W ludzkim postrzeganiu świata zwierzęcego często pojawiają się mity bez podstaw naukowych. Pomysł, że strusie wkładają głowy w ziemię, jest tego wyraźnym przykładem.

Ostatnia aktualizacja: 27 maja 2021 r.

Zachowanie zwierząt to złożony obszar badań, w którym wiele tajemnic pozostaje nierozwiązanych. Jednak pytanie, czy przestraszony struś chowa głowę w ziemię, nie należy do nich.
To zdecydowanie mit, aczkolwiek uporczywy. Takie zachowanie nie tylko nigdy nie jest obserwowane w przyrodzie, ale także nie ma biologicznego sensu. Gdyby strusie zastosowały tę strategię, drapieżniki nie przegapiłyby okazji, by je pożreć.
Zachęcamy do dalszego czytania, jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tym micie i prawdziwym zachowaniu strusi w walce z drapieżnikami.

Mit wywodzący się z czasów starożytnych

Nie ma wątpliwości, że pomysł, że struś chowa głowę w ziemi, jest mitem. Jest to jednak bardzo starożytne przekonanie, ponieważ niektóre źródła wskazują, że pochodzi z czasów rzymskich. W

szczególności jego pochodzenie można znaleźć w pismach Pliniusza Starszego, ważnego pisarza rzymskiego i przyrodnik, którego prace miały wielkie znaczenie w historii. Pliniusz był odpowiedzialny za napisanie jednej z pierwszych encyklopedii, zatytułowanej Historia Naturalis.

W tym wspaniałym dziele Pliniusz powiedział, że struś zakopuje głowę w ziemi, a tym samym wierzy, że całe jego ciało jest ukryte. Chociaż to nieprawda, mit pozostał z nami przez długi czas, ponieważ został zintegrowany z naszym codziennym językiem, a ludzie odtworzyli go w niezliczonych mediach.

Ciekawostki dotyczące strusi, które mogły zapoczątkować ten mit

Te zwierzęta wykazują pewne zachowanie, które dla niektórych obserwatorów może prowadzić do zamieszania. W rzeczywistości strusie nie chowają głów w ziemi, ale mają bardzo osobliwe adaptacje behawioralne.
Strusie budują gniazda, kopiąc płytką dziurę w ziemi. Po złożeniu jaj są one często przestawiane, aby zapewnić im odpowiednie warunki.

Kręcą na nich głowami, więc może się wydawać, że ich zakopują.
Z drugiej strony zwierzęta te szukają pożywienia na ziemi, stojąc. Głowa strusia jest bardzo mała, więc może się wydawać, że zakopał ją podczas karmienia.

Ponadto ptaki te zjadają małe kamienie z ziemi. Te składniki mineralne, zwane gastrolitami, pomagają w rozdrabnianiu pokarmu w ich układzie pokarmowym, ponieważ zwierzęta te nie potrafią żuć. Gdybyś tego nie wiedział, mogłoby się wydawać, że zwierzę chowa głowę.

Dlaczego struś nie chowa głowy w ziemi, gdy czuje się zagrożony?

Jasne jest, że żaden struś nie wkłada głowy w ziemię, gdy się boi lub chce uciec przed drapieżnikami.</ strong> Jeśli przyjrzysz się uważnie tym zwierzętom na wolności, nie zobaczysz tego zachowania.

Można podać pewne fizjologiczne i ewolucyjne wyjaśnienia, dlaczego ta strategia nie ma miejsca. Gdyby strusie zagrzebały głowy w ziemi, miałyby trudności z oddychaniem. Nie byłyby też w stanie dostrzec drapieżników, co zwykle jest bardzo pomocne w ich unikaniu.

Zwykle usprawiedliwia się to stwierdzeniem, że strusie są tak słabe, że nawet nie zdają sobie z tego sprawy. Chociaż prawdą jest, że ich mózg jest bardzo mały w porównaniu z ciałem, inteligencja nie odgrywa bardzo ważnej roli w tych aspektach.

Zamiast tego, naprawdę ważny jest tutaj dobór naturalny. Ten mechanizm ewolucyjny wskazuje, że organizmy o cechach lepiej dostosowanych do ich środowiska będą miały większe szanse na przeżycie niż reszta populacji. W związku z tym będą mieć więcej potomstwa, a te cechy staną się bardziej rozpowszechnione w populacji.

Strusie, które chowają głowę w ziemi, najprawdopodobniej zostałyby zjedzone przez zagrażające im drapieżniki. Dlatego nie mieliby potomstwa i ta strategia szybko by zniknęła.

Prawdziwe strategie strusi przeciwko drapieżnikom

Jak już powiedzieliśmy, struś nie chowa sobie głowy Ziemia. Zamiast tego ma ​​inne bardzo skuteczne strategie obrony i unikania drapieżników.
Przede wszystkim strusie są niesamowicie szybkie. Nie potrafią latać, ale osiągają prędkość do 70 kilometrów na godzinę. Dlatego jedną z najskuteczniejszych strategii dla tych ptaków jest ucieczka, gdy zlokalizują drapieżnika.
Ich potężne nogi wraz z ogromnymi rozmiarami i spiczastymi pazurami oferują tym ptakom drugą alternatywną obronę. W obliczu niektórych zagrożeń strusie mogą zdecydować się wstać i zaatakować bardzo silnymi kopniakami.

Gdy żadna z tych form obronnych nie jest możliwa, te ptaki mogą również ukrywać się w roślinności. Aby to zrobić, leżą całkowicie na ziemi, nie tylko chowając głowy.
Wreszcie te zwierzęta pomagają sobie nawzajem. W grupach strusie naprzemiennie mają oko na otoczenie i żerują. Ułatwia to grupie wykrywanie zagrożeń.

Jak zostało udowodnione, to uprzedzenie dotyczące strusi jest niczym innym jak bardzo popularnym mitem. Chociaż nie ma nic złego w używaniu go jako metafory, musisz wziąć pod uwagę rzeczywiste zachowanie zwierząt, a nie redukować je do z góry przyjętych wyobrażeń.
Może Cię to zainteresować…

Przeczytaj to w Moje zwierzęta
Różnice między nandu a strusiem
Na pierwszy rzut oka mogą wyglądają tak samo, ale są pewne różnice między nandu a strusiem. Dowiedz się w tym artykule.