Zoantropia to zaburzenie psychiczne, w którym osoba wierzy, że jest zwierzęciem nieludzkim.
Ostatnia aktualizacja: 18 sierpnia 2019 r.
Zoantropia to zaburzenie psychiczne, w którym osoba wierzy, że jest zwierzęciem. Ci ludzie naprawdę wierzą, że przekształcili się w inny gatunek i zaczęli działać jak takie.
Istnieje kilka rodzajów zoantropii, w zależności od gatunku zwierząt, jaki człowiek wybiera w swoim złudzeniu. W obecnie dostępnej literaturze naukowej odnotowano do 56 przypadków klinicznych zoantropii. Jednak z pewnością było wiele innych przypadków w historii, które nie trafiły do archiwów.
Lykantropia
Likantropia to „magiczna” umiejętność stania się wilkołakiem (likantropem). To wilkołak, pół-wilk-pół-człowiek, legendarne stworzenie, które zainspirowało tak wielu opowieści. Według miejscowego folkloru człowiek zmienia się w wilkołaka podczas pełni księżyca z powodu klątwy.
Wydaje się, że jest to wielkie dzieło fikcyjne. Jednak w całej historii istnieje wiele zapisów przypadków klinicznych. Zapisy ludzi, którzy naprawdę wierzyli, że mogą przekształcić się w to mityczne stworzenie.
Ci ludzie nie tylko w to wierzyli, ale też tak się zachowywali. Na przykład wyły, chodziły na czworakach, wykazywały agresywność, a nawet spożywały surowe mięso.
Zaburzenie psychiczne zoantropii
Mimo że likantropia jest najbardziej popularna, istnieje wiele innych podkategorii zaburzeń psychicznych związanych z zoantropią.
- Hipantropia jest zaburzeniem psychicznym, w którym ludzie wierzą, że są końmi i tak się zachowują.
- Boantropia. W tym przypadku ludzie dotknięci tym zaburzeniem psychicznym wierzą, że są krową. W rzeczywistości pierwsza krytyka dotycząca szczepionek przeciwko ospie dotyczyła tego, że prowadzą one do boantropii.
Edward Jenner był naukowcem medycznym, który dokonał pierwszego zaszczepienia szczepionki przeciwko ospie w 1797 roku. Jenner stworzył swoją szczepionkę z wirus ospy krowiej, który jest podobny do ludzkiej ospy prawdziwej. Jego szczepionki odniosły sukces i uratowały wiele istnień.
Byli jednak ludzie, którzy byli przekonani, że po szczepieniu u osób zaszczepionych rozwinie się apetyt u bydła. Myśleli, że umrą i/lub zaczną poruszać się na czworakach, uderzając głową o ziemię, jakby mieli rogi.
Zaburzenie psychiczne zoantropii w historii
Mimo że odnotowano bardzo niewiele przypadków, wiara w morfing zwierząt jest bardzo stara. Jest również szeroko reprezentowany w wielu różnych kulturach na całym świecie. W średniowieczu uważano, że ludzie, którzy wykazywali oznaki choroby psychicznej związanej z chorobą zoantropijną, byli opętani lub demonizowani. Wielu z nich zakończyło swoje dni w celi więziennej, zostało zlinczowanych lub spalonych na stosie.
Po odkryciu mikroorganizmów i innych postępach w medycynie naukowcy zdali sobie sprawę, że zoantropia jest jedynie zaburzeniem psychicznym, a nie opętaniem przez demony. Na szczęście postęp naukowy stopniowo oddzielił popularne mity, a przypadki zoantropii zmniejszyły się.
Co prowadzi do choroby psychicznej związanej z chorobą zoantropijną?
Trudno odpowiedzieć na to pytanie, ponieważ jest bardzo mało informacji o przyczynach tego stanu. Ponadto, małe badania, które mamy, również nie są do końca dokładne. Jednak wszystko wydaje się wskazywać, że objawy zoantropii mają związek z innymi chorobami psychicznymi, takimi jak schizofrenia.
Dwa z najlepiej zbadanych przypadków likantropii wykazały zmiany w niektórych obszarach mózgu. To właśnie te obszary przetwarzają propriocepcję i percepcję sensoryczną za pomocą technik obrazowania diagnostycznego. (Propriocepcja to zdolność rozpoznawania, gdzie znajdują się nasze mięśnie i jaką utrzymujemy postawę. U osób z tym schorzeniem są one często zmienione).
Innym stanem, który może być zoantropią, jest zaburzenie urojeniowe lub psychoza paranoidalna. są inne szkoły myślenia, które wiążą likantropię ze sposobem unikania głębszych problemów psychopsychologicznych.
Bez względu na pochodzenie tego stanu, jasne jest, że jest to problem umysłowy i nie ma nic wspólnego z magią lub boskim opętaniem.
Zoantropia zaburzenia psychiczne w kulturze
Prawie we wszystkich kulturach i ich lokalnym folklorze istnieje pewien rodzaj istoty określanej jako pół-zwierzęca i pół-człowiek. Wiele religii czci postacie zoantropijne. Czy to Hathor, dobrotliwa egipska bogini krów, czy Ganesha, hinduski bóg-słoń, który usuwa wszelkie przeszkody.
Zoantropia duchowa
Ponadto nie zapominajmy o dobrze znanych zdziczałych dzieciach, które dorastały z dzikimi zwierzętami. Na przykład w Hiszpanii jest Marcos Rodríguez Pantoja, który dorastał wśród wilków. Mieszkał z nimi przez 12 lat.
Są też psy, koty, kozy, a nawet ptaki które „adoptowały” ludzkie dzieci i opiekowały się nimi tak, jakby były własnym potomstwem.
Kilka lat terapii pomogło dzieciom zoantropijnym ponownie przystosować się do życia jako ludzie . Nie chodzi o to, że mieli zaburzenia psychiczne, ale po prostu musieli zostać członkami innego gatunku, aby przetrwać.
Może Cię to zainteresować…
Przeczytaj to w Moje zwierzęta
Sekrety przyjaźni między człowiekiem a psem
Wszyscy słyszeli powiedzenie psy są najlepszym przyjacielem człowieka. Ale czy wiesz, dlaczego to mówią? Dziś opowiemy o prawdziwej przyjaźni między ludźmi…