Ostatnia aktualizacja: 12 sierpnia 2018
r. Chart hiszpański jest jedną z najstarszych ras na Półwyspie Iberyjskim. Jednak do niedawna był też stosunkowo mało znany. Nadużycie i porzucenie sprawiły, że jest to jedna z najczęściej adoptowanych ras psów. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o tej rasie.
Historia charta hiszpańskiego
Chart hiszpański to bardzo stara rasa psów. Uważa się, że podobnie jak Warren Hounds, pochodzą od starożytnych egipskich psów i istnieją zapisy dotyczące chartów w Hiszpanii pochodzące z II wieku naszej ery. W rzeczywistości istnieje rzymski traktat o polowaniu, który opisuje psy o identycznej budowie ciała i zachowaniu jak charty.
Zawsze były używane do polowania na zające i króliki podczas rekonkwisty, kiedy żyli okres świetności. Wiele ziem wcześniej wykorzystywanych do hodowli stało się terenami łowieckimi chartów, które były wielkimi równinami Hiszpanii, na których żyło wiele królików i zajęcy.
Chart hiszpański nadal jest używany do tej pracy. Wiele z nich zostaje porzuconych po zakończeniu sezonu polowań, dlatego są jedną z najczęstszych ras w schroniskach. Jednocześnie są również jedną z ras najczęściej adoptowanych. To nie tylko psy myśliwskie, są także wspaniałymi zwierzętami domowymi.
Cechy fizyczne
Cała anatomia charta hiszpańskiego jest przeznaczona do sprintu. Ich ciało jest lekkie, mocne, wysokie i szczupłe. Charty hiszpańskie mierzą od 50 do 70 cm wzrostu i ważą od 15 do 18 kilogramów. Każda inna rasa psa o takim wzroście ważyłaby co najmniej trzy razy więcej.
Dzieje się tak, ponieważ charty hiszpańskie mają długie i cienkie nogi. Ich klatka piersiowa jest stosunkowo szeroka, a brzuch i talia niezwykle cienkie i gładkie. Mają też lekko wygięty grzbiet i długi, cienki ogon, który staje się cieńszy w kierunku czubka.
Ich głowy są również cienkie i długie, z małymi trójkątnymi uszami, które opadają na boki lub do tyłu. Jeśli spojrzysz na ich twarz, mają małe, ale żywe i czujne oczy z boku głowy.
Jeśli chodzi o futro, charciki hiszpańskie mają krótką, mocną i grubą sierść, która występuje w wielu kolorach. Jednak mają tendencję do ciemnego pręgowania. Mogą być jednak również prażone, cynamonowe, brązowe, żółte, czarne lub białe. Istnieje również odmiana chartka hiszpańskiego z dużą głową, która ma brodę, wąsy i krzaczaste brwi. Są one jednak mniej powszechne niż odmiany krótkowłose.
Zachowanie
Pomimo tego, co myślisz o ich głównej pracy, chartki hiszpańskie są bardzo spokojne i czułe. Zaledwie trzy spacery dziennie to dużo, ponieważ nie muszą wydawać tak dużo energii. W rzeczywistości ludzie, którzy adoptują charty hiszpańskie często są zaskoczeni tym, jak bardzo są leniwi, ponieważ spędzają większość dnia śpiąc.
Gry polegające na pogoni za rzeczami mogą wyzwolić ich instynkt łowiecki. Dlatego rzucanie piłek lub kijów może być szkodliwe. Są bardzo wrażliwymi psami i mogą się nadmiernie zestresować podczas takich gier. Jeśli chodzi o ich osobowość, są dość nieśmiałe, ale mogą bardzo przywiązać się do bliskich. Oznacza to, że tak naprawdę nie ufają obcym.
Nie tylko to, ale wiele psów tej rasy to psy uratowane. Mogły doznać traumatycznych doświadczeń — wraz z naturalną nieśmiałością — mogą sprawić, że staną się bardzo przestraszeni.
Rodziny, które chcą adoptować charta hiszpańskiego, mogą przyspieszyć proces powrotu do zdrowia, odwiedzając trenera psów . Dzięki terapii indywidualnej odporny i silny chart jest w stanie przezwyciężyć wszelkie złe doświadczenia.
Opieka weterynaryjna
Chart hiszpański nie ma żadnych chorób dziedzicznych. Jednak nie oznacza to, że nie musisz zabierać ich do weterynarza na regularne badania kontrolne i aktualizować ich szczepienia.
Nie ma zbyt wiele biodra dysplazja z chartami. Dysplazja, czy to bioder, czy ogona, jest dość powszechna u psów tej wielkości. Jednak ponieważ jest tak smukły, nie zdarza się to. Ale to nie znaczy, że powinieneś zapomnieć o innych chorobach, na które zapadają duże psy.
Jeśli chodzi o polowanie na psy, ważne jest, aby postępować zgodnie z instrukcjami weterynarza dotyczącymi ich odrobaczania i leczenia pasożytów. Kleszcze i pchły mogą powodować poważne choroby. Powinieneś także regularnie sprawdzać ich stopy i uszy pod kątem drzazg, kamieni lub innych przedmiotów, które mogą utknąć.
Źródło głównego obrazu: diegofornero (destino2003)