6 do 20.

Po deszczu różne stada zbierają się nad rzekami, źródłami i innymi źródłami wody, aby się załadować, a pojedyncze zwierzę może wypić do 57 litrów wody podczas jednego siedzenia. To tak, jakby wypić całą beczkę piwa na raz!

Udomowione wielbłądy dwugarbne to ciepłe, przyjazne zwierzęta, które tworzą czułe więzi z ludźmi. Matki i dzieci są również wyjątkowo bliskie, a gdy nadchodzi śmierć, opłakują do sześciu miesięcy. Z drugiej strony dzikie baktriany są bardziej nieśmiałe. Zwykle uciekają, gdy ludzie się zbliżają i mogą szybko się rozproszyć! Chociaż wielbłądy mogą wydawać się ociężałe, zwierzęta mogą biec do 65 kilometrów (40 mil) na godzinę! Uważaj jednak, jeśli znajdziesz się blisko wielbłąda.

Podobnie jak ich kuzyni alpaki i lamy, wielbłądy dwugarbne plują. Ale to, co wydobywa się z ich ust, to nie ślina – to wymiociny!Wielbłądy są nie tylko doskonale przystosowane do trudnych warunków gruntowych, ale także doskonale pływają.

Wielbłąd dwugarbny Siedlisko

Dzikie wielbłądy dwugarbne pochodzą z suchych regionów Azji Środkowej. W szczególności trzymają się pustyni Gobi w północnych Chinach i południowej Mongolii. Obecnie przeważająca większość żyje na rezerwatach, w tym:

• • • Narodowy rezerwat przyrody Lop Nur Wild Camel
  • • Great Gobi: obszar ściśle chroniony
  • • Altun Shan Wild Camel Nature Preserve
  • • Aksai Annanba Nature Reserve
  • • Rezerwat przyrody Dunhuang Wanya Idun

Rezerwat Lop Nur był niegdyś miejscem testów jądrowych, ale nie wpłynął na wielbłądy. Jednak niedawna działalność górnicza na tym obszarze okazuje się szkodliwa. W związku z tym naukowcy współpracują z urzędnikami, aby przenieść wielbłądy do parku plejstoceńskiego na Syberii.

Baktrianie byliby zastępcą innego gatunku wielbłądów, który wyginął w tym regionie. Jeśli plan zadziała, przeprowadzka może być dobrodziejstwem dla gatunku. Jeśli chodzi o przeprowadzkę na Syberię, możesz się zastanawiać: „czy wielbłądy mogą żyć w zimnych i zaśnieżonych regionach?” Odpowiedź brzmi tak! Wielbłądy są bardzo elastyczne. Mogą wytrzymać upalne temperatury, mroźne warunki i wszystko pomiędzy. Udomowione baktriany żyją w całej Azji na farmach i rodzinach.

Dieta wielbłąda dwugarbnego

Wielbłądy dwugarbne są wszystkożerne w każdym znaczeniu tego słowa. Chociaż wolą jeść na krzewach – w tym trawach z piór, drzewach tamaryndowca i drzewach saksaulowych – zjadają wszystko, co znajdą. Wielbłądy nie zabijają innych zwierząt lądowych, ale zjadają zwłoki i wysysają szpik z kości. Zabiją też ryby. Jeśli nie ma mięsa ani roślinności, wielbłądy mają specjalne enzymy, które mogą trawić namioty, ubrania i buty.

Dzikie baktrianie radzą sobie ze słoną wodą lepiej niż jakiekolwiek inne zwierzę; jednak udomowione nie są tak odporne. Oba mogą jednak wydobywać składniki odżywcze ze śniegu i lodu, co jest naturalną umiejętnością, której wiele zwierząt nie posiada.

Wielbłądy dwugarbne mogą również czerpać wodę z roślin i kory. Mówiąc o wodzie, wielbłądy potrafią zrzucić ponad 100 litrów (22 galony) w mniej niż 10 minut! To odpowiednik wypicia 300 szklanek wody w 10 minut! Ze względu na ich zdolność do konsumowania tak dużej ilości naraz, wielbłądy potrafią wytrzymać tygodnie między karmieniami.

Dwugarbne drapieżniki i zagrożenia

Szare wilki są jedynymi naturalnymi drapieżnikami dzikich wielbłądów . Kiedyś polowały na nie tygrysy kaspijskie, ale od tego czasu wymarły regionalnie. Obecnie największym zagrożeniem dla gatunku są ludzie. W XIX wieku ludzie zaczęli polować na wielbłądy dwugarbne na mięso i skóry. W latach dwudziestych XX wieku populacja znacznie się zmniejszyła.

Urzędnicy ustanowili ograniczenia dotyczące kłusownictwa; jednak nielegalne polowanie pozostaje problemem. Co więcej, gdy ludzie wkraczają na terytorium wielbłądów, sytuacja się pogorszyła. Rolnicy strzelają do wielbłądów, które zbliżają się zbytnio do inwentarza żywego, a niektórzy używają nawet min lądowych, aby chronić swoje dobra.

Rezonowanie jest również niszczycielskie dla wielbłądów dwugarbnych na wolności. W Chinach toksyczność górnicza okazuje się szczególnie szkodliwa.Udomowione wielbłądy dwugarbne nie są w takim samym niebezpieczeństwie jak dzikie. Jednak niektórzy naukowcy obawiają się, że podwyższone tempo hybrydyzacji między baktrianami domowymi i dzikimi może prowadzić do degradacji genetycznej i dalszego szkodzenia dzikiej populacji.

Rozmnażanie wielbłądów dwugarbnych, dzieci i długość życia

Ponieważ dzikie baktriany są zagrożone, w trakcie jest kilka programów ochronnych.

Rozmnażanie wielbłądów dwugarbnych

Zima to okres godowy wielbłądów dwugarbnych. Aby przyciągnąć samice, samce wokalizują i przybierają niezręczne pozy. Wielbłądy osiągają dojrzałość płciową w wieku około pięciu lat i są wywoływane owulatorami, co oznacza, że ​​nie wypuszczają jaj, dopóki nie zostaną zapłodnione.

Ciąża trwa 13 miesięcy i zazwyczaj rodzą się co drugi rok. Matki zwykle rodzą jedno dziecko na raz, ale zdarza się, że bliźniaki zdarzają się rzadko. Jeśli zobaczysz samotnego wielbłąda, prawdopodobnie właśnie osiągnął dojrzałość płciową i szukał stada, do którego mógłby dołączyć.

Małe wielbłądy dwugarbne Mały wielbłąd dwugarbny nazywany jest cielakiem, a samce są czasami nazywane cielętami buhajami. Po urodzeniu nie mają garbów i ważą około 36 kilogramów (79 funtów) po urodzeniu.

Wielbłądy, które szybko się uczą, są przedspołeczne – co oznacza, że ​​mogą chodzić w ciągu kilku godzin od wejścia na świat. Cielęta pozostają z matkami przez trzy do czterech lat i karmią około półtora z nich. Pomocne i zaangażowane rodzeństwo, często pomaga wychowywać nowe dzieci, które przychodzą w tym czasie. Mamy i ich potomstwo tworzą silne więzi i opłakują wzajemną śmierć nawet do sześciu miesięcy.

Długość życia

Wielbłądy żyją zwykle od 40 do 50 lat. Chociaż nie można tego potwierdzić, w 2014 roku japońskie zoo Nogeyama poinformowało, że jeden z jego wielbłądów dożył 120 lat. , co czyni go najstarszym wielbłądem w historii.

Populacja wielbłąda dwugarbnego

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody na Czerwonej Liście klasyfikuje dzikie wielbłąda dwugarbne jako krytycznie zagrożone. Badacze szacują, że pozostało tylko 1400.

Londyńskie Towarzystwo Zoologiczne wymienia te zwierzęta jako ósmy najbardziej zagrożony duży ssak na świecie. Jednak udomowione wielbłądy dwugarbne są w znacznie lepszej kondycji. Około dwóch milionów z nich żyje w całej Azji, a wysiłki związane z hybrydyzacją to duży biznes w miejscach takich jak Kazachstan.

Zobacz wszystkie 84 zwierzęta, których nazwa zaczyna się na literę B

Wielbłąd dwugarbny – często zadawane pytania (często zadawane pytania)

Czy wielbłądy dwugarbne są mięsożercami, roślinożernymi czy wszystkożernymi?
Dwugarbny są wszystkożerne. Wolą jeść krzewy, ale w mgnieniu oka zjadają wszystko, co jest w pobliżu, w tym mięso, ryby i tkaniny.

W jaki sposób rolnicy i rodziny używają udomowionych wielbłądów dwugarbnych?
Sprzedaż wełny wielbłądziej jest dużym źródłem dochodu dla Mongołów. Używają również wielbłądów jako zwierząt jucznych do transportu towarów i zapasów.

Jakie są trzy gatunki wielbłądów?
Trzy gatunki wielbłądów chodzą obecnie po planecie. Należą do nich:

• Wielbłądy dromader

• Udomowione wielbłądy dwugarbne

• Dzikie wielbłądy dwugarbne

Wielbłądy dwugarbne mają jeden garb, a wielbłądy dwugarbne dwa.

Dlaczego wielbłądy dwugarbne mają dwa garby?
Wielbłądy dwugarbne mają dwa garby magazynujące tłuszcz. Zwierzęta uzyskują do niego dostęp w czasach głodu i przekształcają tłuszcz w składniki odżywcze, energię i wodę.

Do jakiego królestwa należą wielbłądy dwugarbne?
Baktrian Wielbłądy należą do Królestwa Animalia.

Do jakiego gromady należą wielbłądy dwugarbne?
Wielbłądy dwugarbne należą do gromady Gromada.

Do jakiej klasy należą wielbłądy dwugarbne?
Wielbłądy dwugarbne należą do klasy Mammalia.

Do jakiej rodziny należą wielbłądy dwugarbne?
Wielbłądy dwugarbne należą do rodziny wielbłądowatych.

Do jakiej kolejności należą wielbłądy dwugarbne?
Wielbłądy dwugarbne należą do rzędu parzystokopytnych.

Do jakiego rodzaju należą wielbłądy dwugarbne ?
Wielbłądy dwugarbne należą do rodzaju Camelus.

Jaki rodzaj pokrycia mają wielbłądy dwugarbne?

Wielbłądy dwugarbne są pokryte futrem.

W jakim typie siedliska żyją wielbłądy dwugarbne? 
Wielbłądy dwugarbne żyją na pustyniach w pobliżu wody.

Jakie są cechy wyróżniające wielbłądy dwugarbne?
Wielbłądy dwugarbne mają grube futro i dwa garby.

Co jedzą wielbłądy dwugarbne?
Wielbłądy dwugarbne jedzą nasiona, trawę i cierniste krzewy.

Jakie są niektóre drapieżniki wielbłądów dwugarbnych?
Do drapieżników wielbłądów dwugarbnych należą ludzie, tygrysy i jaszczurki monitorujące.

Co to jest średnia wielkość miotu dla wielbłąda dwugarbnego?
Średnia wielkość miotu dla wielbłąda dwugarbnego to 1.

Co jest ciekawego o wielbłądzie dwugarbnym?
Wielbłąd dwugarbny ma dwa garby!

Jaka jest naukowa nazwa wielbłąda dwugarbnego ?
Naukowa nazwa wielbłąda dwugarbnego to Camelus Bactrianus.

Jaka jest długość życia wielbłąda dwugarbnego ?
Wielbłąd dwugarbny może żyć od 35 do 50 lat.

Co to jest żywotność wielbłąda dwugarbnego?
Wielbłąd dwugarbny może żyć od 35 do 50 lat.

Jak szybki jest wielbłąd dwugarbny?
Wielbłąd dwugarbny może podróżować z prędkością do 40 mil na godzinę.

Jak powiedzieć wielbłąd dwugarbny w …

bułgarski Двугърба камила

kataloński Camell

czeski Velbloud dvouhrbý

duński Kamel

niemiecki Trampeltier

angielski Bactrian Camel

hiszpański Camello bactriano

Esperanto sovaĝkamelo

francuski Chameau de Bactriane

hebrajski גמל דו דבשתי

chorwacki Dvogrba ​​deva

włoski Camelus bactrianus

japoński フ タ コ ブ ラ ク ダ

holenderski Kameel

polski Baktrian

portugalski camelo bactriano

Szwedzki Kamel

turecki Çift hörgüçlü deve

wietnamski </ span> Lạc đà hai bướu

chiński 雙峰 駱駝