Nie, jenot występujący w Polsce jest jenotem azjatyckim. Gatunek ten przywędrował do naszego kraju ponad 50 lat temu i dzięki swoim niezwykłym umiejętnościom adaptacyjnym świetnie wpasował się do naszego klimatu. Jenot jest w Polsce gatunkiem szeroko rozprzestrzenionym. Lokalnie jest gatunkiem częstszym niż pospolite rodzime gatunki jak lis Vulpes vulpes czy borsuk Meles meles. Dane zebrane po 1980 roku wskazują, że jenot występuje na terenie prawie całego kraju za wyjątkiem wyższych partii gór.

Do Polski dotarł w 1955 roku z terenów Białorusi, Litwy i Ukrainy. Pierwsze osobniki zaobserwowano na terenach Puszczy Białowieskiej oraz w okolicach Hrubieszowa na Zamojszczyźnie. Jenoty wędrowały z północno-wschodniej Polski w kierunku zachodnim i południowo-zachodnim.

Jenot występowanie w Polsce

Zagęszczenia jenotów, w zależności od warunków siedliskowych i dostępności pokarmu, mogą się wahać od 5 do 20 osobników/10 km2. Wielkość obszaru jenotów jest zmienna w różnych środowiskach i waha się od kilku hektarów do 10 km2. Wybierają wilgotne lasy liściaste i mieszane z obfitym podszytem, doliny rzeczne, turzycowiska, brzegi jezior, tereny bagienne i torfowiska. Występują również w mozaice polno-leśnej. Jako schronienia wykorzystują często nory borsuków, czasem lisów.

W Puszczy Białowieskiej większość nor użytkowanych przez borsuki jest zasiedlana na zimę przez jenoty. Jako kryjówki wykorzystują również spróchniałe pnie rosnących lub zwalonych drzew, wykroty, dziury w korzeniach drzew lub gęste zarośla czy trzciny. W obrębie swoich terenów wyznaczają charakterystyczne dla gatunku latryny, regularnie odwiedzane i mające postać kolistego nagromadzenia odchodów lub kopczyków.

Jenot w Polsce

Na przełomie lat 50. i 60. odnotowano je na obszarach Suwalszczyzny i Pojezierza Mazurskiego oraz w okolicy Łomży. Do lat 80. najliczniej występowały na terenach obecnych województw podlaskiego, warmińsko-mazurskiego i lubelskiego. Kolejną ekspansję, na początku lat 90., odnotowano w rejonach Pomorza i Polesia. W latach 90. zaobserwowano jenota na terenach północnego Podkarpacia, a dokładniej na obszarze Puszczy Połonickiej, stamtąd populacja rozprzestrzeniła się w okolice Krakowa.

Badania Grabińskiej wykazują, że rozmieszczenie populacji jenota przesunęło się zdecydowanie w kierunku zachodniej Polski. Było to prawdopodobnie wynikiem znalezienia wolnej niszy ekologicznej z dogodnymi warunkami biotopowymi. Bardzo duże zagęszczenie jenotów występuje w okręgach północnej Polski, tj: słupskim, koszalińskim, pilskim, gorzowskim i olsztyńskim. Ponadto w Wielkopolsce w okręgu poznańskim, a także w okręgach gdańskim, szczecińskim, suwalskim. Znaczną ich liczbę zaobserwowano również na terenach Wyżyny Lubelskiej i Niziny Sandomierskiej.

Jeśli zainteresował cię ten temat, odwiedzać inne nasze artykuły, np.:

A także sprawdź nasze kompendium wiedzy o