Ekstensywna hodowla bydła jest tradycyjną formą produkcji żywności dla ludzi; zwierzęta na wolnym wybiegu nie są tak dochodowe jak te hodowane w warunkach intensywnych, ale mają większy dobrostan, co przekłada się na mniej chorób.

Ostatnia aktualizacja: 19 marca 2021

Nie da się zrozumieć historii ludzkości bez przyjrzenia się ekstensywnej hodowli zwierząt. Przez tysiące lat byliśmy myśliwymi, dopóki nie zaczęliśmy osiedlać się na obszarach i oswajać zwierzęta.
Chociaż intensywna hodowla zwierząt gospodarskich zyskała na znaczeniu w ostatnich latach, historia ludzkości charakteryzuje się ekstensywną hodowlą, innym modelem produkcji.

Co rozumiemy przez ekstensywną hodowlę zwierząt gospodarskich?

Ten model produkcji zwierzęcej ma na celu efektywne wykorzystanie zasobów naturalnych terytorium. Ale w tej wydajności szuka współbrzmienia i jak najlepszego wykorzystania terytorium przy jak najmniejszym wpływie, zamiast szukać tylko produkcji.

Ekstensywna hodowla zwierząt gospodarskich obejmuje głównie wypas rodzimych ras, które przystosowały się do terytorium, na którym odbywa się ta hodowla. Rasy te nie zostały wybrane do produkcji dużej ilości mleka lub mięsa. Ich dobór jest raczej naturalny, podobny do dzikich zwierząt. Tak więc w wielu przypadkach mogą żyć na zewnątrz bez chorób.

Dlaczego ekstensywna hodowla bydła jest ważna?

Ten rodzaj hodowli wykorzystuje środowisko naturalne, takie jak pastwiska, do karmienia zwierząt gospodarskich. To zastosowanie modyfikuje przyrodę, generując agroekosystemy, których częścią jest zwierzęta gospodarskie.

Dlatego mamy wiele ekosystemów, które przez tysiące lat podlegały modyfikacjom i których częścią jest obecnie inwentarz. Wyraźnym przykładem jest dehesa, w której świnia iberyjska i rasy bydła, takie jak Morucha współistnieją z zagrożonymi gatunkami dzikimi, takimi jak ryś iberyjski. Ponadto ekstensywna hodowla zwierząt gospodarskich pomaga w znacznym stopniu zapobiegać pożarom lasów.

Wreszcie dobrostan tych zwierząt jest znacznie lepszy niż tych, które żyją w stajniach lub gigantycznych szopach. Chociaż ekstensywni hodowcy mogą korzystać ze schronień lub dojarni, prawda jest taka, że ​​ich zwierzęta gospodarskie nie żyją per se w niewoli i mogą podróżować kilometrami, zachowując się zgodnie z ich naturalnym zachowaniem.

Jak to się dzieje. różnią się od intensywnej hodowli zwierząt?

Ekstensywna hodowla jest przeciwieństwem intensywnej hodowli zwierząt. Ta ostatnia dąży do maksymalnej opłacalności, co zagraża ekosystemom i dobrostanowi zwierząt, które żyją i dorastają w tym model produkcyjny.

Wydatki na energię i zanieczyszczenia, które powoduje intensywna hodowla zwierząt, są ogromne. Zajmuje duże obszary ziemi, aby pomieścić te zwierzęta i ich paszę. Co więcej, przemysłowa pasza dla zwierząt gospodarskich wymaga ogromnych monokultur soi i zbóż, na których prawie żadne zwierzęta nie są w stanie żyć, a to może powodować wylesianie.

Zwierzęta intensywnie hodujące zwierzęta gospodarskie zwykle cierpią na więcej problemów behawioralnych i chorób związanych z niewolą. I chociaż istnieją pewne programy wzbogacania środowiska, aby temu zapobiec, wiemy, że przemysłowa hodowla zwierząt gospodarskich znacznie pogarsza dobrostan zwierząt.

Dlaczego więc po prostu nie stosujemy ekstensywnej hodowli zwierząt?

Zalety ekstensywnej hodowli wydają się jasne, więc dlaczego nie jest ona bardziej powszechna? Prawda jest taka, że produktywności i nie spełnia wymagań konsumentów. Konsumpcja dużych ilości mięsa przez całą planetę byłaby niemożliwa tylko dzięki ekstensywnej hodowli zwierząt.

Ponadto produkty ekstensywnej hodowli bydła są zwykle droższe. Dzieje się tak, ponieważ produkcja nie jest scentralizowana, a duże firmy, które sprzymierzają się z przewoźnikami i dużymi supermarketami, jej nie wspierają.
Tak więc chociaż bardziej szanuje zwierzęta i środowisko niż przemysłowa hodowla zwierząt, coraz trudniej jest spożywać produkty ekstensywnej hodowli.

Oznacza to, że ekstensywni hodowcy musieli dostosować się do rynku i do miasta. Muszą sprzedawać tanie produkty, aby zrekompensować to, że produkują bardzo mało.
A ponieważ produkcja kosztuje ich więcej, zarabiają znacznie mniej niż powinni. Muszą przystosować się do taniej intensywnej produkcji, która obniża ceny kosztem zwierząt.

Wilki i ekstensywna hodowla

Ponadto ta niska siła nabywcza oznacza, że ​​czasami nie są w stanie poradzić sobie z obecnością drapieżników. Te drapieżniki nie atakują zwierząt przemysłowych, ponieważ całe życie żyją w gigantycznych budynkach w pobliżu miast. Z drugiej strony zwierzęta z wolnego wybiegu nie mają tego rodzaju ochrony i są podatne na ataki.

Dlatego właśnie ekstensywna hodowla stwarza problem między rolnikami a wilkiem iberyjskim. Prawdopodobnie lepiej wspierać ekstensywną hodowlę zwierząt niż polować na wilka lub demonizować rolników. Jeśli ci rolnicy sprzedają swój produkt, będą mieli pieniądze, aby poradzić sobie z wilkami dzięki środkom zapobiegawczym, takim jak instynkt opiekuńczy mastifa.

Chociaż to rolnicy eksploatują ziemię, nadal są producentami na usługach konsumenta. Zatem konsument ponosi również odpowiedzialność za dobrostan zwierząt dzikich i domowych oraz za ekosystemy, z którymi współistnieje hodowla zwierząt. Możemy więc stwierdzić, że jedzenie mniejszej ilości mięsa i kupowanie produktów ekstensywnej hodowli oznacza ochronę przyrody.
Może Cię to zainteresować…

Przeczytaj to w < strong>Moje zwierzęta
Czym jest rolnictwo agroekologiczne?
Rolnictwo agroekologiczne jest odpowiedzią na ochronę ludzi, przyrody i planety. Dowiedz się więcej o tej praktyce rolniczej i dlaczego to działa.