Ugryzienie skorpiona z kory Arizony może być niebezpieczne dla ludzi. Mimo to to zwierzę jest spokojne i spokojne. Ukąsi tylko wtedy, gdy zostanie dotknięty lub poczuje się zagrożony.
Ostatnia aktualizacja: 26 maja 2021r.
Skorpion z kory Arizony, naukowo nazwany Centruroides sculpturatus, jest jednym z gatunków skorpionów występujących w Meksyku i Stanach Zjednoczonych. Należy do grupy Buthidae, największej istniejącej rodziny skorpionów, która do tej pory zarejestrowała ponad 90 rodzajów i 1000 gatunków.
Pomimo niewielkich rozmiarów skorpion z kory Arizony jest najbardziej trującym skorpionem w Ameryce Północnej. Jego ukąszenie może powodować u ludzi poważne objawy, które bardzo rzadko prowadzą nawet do śmierci.
W konsekwencji jest to również jeden z najlepiej znanych gatunków przez ogólną populację, przynajmniej na obszarach, gdzie jest endemiczny. Zapraszamy do dalszej lektury, jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o biologii tego zwierzęcia.
Charakterystyka skorpiona z kory Arizony
Ten skorpion jest bardzo reprezentatywny w swojej rodzinie. Jego rozmiar jest średni do małego, blisko 8 centymetrów u samców i 7 centymetrów u samic. Kończyny i metasoma (ogon) są musztardowo-żółte, podczas gdy segmenty tworzące mezosom (ciało) mają ciemniejsze paski.
Skorpiony są pajęczakami i jako takie mają 4 pary nóg, którymi chodzą. Szczypce to pedipalps opracowane i zmodyfikowane, aby móc chwycić ofiarę.
Z drugiej strony ogon to nic innego jak przedłużenie ciała, które zwęża się i wydłuża. Jego ostatni dział, zwany telsonem, zawiera żądło i trujący gruczoł.
Wraz z ciałem leży płasko na ziemi, ogon i pazury nadają skorpionom niepowtarzalny wygląd. Skorpion z kory Arizony wyróżnia się ogonem i cieńszymi wyrostkami niż inne skorpiony.
Mimo to gatunek ten trudno odróżnić od innych bliskich krewnych.
Jak większość skorpionów, ten skorpion emituje niebieskawą fluorescencję, gdy światło UV jest skierowane na niego w ciemności. Jest to bezpieczny, prosty i bardzo skuteczny sposób na zlokalizowanie go w ciemności, co pozwala uniknąć niefortunnych spotkań.
Gdzie żyje skorpion arizona?
Nazwa zwyczajowa tego gatunku jest dość pouczająca. Jednak asortyment Centruroides sculpturatus nie ogranicza się tylko do tego amerykańskiego stanu.
Ten butid występuje głównie w Arizonie, ale ma mniejsze występowanie w niektórych częściach Kalifornii, Nowego Meksyku i Nevady w Stanach Zjednoczonych. Można go również znaleźć w meksykańskich stanach Baja California, Sonora i Chihuahua.
Jak to zwykle bywa u tych stawonogów, skorpion z kory Arizony jest przystosowany do ekosystemów pustynnych, gdzie występuje najliczniej. Nie kopie, ale potrafi się wspinać. W ciągu dnia chowa się w szczelinach, pod skałami lub w roślinności. Nocą wyłania się ze swoich kryjówek, szukając zdobyczy lub innych przedstawicieli swojego gatunku.
Ponadto skorpion zwykle znajduje się w domach lub wokół nich i innych ludzkich strukturach, których używa jako schronienia. To, wraz z powszechnością, sprawia, że spotkania z ludźmi są częste. Jako zwierzęta nocne preferują ciemne miejsca.
Najbardziej trujący skorpion w Ameryce Północnej
Centruroides sculpturatus jest powszechnie uznawany za najbardziej trującego skorpiona w Ameryce Północnej. Co więcej, jest jedyną mającą znaczenie medyczne dla ludzi w tym regionie. Jej jad wydaje się mieć działanie neurotoksyczne.
Jego użądlenie powoduje między innymi silny ból, utratę wrażliwości w dotkniętym obszarze, mrowienie i wymioty.
Efekty te zwykle trwają od 24 do 72 godzin. U dorosłych użądlenie jest nieprzyjemne, ale zwykle nie powoduje powikłań.
Trucizna jest najbardziej niebezpieczna u dzieci lub osób osłabionych. W nich może prowadzić do duszności, tachykardii, dziwnych ruchów gałek ocznych, skurczów mięśni i innych objawów wymagających intensywnej opieki.
Kilkadziesiąt lat temu użądlenie skorpiona spowodowało dużą liczbę zgonów ludzi, zwłaszcza wśród dzieci. Jednak w dzisiejszych czasach zgony są bardzo rzadkie, dzięki nowoczesnym technikom medycznym. Antytoksyna jest bardzo skuteczna i eliminuje objawy w ciągu kilku minut.
Użądlenia można łatwo uniknąć, jeśli nie próbujesz złapać, obsłużyć ani przesunąć skorpionów. Te zwierzęta nie są z natury agresywne i nie próbują atakować ludzi bez prowokacji.
Trucizna kontra ewolucja
Toksyczny koktajl tego zwierzęcia ma podwójną funkcję. Z jednej strony służy osłabieniu ofiary. Dodatkowo pomaga odstraszać ewentualne drapieżniki. Jednak ta strategia nie ma żadnego wpływu na różne ssaki pustynne, które żywią się skorpionem pomimo nasilenia jego jadu.
Mysz pasikonik południowy (Onychomys torridus) rozwinął adaptacje ewolucyjne, które uodparniają go na żądło. Kanały błonowe tych zwierząt są zmodyfikowane tak, że jad wywołuje u myszy efekt przeciwbólowy, a nie typowy silny ból.
Żądło skorpiona nie ma również wpływu na bladego nietoperza (Antrozous pallidus), który może być wielokrotnie użądlony podczas polowania, nie wykazując żadnych objawów.
Nawet po podaniu wysokich stężeń jadu w laboratoriach większość nietoperzy przeżywa bez problemu.
Ta odporność różni się od odporności myszy. Adaptacja nietoperzy ewoluowała na swój własny sposób i dlatego mechanizmy z nią związane nie są do końca poznane.
Ta adaptacja do śmiertelnej trucizny jest dowodem na to, jak niesamowita może być ewolucja. Nawet w obliczu najbardziej nieprawdopodobnych wyzwań dobór naturalny może doprowadzić do nieoczekiwanego rozwiązania.
Może Cię to zainteresować…
Przeczytaj to w Moje zwierzęta
Żółty skorpion palestyński: jeden z najbardziej trujących na świecie
Skorpion palestyński jest jednym z najbardziej śmiercionośnych gatunków na świecie. Mieszka w suchych regionach Afryki, na pustyni.
