Pewne zmiany behawioralne, które zachodzą, gdy pies się starzeje, mogą sprawić, że myślisz, że ma tę chorobę. Objawy również nie są takie same dla każdego psa – zawsze zależą od jego osobowości.
Ostatnia aktualizacja: 23 września 2018 r.
Jeśli Twój pies się starzeje, możesz zauważyć pewne pogorszenie stanu jego umysłu i ciała. Niektóre oznaki starzenia mogą nawet sprawić, że myślisz, że twój pies może mieć jakąś psią chorobę Alzheimera, ale czy istnieje coś takiego?
Zaburzenia poznawcze psów u starszych psów
Oto definicja tej choroby: „seria behawioralnych i poznawczych zmian u starzejących się psów”. To zaburzenie neurodegeneracyjne charakterystyczne dla starszych zwierząt iprzytrafia się 35% wszystkich psów. To jest zasadniczo psia choroba Alzheimera, chociaż technicznie nie jest to poprawne.
Podobnie jak w przypadku ludzi, w mózgu psa występuje określony zestaw zmian. Uniwersytet w Santiago de Compostela (Hiszpania) wymienił je poniżej:
- Zanik korowy
- Zgrubienie i zwapnienie opon mózgowych
- Obrzęk komór
- Reaktywność gleju
- Spadek liczby neuronów
Ogólnym efektem choroby jest obniżenie poziomu poznawczego . American Kennel Club szacuje, że 60% psów w wieku 15-16 lat rozwinie tę chorobę.
Objawy, które mogą wskazywać na chorobę Alzheimera u Twojego psa
Jednym z głównych problemów związanych z badaniem tej choroby jest jej niedodiagnozowanie. Innym problemem jest to, że objawy często sprawiają, że właściciele błędnie wierzą, że ich pies ma chorobę Alzheimera.
Weterynarze używają akronimu DISHAAL, aby opisać główne objawy zaburzeń poznawczych psów. Oto, co opisuje:
• Dezorientacja
• Interakcje
• Zmiany cyklu snu i czuwania
• Zabrudzenie domu
• Poziomy aktywności
• Niepokój
• Uczenie się i pamięć
Rozpoznawanie objawy
DIzorientacja oznaczają, że pies z tą chorobą będzie błąkał się bez celu po domu lub jego otoczeniu. Może również pomylić się z drzwiami do swojego domu lub spędzać dużo czasu wpatrując się w ścianę.
Ten stan wpływa również na jego interakcje społeczne, które polegają na poważnych zmianach sposobu, w jaki zachowuje się w otoczeniu ludzi i innych zwierząt. Psy z tym schorzeniem stają się bardziej zależne, chociaż niektóre mogą po prostu stać się apatyczne.
Niestety, nie ma kompromisu, jeśli chodzi o analizę tych zmian behawioralnych. Jeśli jednak Twój pies jest zazwyczaj czuły i nagle spędza dużo czasu sam lub jest ciągle niespokojny, powinieneś zabrać go do weterynarza. Każdy pies ma inną osobowość, a objawy zwykle w dużej mierze od niej zależą.
Zmiany cyklu snu i czuwania są również powszechne u psów z tą chorobą. Czasami cierpią na bezsenność i niespokojnie poruszają się po domu lub jęczą bez wyraźnego powodu. Zauważysz również, że Twój pies więcej śpi w ciągu dnia z powodu braku snu w nocy.
Jeśli chodzi o dezorientację, pojawia się ze względu na to, że twój pies nie może skupić się na tym, co mu mówisz, zapomina nawyki, których nauczył się dawno temu i trudniej będzie mu zwrócić jego uwagę. Lęk separacyjny jest powszechny w tym schorzeniu i Twój pies może zacząć bać się podróży lub poznawania nowych ludzi.
Diagnozowanie choroby Alzheimera u psów
Jeśli zdecydujesz aby zabrać psa do weterynarza, prawdopodobnie przeprowadzą serię testów, aby uzyskać ostateczną diagnozę.
Istnieją również inne choroby o podobnych objawach, dlatego ważne jest, aby je najpierw wykluczyć. Specyficznym objawem tej choroby są złogi białka zwanego beta-amyloidem. Jeśli twój pies je ma, jest bardzo prawdopodobne, że twój pies ma chorobę Alzheimera.
Najczęstsze testy obejmują:
- Badanie fizyko-neurologiczne
- Dokładne badanie historii medycznej Twojego psa.
- Hemogram.
- Profil biochemiczny do pomiaru między innymi poziomu tarczycy.
- Promieniowanie rentgenowskie i ultradźwięki.