Niektórzy ludzie znaleźli dość duże kałamarnice olbrzymie – niektóre z nich mają ponad 46 stóp długości. Ktoś uchwycił jeden w 2004 roku po raz pierwszy, a w 2006 roku ktoś inny nakręcił nagranie na żywo.
Ostatnia aktualizacja: 21 sierpnia 2020 r.
Do niedawna uważano, że kałamarnice olbrzymie są mitycznymi istotami stworzonymi przez zmęczone umysły żeglarzy. Często, gdy duże zwierzę utkwiło na plaży, ludzie nawet nie myśleli, że może to być kałamarnica. Wydaje się jednak, że naukowcy niedawno zmienili zdanie.
Mit o kałamarnicach olbrzymich
Jedna z pierwszych wzmianek o kałamarnicach olbrzymich została napisana przez Arystotelesa w IV wieku p.n.e. Niedługo potem Pliniusz Starszy opisał także głowonoga, który ważył około 700 funtów i był tak duży jak beczka.
W norweskich legendach istnieje mitologiczna istota, Kraken, która niszczyłaby statki. Miał około 3280 stóp długości. To mityczne stworzenie trafiło do literatury. W 20,000 Leagues Under the Sea Jules Verne opisuje jedną, a Herman Melville również umieścił ją w swojej książce Moby Dick.
Opis tych zwierząt różnił się jednak znacznie w zależności od tego, kto o nich mówił. Arystoteles powiedział, że jeden z nich mierzył „pięć sążni” (nieco ponad 9 metrów), podczas gdy Wikingowie wyolbrzymiali wielkość zwierzęcia i twierdzili, że są na przykład o kilka mil większe. Pomimo posiadania wyraźnego obrazu fizycznego wyglądu kałamarnicy olbrzymiej, wydawało się, że nikt nigdy jej nie widział.
Obserwacje
Najwcześniejsze dowody na to, że taka kałamarnica Istnienie zwierzęcia datuje się na XIX wiek. Jest tak prawdopodobnie dlatego, że pojawienie się prasy mogło wówczas obejmować wiadomości o pozostawionym zwierzęciu na mieliźnie.
Musieliśmy jednak poczekać do pierwszej dekady XXI wieku, aby dowiedzieć się, że takie historie nie są całkowicie fałszywe.
W 2004 roku trawler po raz pierwszy schwytał kałamarnicę olbrzymią. Ponadto, po długich poszukiwaniach, ktoś zdobył pierwsze nagranie żywego okazu w 2006 roku.
Od tego czasu było wiele obserwacji i kontaktów z gigantycznymi kałamarnicami. Oprócz utknięcia na mieliźnie, ludzie znaleźli ślady ich szczątków w żołądkach kaszalotów. To jest ich główny drapieżnik.
Wreszcie pojawiły się programy naukowe, które zaczęły je znajdować i badać. Szacunki wskazują, że znaleziono ponad 1000 okazów. Jednak prawie wszystkie były szczątkami zwierząt.
Co wiemy dzisiaj o kałamarnicach olbrzymich
Wciąż niewiele wiemy o kałamarnicach olbrzymich. Ale wiemy, że należą do rodzaju głowonogów. Jednak nie ma zgody co do tego, ile jest różnych gatunków. Niektórzy twierdzą, że jest do 20 różnych. Inni wskazują, że jest to pojedynczy gatunek szeroko rozpowszechniony na planecie.
Fizycznie to zwierzę bardzo przypomina zwykłą kałamarnicę. Ich ciała są podzielone na głowę (rodzaj płaszcza) i macki. Istnieje duży dymorfizm płciowy, a samice są znacznie większe od samców. Największa zarejestrowana samica miała około 46 stóp długości, podczas gdy samce osiągały tylko około 33 stopy długości.
Kałamarnice olbrzymie są stosunkowo lekkimi zwierzętami pomimo swoich rozmiarów. Macki są największą częścią ich ciała i mogą mierzyć do trzech razy więcej niż ich płaszcz. Podobnie jak inne głowonogi, te macki mają setki przyssawek. Mierzą do 2 cali średnicy.
Była jedna kałamarnica olbrzymia, która ważyła od 220 do 660 kilogramów — samice są również cięższe od samców. Jednak naukowcy zdają sobie sprawę, że znalezione okazy to zazwyczaj młode zwierzęta, które wciąż się rozwijają.
Niewiele wiemy o tym, jak się rozmnażają i jak się rozmnażają. Niektórzy badacze uważają, że oczekiwana długość życia tego zwierzęcia wynosi od jednego do trzech lat. Jeśli to prawda, to są najszybciej rosnącymi zwierzętami na świecie. W pierwszych miesiącach życia mogą przybrać na wadze około 220 funtów.
Siedlisko kałamarnicy olbrzymiej
Kałamarnica olbrzymia ma rozległe siedlisko. Szczątki tych zwierząt można znaleźć w każdym oceanie, ale w mniejszym stopniu na obszarach tropikalnych i polarnych – wodach o ekstremalnych temperaturach.
Pierwszy żywy okaz uchwycony na wideo pływał wokół wybrzeża Japonii. Na wszystkich kontynentach utknęły kałamarnice, ale jeden z najbardziej znanych przypadków miał miejsce w Galicji. Kiedy dotarł na plażę, wciąż żył, ale umarł na piasku. Była to samica kałamarnicy, która odniosła śmiertelne obrażenia, najwyraźniej po walce z inną kałamarnicą olbrzymią.
To zwierzę zamieszkuje głębiny morskie, ale naukowcy udokumentowali, że mogą łowić również wyżej. Pierwsze nagranie żywego osobnika uzyskano po zwabieniu go, a to przeniosło zwierzę kilka stóp wyżej.
Ich zdobycz i drapieżniki
Wiemy też trochę o tym, co jedzą te zwierzęta. Dzieje się tak, ponieważ można uzyskać jasne dane z autopsji pozostawionych na mieliźnie. Żywią się mięczakami, małymi skorupiakami, aw ich żołądkach znajdowały się nawet duże ryby – w szczególności błękitek.
Jak poświadczyły samice kałamarnic, które zginęły w Galicji, aktywnie polują i mogą walczyć ze swoimi rówieśnikami o zdobycz. Jednak nie tylko wszczynają walki z własnymi.
Kaszalot jest jedynym zwierzęciem na tyle odważnym, by je zjeść, o ile nam wiadomo. Jednak kałamarnica olbrzymia jest trudna do złapania i nie przejdzie bez walki. Tak więc kaszaloty, które jadły je na obiad, często kończą z bliznami wokół ust. Mają naprawdę epickie podwodne walki!
Przez długi czas ludzie wierzyli, że gigantyczne kałamarnice to mit. Ale wydaje się, że jest wystarczająco dużo dowodów na ich istnienie. Jednak wciąż niewiele o nich wiemy, a przed nami jeszcze wiele lat odkryć i badań. Nie możemy się doczekać głębszego poznania tego gigantycznego zwierzęcia.
Może Cię to zainteresować…
Przeczytaj to w Moje zwierzęta
Niesamowita prawda o kodzie genetycznym kałamarnicy
Kałamarnice są niezwykłe zwierzęta o niesamowitych zdolnościach, ale dzisiaj przyjrzymy się zdolności kałamarnicy do zmiany kodu genetycznego. To naprawdę…
