Jedną z głównych cech tego gatunku jest jego silna lojalność i solidarność z własnymi.

Ostatnia aktualizacja: 02 lipca 2020 r.

Znany również jako „malowany wilk”, afrykański dziki pies jest jedynym żyjącym przedstawicielem swojego gatunku< span>. Ten drapieżnik, który ma pewne cechy wspólne z hienami i wilkami , jest jednym z bardziej nieznanych gatunków afrykańskich. Ich styl życia jest jednak nieco osobliwy.

< b>Pochodzenie dzikiego psa afrykańskiego

Pierwszy naukowy opis dzikiego psa afrykańskiego przypisuje się zoologowi Coenraadowi Jacobowi Temminckowi, chociaż błędnie zidentyfikował je jako rasę hieny. W 1827 r. biolog Joshua Brookes nazwał zwierzę trójkolorowym Likaonem i sklasyfikował je jako psowate. 
Ta osobliwa nazwa pochodzi od greckiego Lykaios, co oznacza „podobny do wilka”. Wciąż nie ma rozstrzygających badań, które badałyby taksonomię i ewolucję tego gatunku, który od wieków charakteryzuje się niedoborem. Występują głównie w Afryce subsaharyjskiej. 

Charakterystyka i zachowanie

Dla naukowców fakt, że mają< /strong> cztery palce u każdej łapy, gdzie psy zwykle mają pięć, był ich pierwszą wskazówką, że patrzą na nowy gatunek span>. Wzorzec kolorystyczny ich sierści jest również wyjątkowy i nieodłączny dla tego gatunku.
Afrykański dziki pies waży od 37 do 77 funtów, a jego oczekiwana długość życia wynosi około 11 lat.Żyją w grupach kooperatywnych liczących od 6 do 20 osób, zdominowanych przez monogamiczne osobniki reprodukcyjne. para. Wychowywanie, które praktykują, jest wspólne, co oznacza, że ​​szczenięta pozostają pod opieką wszystkich członków grupy.

Jedną z głównych cech tego gatunku jest jego silna lojalność i solidarność z własnymi. Oprócz prowadzenia wspólnej hodowli, dzielą się polowanie i opieka nad chorymi i starszymi. Ich dni są wypełnione całą serią interakcji społecznych, które utrzymują spójność grupy.

Jeśli chodzi o ich zwyczaje łowieckie, możemy powiedzieć, że ich ulubioną zdobyczą jest antylopa i polują w groźnych grupach liczących do 20 osobników.
Są również znane z atakowania gnu, jednak zwykle tylko młodych. Dzikie afrykańskie psy również żywią się ptakami i małe gryzonie jako opcja drugorzędna.

Gatunek zagrożony wyginięciem

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) wymienia afrykańskiego dzikiego psa jako gatunek zagrożony . Są na „Czerwonej liście” organizacji od 1994 roku.
Pierwotnie afrykański dziki pies został znaleziony w całej Afryce Subsaharyjskiej, od pustyni po góry.Obecnie gatunek całkowicie zniknął w Afryce Północnej i Zachodniej i wyczerpuje się na północnym wschodzie i południu.

Teraz możemy je znaleźć w Botswanie, Zimbabwe, Namibii i Zambia wraz z Tanzanią i Mo zambique. Jedną rzeczą, która drastycznie zmieniła się z powodu zmniejszenia populacji, są ich nawyki łowieckie.
Oba siedliska straty i polowania spowodowały, że zaatakowały większą zdobycz, a tym samym wzrosła liczba osobników dołączających do polowania.Czasami atakują bydło, co sprawiło, że są niepopularne wśród tubylców.< /strong>
Program stworzony przez IUCN, Program Ochrony Gepardów i Dzikich Psów Afrykańskich, chce afrykańskiej współpracy międzyrządowej w celu odzyskania obu gatunków. Biorąc pod uwagę rozproszenie populacji obu gatunków, ten program ma na celu wdrożenie skoordynowanych strategii ochrony na północy i południu i Afryka Wschodnia.