Niebieska papuga jest kolorowym zwierzęciem wodnym żyjącym w koralach, w symbiozie ze swoim ekosystemem. Koral zapewnia mu ochronę, a papuga zjada nadmiar glonów koralowca.

Ostatnia aktualizacja: 1 marca 2019r.

Niebieska papuga (Scarus coeruleus) to gatunek morski należący do rzędu Perciformes z rodziny Scaridae. Słynie z kolorowego niebieskiego ciała. 

Ryby papugi są spokrewnione z wargaczami i występują w obfitości w tropikalnych rafach oceanów na całym świecie. Istnieje około 90 gatunków pogrupowanych w dziesięć rodzajów, a jednym z nich jest niebieska papuga ryba.

Charakterystyka papugoryb niebieskich

Niebieska papugoryba jest prawie całkowicie jasnoniebieska, co jest typową cechą gatunku papugoryby z rodzaju Scarus. Są również znane jako niebieskie papugi.

Kiedy są młode, mają na głowie żółtą plamkę, która w miarę wzrostu zmienia się na fioletową, aż stanie się intensywnie niebieska. Ten gatunek ma oczekiwaną długość życia około 20 lat.

Dorosłe osobniki mierzą od 11 do 40 cali długości i ważą około 65 funtów. Samce są w większości przypadków większe niż samice, a także mają tendencję do tworzenia garbów na głowach.

Nazwa „papuga” odnosi się do szczęki w kształcie dzioba, ponieważ jej zęby są zrośnięte ze sobą. Używają tych zębów do zeskrobywania glonów ze skał i koralowców. Mają też zęby gardłowe, czyli zęby wewnątrz gardła. Ryby papugi używają tych zębów do kruszenia skał i koralowców, które trawią. Następnie wydalają je w postaci białego piasku.

Ten piasek jest taki, jaki znajdujemy na tropikalnych plażach. Z tego powodu papugoryby przyczyniają się do tworzenia osadów, które tworzą małe wyspy i piaszczyste plaże Karaibów. Każda papuga może wyprodukować do 450 gramów piasku rocznie.

Rozmieszczenie i siedlisko niebieskich papugoryb

Zamieszkują znaczną część zachodniego Atlantyku, od Maryland (Stany Zjednoczone), Bermudów i Bahamów po Rio de Janeiro (Brazylia), w tym Indie Zachodnie. Jednak nie mieszkają na północ od Zatoki Meksykańskiej.
Niebieska papuga zamieszkuje rafy koralowe na głębokości od 7 do 90 stóp. Młode ryby żyją w wodorostach i namorzynach.

Dieta i rozmnażanie ryb niebieskich papug

Ich dieta składa się zasadniczo z alg pozyskiwanych z kawałków koralowców pochodzących z raf. Gryzą koralowce zębami w gardle, aby usunąć polipy glonów. Papugi spędzają 90% swoich dni żywiąc się nadmiernym wzrostem glonów na koralowcach. Zjadają również małe bezkręgowce bentosowe w piasku.

Ryba papuga rodzi się z określoną płcią, chociaż w niektórych przypadkach może zmienić płeć. Ci, którzy rodzą się jako samce, zawsze będą niedominującymi samcami. Jednak gdy samica dojrzeje, może przekształcić się w samca, ponieważ samice rodzą się z narządami płciowymi obu płci. Ta zmiana płci zapewnia, że ​​ze wszystkimi samicami zawsze będzie co najmniej jeden samiec.

Samce zmieniają nieco kolor w okresie lęgowym. Stają się jaśniejsze i bardziej efektowne, aby przyciągnąć samice. Ponadto samce dołączają do dużych grup samic w celu zapłodnienia jaj.

Ryby papugi są tarlakami pelagicznymi, co oznacza, że ​​są zgrupowane w obszarze oceanu, gdzie prądy poruszają zapłodnione jaja, tak aby wypłynęły na otwarty ocean.

Kiedy jaja się otwierają, larwy unoszą się w strefie epipelagicznej lub obszarze otwartego oceanu blisko powierzchni. Kiedy larwy stają się młodymi rybami (długość 5 do 6 cali), schodzą do ekosystemu rafy. 

Ochrona niebieskiej papugoryby

Niebieska papuga rybna jest obecnie gatunkiem wrażliwym. Wynika to z kilku czynników: przełowienia, zmiany klimatu i zakwaszenia oceanów przez zanieczyszczenie. Obecnie są sklasyfikowane jako niewielkie obawy na czerwonej liście gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN).

Papugi i rafy koralowe od wieków są ze sobą symbiotycznie powiązane. Nie mogą się rozwijać bez siebie. Rafy zapewniają rybom schronienie i pożywienie, a ryby z kolei kontrolują nadmierną proliferację glonów w rafach.

Pożerając je zębami, łamią kamienie i wydalają drobny piasek. Przyczynia się to do powstawania plaż na wyspach koralowych na oceanie.

Obecnie te ryby pilnie potrzebują strategii ochrony, aby ograniczyć działalność człowieka na niektórych obszarach, na których żyją. To jedyny sposób na zachowanie tych wspaniałych ryb i ekosystemów morskich, które pomagają utrzymać.

Może Cię to zainteresować…

Przeczytaj to w Moje zwierzęta
Czy wieloryby doświadczają stresu?
Czy wiesz, że wieloryby doświadczasz stresu? W tym artykule przyjrzymy się dowodom z II wojny światowej, które wyraźnie to pokazują