W obliczu którejkolwiek z wielu chorób autoimmunologicznych u psów, niewiedza, co się dzieje, może być przerażająca, zwłaszcza że często są one trudne do zdiagnozowania i leczenia.

Ostatnia aktualizacja: 4 listopada 2020 r.

Choroby autoimmunologiczne mogą dotyczyć zarówno ludzi, jak i zwierząt. Nawet jeśli wszyscy mamy mgliste pojęcie o układzie odpornościowym, często nie do końca rozumiemy, jak on działa. Możemy nie być w stanie opisać lokalizacji jego narządów ani zwizualizować jego funkcji.

Dzieje się tak, ponieważ komórki układu odpornościowego rozprzestrzeniają się w węzłach chłonnych całego ciała. Znajdują się również w śledzionie, grasicy, płucach, jelitach i każdym innym narządzie ciała. Komórki te patrolują ciało, krążąc w krwiobiegu.

Awaria odporności

W chorobach autoimmunologicznych układ odpornościowy błędnie atakuje własne tkanki organizmu. Komórki odpornościowe nie są w stanie odróżnić normalnych zdrowych komórek w ciele od obcych i dlatego starają się je zniszczyć.
Przyczyna tego „błędu” nie jest dobrze poznana. Choroba może dotyczyć tylko jednego układu lub wielu układów organizmu, takich jak skóra, tkanki łączne, nerwy i mięśnie. Również układ hormonalny (układ kontrolujący hormony i inne substancje chemiczne), stawy, czerwone krwinki i układ trawienny mogą być w równym stopniu dotknięte.

Jakie czynniki są związane z chorobami autoimmunologicznymi u psów?

Obecnie nauka nie jest w stanie w pełni wyjaśnić, co powoduje te choroby. Jednak w wielu przypadkach głównym podejrzanym jest genetyka psa. W tym sensie u niektórych ras występuje większa zachorowalność na tego typu choroby.

Na przykład limfocytarne zapalenie tarczycy występuje częściej u dogów, golden retrieverów, cocker spanieli, owczarków staroangielskich i beagle, żeby wymienić tylko kilka. Warto zauważyć, że niektóre z tych ras są podatne na więcej niż jedno zaburzenie autoimmunologiczne, takie jak owczarek staroangielski, który jest również podatny na autoimmunologiczną niedokrwistość hemolityczną.

Ponadto doniesienia wskazują na inne czynniki wyzwalające, takie jak narażenie na niektóre leki (antybiotyki), przewlekłe lub odkleszczowe infekcje oraz nowotwory. Inne przewlekłe infekcje, takie jak choroba zastawek serca i infekcje rdzenia kręgowego, mogą również działać jako wyzwalacze.

Biorąc pod uwagę związek między antybiotykami a chorobami autoimmunologicznymi, wiele badań wskazuje na prawdopodobną przyczynę zaburzeń równowagi mikrobiologicznej jelit. Wreszcie, nawet jeśli nie ustalono ostatecznego powiązania, szczepionki również zostały powiązane z tymi chorobami.

Rodzaje chorób autoimmunologicznych psów

Obecnie u psów występuje szerokie spektrum zaburzeń układu odpornościowego. Jednak w praktyce weterynaryjnej najczęstsze są następujące:

• Zapalenie stawów: To wpływa na stawy i często powoduje ból i zmniejszenie mobilności.
• Małopłytkowość o podłożu immunologicznym: spowodowana zniszczeniem płytek krwi.

• Suche zapalenie rogówki i spojówek: stan „suchego oka”.
• Zapalna choroba mózgu: dotyczy w szczególności psów ras-zabawek.
• Pemphigus foliaceus: Najczęstsza z kilku chorób związanych z zaburzeniami odporności skóry.
• Nieswoiste zapalenie jelit: Powoduje przewlekłe zapalenie błony śluzowej jelit.

We wszystkich przypadkach niezwykle ważne jest wczesne rozpoznanie. Nieleczone powikłania chorób autoimmunologicznych są poważne, a zajęcie wielu układów jest powszechne.

Im później leczy się choroby autoimmunologiczne, tym trudniejsza i bardziej skomplikowana staje się diagnoza i leczenie.

Jakie objawy mogą ostrzegać przed zaburzeniem układu odpornościowego?

Należy pamiętać, że pies musi być stale sprawdzany. Poszukaj małych krwawiących obszarów na skórze i dziąsłach, zwanych wybroczynami. Konieczne jest również wykrycie owrzodzeń na nogach, skórze, oczach i ustach. Musisz być świadomy pojawienia się obszarów łysienia i strupów na dowolnej części ciała.

Warto zauważyć, że świetnym sprzymierzeńcem we wczesnym wykrywaniu zmian chorobowych są psie groomery. Podczas golenia często wykrywają posiniaczoną skórę, krwawiące dziąsła lub krwawą biegunkę. Ci specjaliści wykryli wiele przypadków.
Ważne jest, aby codziennie obserwować możliwą obecność krwi w moczu i kale lub zakrwawiony nos. Należy również pamiętać, że mają zaczerwienione, obolałe oczy i gęstą wydzielinę przypominającą śluz.

Oczywiście zmiany nawyków, takie jak utrata apetytu, letarg, zmęczenie i gorączka to inne ważne sygnały ostrzegawcze. Mogą również wystąpić ważne objawy, takie jak drgawki, ślepota, utrata równowagi lub koordynacji i drżenie.

W jaki sposób diagnozuje się i leczy zaburzenia autoimmunologiczne?

Po pierwsze, konieczne jest posiadanie szczegółowej historii klinicznej , analizować krew i mocz, pobierać próbki z biopsji tkanek, a także wykonywać zdjęcia rentgenowskie, ultradźwięki i rezonanse magnetyczne. Wszystko to ma na celu ustalenie preferencyjnej diagnozy.

Podobnie weterynarz prawdopodobnie przepisze leki, które pomogą psu zwalczyć wszelkie infekcje, wirusy lub alergie, które mogą powodować objawy. Ogólnie rzecz biorąc, pierwszą linią leczenia są sterydy, takie jak prednizon.

Przypadek szczepień

Nie możemy tracić z oczu kontrowersji wokół szczepień przypominających w związku z występowaniem chorób autoimmunologicznych u psów. Oczywiście szczepionki, stymulując układ odpornościowy, mogą mieć negatywny wpływ na psa z chorobami autoimmunologicznymi.

Dlatego eksperci zalecają ograniczenie szczepień do minimum lub ich całkowite zaprzestanie. Często wykonuje się badanie miana przeciwciał. Ten test sprawdza, czy poziomy przeciwciał są wystarczające do ochrony przed chorobami psów bez dawki przypominającej.

Przypadki, które nie ulegają poprawie

Ważne jest, aby wiedzieć, że podczas gdy niektóre choroby autoimmunologiczne znikają bez nawrotu, inne mogą trwać przez całe życie. Dlatego w przypadku tych poważnych chorób, które nie reagują na leczenie, można zastosować metodę zwaną terapeutyczną wymianą osocza (TPE). Zabieg ten polega na ekstrakcji krwi pacjenta i filtrowaniu jej w celu wyeliminowania przeciwciał powodujących uszkodzenia.

Ponadto, biorąc pod uwagę rolę mikrobiomu jelitowego, istnieją suplementy odbudowujące jelito dla psów, które dostarczają pożytecznych bakterii, których brakuje w psim mikrobiomie. Kapsułki te zawierają starannie wyselekcjonowany materiał kałowy —tak, kał— zdrowych psów-dawców. Ta procedura to przeszczep mikroflory kałowej.

Gdy zwierzę zostanie zdiagnozowane z chorobą autoimmunologiczną, konieczne jest obserwowanie nawrotów. Ważne jest przeprowadzanie regularnych i dokładnych badań lekarskich, a także natychmiastowe informowanie weterynarza o wszelkich zmianach w poziomie aktywności lub kondycji fizycznej Twojego zwierzaka.

Dla właścicieli najważniejszą rekomendacją byłoby wiedzieć, co jest normalne dla ich psa. Poświęć 10 minut dziennie na faktyczne zbadanie ich, w tym dziąseł. Jeśli znajdziesz coś nie tak, działaj szybko.

Może Cię to zainteresować…

Przeczytaj to w Moje zwierzęta
Zdrowie psychiczne i choroby psów: jak je leczyć</span >
Rzeczy takie jak zdrowie psychiczne i choroba są prawdziwe dla naszych kochanych zwierząt. W następnym artykule podpowiemy, jak leczyć niektóre z nich.